Matroosen vreught
(1696)–Anoniem Matroosen vreught–
AuteursrechtvrijOp de wijse van den 92. Psalm: Het sijn heerlijcke dingen, &c.
HOe veel heerlijcke dingen
Geeft ghy o Heer! den Mensch,
Vervolget boven wensch,
Om uwen lof te singen.
Die dit niet gaet betrachten
Is een mensch dwaes en bot,
En onverstandigh sot
Met recht men hem mach achten.
Wat veel heerlijcke wercken
Verheugen ons hert seer,
Die ghy aen ons, o Heer!
Bewijst so elck kan mercken.
| |
[pagina 89]
| |
Wy gingen ons begeven
Van ’t Lant in de wilde zee:
Veel riepen, Ach en wee,
Die wy lieten in leven.
Door Tempeest, storm en winden,
Gevaren in ons Schip,
Bewaert voor Sant en klip,
Zee-roovers quaet gesinden
Veel nachten en dagen,
Schoon stuyr, hoe ghy die gaeft,
Ons leven soo gewaeght
Seilend’ ons behagen,
Ontrouwe menschen vele,
Perijck’len menighfout,
Die ons waren gebrout,
Te nemen by de keele.
Wy zijnse al ontkomen,
Bewaert met Schip en Goedt,
Gezegent overvloedt
En sien hier goede stroomen.
De Landt-man heeft sijn klagen,
Elck beroep sijnen kruys,
Ia elck in sijn Huys
Genoegh om te verdragen.
Maer wy die duysent dooden
All’ oogenblicken sien;
Is meer dan haer geschien,
In onse groote nooden.
Na dien dat soo voorspoedigh
Af-gedaen is onse Vaert,
En wy sinnen bewaert
Lof zy u Heere goedigh:
Ons vrienden zullen blijde,
En wy oock met haer zijn
En t’ saem voor uw aenschijn
Droefnis stellen ter zijde.
Wy sullen ons begeven
Om loven dijnen Naem,
En daer zijn deughtsaem
In den gangh van ons leven.
Den Armen oock bedencken,
Daer toe ons Hemel-vaert!
| |
[pagina 90]
| |
U weldaedt sal bewaert
Zijn sonder te krencken.
|
|