Historie van Malegijs

Hoe trosbeyaert den cleynen Spiet versloech, om dat hy tpaert soo nae liep, om wiens doot Malegijs seer rouwich was.

DOen die misse ghedaen was so ghingen die heeren te paerde ende reden buyten Dordoene om dye loopinghe te sien vanden cleinen Spiet, ende vant tRosbeyaert. Ende doen si daer buyten waren so en waren die beroepers daer niet gecomen, ende doen ghinghen Roelant ende Aymijn tegen malcander rijden, mer Aymijns paert was veel te snel, want het was dat selve paert dat Vivien had van coninc Antenor die voor Rootsefluer verslagen bleef. Binnen desen middelen tijde so quamen de beroepers ende Spiet die had aen een licht doorsneden wambeysken, ende twee siden doorsneden couskens ende quam voor die heren. Die heren dit siende werden lachende om dat hi also grote coragie int lijf had. Ende Malegijs is ooc gecomen met tRosbeiaert al brisschende, dat bat scheen een vyant dan een paert, want het was so groot als twee ander paerden. Doen si bi een waren, so sloech Malegijs tpaert met sporen: ende Spiet greep achter by den steerte, peysende, nu en salt mi niet ontloopen: ende tpaert sloech van achter dat Spiet in de loecht vloech. Doen Spiet neder ter aerden viel sonder yet te spreken, so riepen die lieden. Vermaledijt soo moet dat paert sijn, want het heeft den cleynen Spiet doot gheslaghen ende vermoort. Malegijs dit hoorende was seer toornich ende gram ende sloech tpaert met sporen ende quam wederom gereden, ende doen hi by Spiet quam, so vant hi hem liggende dat hem die hersenen wt liepen, ende de dermen hingen hem wten buycke. Doen Malegijs dit sach so was hi seer toornich opt

[p. 277]

Rosbeyart ende riep met fellen moede. Ay du felle beeste wat hebdy gedaen, ghi hebt nu hier gedoot den alre getrousten vrient dien ic ter werelt weet, ic wilde wel dattet niet geschiet en waere, ende dat icker voor soude sterven. O du valsche beeste na dien dat ghi minen lieven knape ghedoot hebt so ist recht dat ickt over u wreke, want ic en weet geenen mensce in die werelt so groot die hem vermoort hadde so ghi ghedaen hebt, ic souder wrake af nemen waert in mijnre macht, ende nu ist wel recht dat ict over u wreke, ende mettien trac hi sijn swaert wt en wildet Beyaert in sijn borst gesteken hebben ende so vermoort. Doen Aymijn sach dat Malegijs tsweert wt had om te steken so schoot

[p. 278]

hi sinen oom Malegijs aen om hem te houden ende tpaert te beschudden, mer hi was daer te cranck toe, want Malegijs sette hem wech ende soude noch tpaert doorsteken hebben. Ende Roelant wert des gewaer, ende hi quam met grooter haesten, ende hielt hem stille staen, seggende. Malegijs wat wildi beginnen, sidi dul dat ghi dese stomme beeste wilt dooden om dese sake: want de beeste en weet niet wattet doet, ende het leyt op zijn knien als een die gracie begeert. Malegijs die Roelant wel waende te ontworstelen riep. Ay vermaledide beeste ghi sultet besterven dat ghi minen knape gedoot hebt, aldus lieve grave Roelant laet mi gewerden met deser beesten. Binnen desen tide so quam Aymijn ende ontwranc Malegijs zijn sweert. Doen Malegijs tsweert quijt was, so nam hi een stuc vander gebrokender lancien ende daer mede so ghinck hi tBeyaert toe, ende sloech hem so lange dat hi zijn armen niet opheffen en mocht om te slaen. Doen seyde Roelant. Laet staen Malegijs, want ghi slaet dese beeste tonrechte als ic u bewisen sal, want Spiet dye wist wel dattet fel ende quaet was van byten ende van slaen, wat had hy dan so nae te doen, want het minste paert vander werelt, ist datmen sijn hant aenden steert steect ende men sinen loop beneemt, ten soude van achter wt slaen, aldus soe en ist ooc dit paert niet te wijten. Neen seyde Malegijs, nemmermeer en sal ict meer berijden door die doot van mijnen lieven knape Spiet. Aymijn dit horende seyde. O mijn lieve oom na dien dat gijt nemmermeer beryden en wilt, soo bid ic u dat ghijt mi geven wilt ic salder wel raet mede weten. Doen Malegijs dit hoorde seyde hi. Neen Aymijn neve, wat soude ghi metten paerde doen, het moecht u ooc eens vermoorden gelijct Spiet gedaen heeft. Doen seyde Aymijn. Gheminde oom ic salt wel bewaren dat mi geen leet doen en sal, want ick salt hier buyten

[p. 279]

Dordoene besluyten tusschen vier mueren, by avontuere oft noch een generacie van my quame dye mochte hem berijden, ende twaer schade dat alsulcken peert bedorven soude werden. Alle die heeren die daer by stonden seyden tot Malegijs dat hi Aymijn sinen neve tpaert gheven soude. Doen Malegijs sach datter die heeren voor baden, so gaf hi hem tpaert sinen wille mede te doen.