Maatstaf. Jaargang 13

[p. 479]

Leo Vroman
10-4-1915

Alles wat zwelt

Alles wat zwelt en dan weer slijt
verzoent mij van aandoenlijkheid:
de bergen die in dalen dalen,
de maagdelijke achterdelen
die ééns per leven bijna kwelen
van het zwellen, ademhalen
is daar zoveel malen
het spelen van.

[p. 480]

Stuip gaat in

Stuip gaat in elk gespierde dier
het hart, Stuip onder warme veren, manen,
en binnen Stuip hoge heren wier
koppen Stuip zich Heren wanen,
maar arme doden! Arme kussens, en bananen.

[p. 481]

In veertien boeken

In veertien boeken verstenen
even beneden mijn naam
ook mijn woorden - wijs mij degene
die nu iemand op doen staan,
de gordijnen traag openen, het raam,
om eindelijk! weer eens graag
te lachen, naar buiten te gaan?
desnoods met de kop omlaag.

[p. 482]

Goed werk

Goed werk: water worden,
wortels van planten intrekken
trekvogels vullen met groen,
groeten doen naar beneden;
ach, ik zal dood wel tevreden
en vreselijk veel moeten doen.