Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 23

[p. 276]

VIII. Honig 1896
Auteursrecht Een dure eed

Deel VIII, brief 1.

3426 B/167

H. HONIG,

Uitgever.

Utrecht, den 27/2 1896

Oude Kerkstraat 40.

Van Wijckskade N^o. 24.

Mejuffrouw Virginie Loveling

Gent

Mejuffrouw.

Hiermede neem ik de vrijheid mij nog eens tot U te wenden met het beleefd verzoek om wanneer U nog eens 't een of ander voor de pers gereed hebt of misschien nog hebt liggen, 't manuscript aan mij ter lezing te willen zenden, om dit zoo mogelijk dit najaar uit te geven. Waar ik dit verzoek beleefd in Uw welwillendheid aanbeveel, maak ik tevens van deze gelegenheid gebruik om U eenige inheriting te verzoeken. In December j.l. kocht ik n.l. op een veiling te Amsterdam de rest oplaag van de Nederlandsche editie van Uw werk ‘Een Dure Eed’.⁽¹⁾ Later werd hieromtrent meegedeeld dat dit was zonder copierecht.⁽²⁾

Zoudt U zoo beleefd willen zijn mij bij Uw antwoord op mijn bovenstaand verzoek mij tevens te berichten of 't copierecht daarvan nog aan U behoort of dat de meededeeling op een misverstand

(1) Het gaat hier om de uitgave uit 1891 door Engelcke te Gent (de tweede druk verscheen pas in 1896 bij Vuylsteke, dus om deze druk kan het niet gaan). Waarom Honig hier Nederlandsche editie schrijft is niet duidelijk, omdat geen Noord-Nederlandse uitgave van Loveling vóór 1896 bekend is; ook bestond toen nog geen vertaling (die kwam er pas in 1904), dus daar kan hij ook niet op doelen. (Stynen, p. 203-204)

(2) We weten enkel dat Loveling het auteursrecht voor deze uitgave afstond. Zoals we in de inleiding reeds aangaven (p. 201), kreeg Loveling pas na uitverkoop het auteursrecht terug, dus waarschijnlijk na de aankoop door Honig. (Zie ook Stynen, p. 208)

[p. 277]

berustte en ik dus wel de eigenaar van 't copierecht geworden ben.⁽³⁾ Met eenig antwoord ook op deze vraag zoudt U mij bijzonder verplichten.

Met Hoogachting heb ik de eer te zijn

Uwdwdr.

[get.] H. Honig

(3) Honig was blijkbaar van plan deze restoplaag verder te verspreiden en hoopte dat hierbij het kopierecht van hem zou worden. Hij dacht misschien op die manier een nieuwe druk van Een dure eed uit geven. Loveling gaf, zoals we ook bij van Kampen zagen (Deel I) niet toe, aangezien de uitgave van dit werk pas in 1904 tot stand kwam.