Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Eene predicatie tegen de gierigheyt ende vervoordeelinge des Naesten. II. Wort verhaelt, hoe de toe-hoorders sulcke predicatie op-genomen ende des Propheten verklaringe daer tegen. III. Euangelische vertroostinge van de Kercke des N. Testaments.

I.1

WEe dien, ⁺ die schade te doen trachten, ende gaen met boose tucken om op hare legeren, op dat sy ’t vroegh, als ’t licht wort, vol-brengen; dewijle sy de macht hebben.

+ Psal. 36,5.

2

Sy rucken tot hen ackeren, ende nemen huysen, welcke hen lust: alsoo bedrijven sy gewelt met eens yegelijcken huys, ende met eens yegelijcken erve.

3

Daerom spreeckt de HEERE alsoo: Siet, Ick gedencke over dit geslachte quaet; waer uyt ghy-lieden uwen hals niet trecken, ende niet so stout gaen en sult: want het sal een boose tijt zijn. ⁺

+ Amos 5,13.

4

Ter selver tijt sal men eene spreuke van u maken, ende klagen: ’t Is uyt, (sal men seggen) wy zijn verstoort! mijns volcks lant krijgt eenen vreemden heere: wanneer sal hy ons de ackeren weder toe-deelen, die hy ons genomen heeft?

5

Ia wel! ghy-lieden en sult geen deel behouden in de Gemeynte des HEEREN.

II.6

SY seggen, men soude niet ^a druypen: want sodanigh druypen en raeckt ons niet; wy en sullen niet soo te schande worden.

a Dat is, prediken.

7

Het huys Iacobs troost sich alsoo: Meynt ghy, des HEEREN Geest zy verkort? Soude Hy sulcx doen willen? ☜’t is waer, mijne woorden zijn vriendelijck den vromen☞:

8

Maer mijn volck heeft sich op-gemaeckt, als een vyant: want sy rooven beyde rock ende mantel den genen, die seker daer henen gaen; gelijck als de gene, die uyt den krijgh komen.

9

Ghy drijvet de wijven mijns volcks uyt hare lieve huysen, ende nemet steets van hare jonge kinderen ^b mijnen cieraet.

b Mijnen cieraet) Wat Ick hen gegeven hebbe, dat neemt ghy van hen.

10

Daerom maket u op, ghy moet daer van; ghy en sult hier niet blijven: om harer ^c onreynigheyt wille moeten sy onsacht verstoort worden.

c Afgoderye.

11

Indien ick een dwael-geest ware, ende een leugen-prediker; ende predikte, hoe sy suypen ende swelgen souden: dat ware een prediker voor dit volck!

III.12

MAer Ick wil u, Iacob, ⁺ versamelen gantsch, ende de o-

+ Ier. 31,10.

[fol. 100v]

verige in Israël te hoop brengen: Ick wilse, als eene kudde, met malkanderen in eenen ^d vasten stal doen, ende gelijck eene kudde in sijne koyen, dat ’et van Menschen deunen sal.

d Vasten stal) Hier spreeckt hy van ’t Rijck Christi, die is onse Heldt, die voor ons door-gebroken heeft, ende de bane maeckt, door Doot, sonde, Duyvel ende al het quaet: dien wacker nae! etc.

13

☜Daer sal een Door-breker voor hen op-varen; sy sullen door-breken, ende ter poorte uyt-ende in-trecken; ende haer Koninck sal voor hen henen gaen, ende de HEERE voor aen☞.