Lutherse Bijbel (1648)

Het xlvij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Het lant wort gepresen van wegen sijne vruchtbaerheyt. II. Des lants schoone ordinantie, ende afdeelinge.

I.1

ENde Hy voerde my weder tot de deure des Tempels; ende siet, daer vloot een water uyt van onder den dorpel des Tempels nae ’t Oosten; want de deure des Tempels was oock tegen ’t Oosten: ende het water liep aen de rechter zijde des Tempels, by den Altaer henen, nae ’t Zuyden.

2

Ende Hy voerde my van buyten tot de Noorder-poorte, van de buytenste poorte nae ’t Oosten: ende siet, het water spronck daer uyt van de rechter zijde.

3

Ende die Man ginck daer uyt nae ’t Oosten, ende hadde een meet-snoer in de hant: ende Hy mat duysent ellen, ende voerde my door ’t water, tot dat’et my aen de enckelen ginck.

4

Ende mat noch eens duysent ellen, ende voerde my door ’t water, tot dat ’et my aen de knyen ginck: ende mat noch duysent ellen, ende liet my daer door gaen, tot dat ’et my aen de lendenen ginck.

5

Doe mat Hy noch duysent ellen; ende het wiert soo diep, dat ick ’t niet meer gronden en konde: want het water wierde soo hoogh, dat men daer over swemmen moeste; ende men konde ’t niet gronden.

6

Ende Hy sprack tot my: Ghy Menschen-kint, dat hebt ghy immers gesien! ende Hy voerde my weder te rugge aen den oever der beke.

7

Ende siet, ⁺ daer stonden seer vele boomen aen den oever op beyde zijden.

+ Apoc. 22,27.

8

Ende Hy sprack tot my: Dit water, dat daer tegen ’t Oosten uyt-vliet, sal door ’t vlacke velt vlieten in de Zee, ende van d’ eene Zee in d’ andere: ende als het daer henen in de Zee komt, dan sullen de selve wateren gesont worden.

9

Ia al ’t gene, dat daer in leeft ende wemelt, daer henen dese stroomen komen, dat sal leven; ende ’t sal seer vele visschen hebben: ende het sal altemael gesont worden ende leven, waer dese stroom henen komt.

10

Ende de visschers sullen aen deselve staen, van En-geddi aen, tot En-eglaim toe, sal men de visch-garens op-spannen: want aldaer sullen seer vele visschen zijn, gelijck als in de groote Zee.

11

Maer de vijvers ende poelen daer by, en sullen niet gesont worden; maer sout blijven.

12

Ende aen den selven stroom, aen den Oever, op beyde zijden, sullen allerley vruchtbare boomen wassen, ende hare bladers en sullen niet verwelcken; noch hare vruchten vervuylen; ende sullen alle Maenden nieuwe vruchten voort-brengen; want haer water vliet uyt het Heyligdom: ⁺ hare vrucht sal ter spijse dienen, ende hare bladers tot heelinge.

+ Apoc. 22,2.

II.13

SOo spreeckt de Heere HEERE: Dit zijn de lant-palen, nae dewelcke ghy-lieden het lant sult uyt-deelen, den twaelf stammen Israëls: want twee deelen behooren den stamme Iosephs.

14

Ende ghy sult het gelijck uyt-deelen, den eenen als den anderen: ⁺ want Ick hebbe mijne hant op-geheven, om het lant uwen vaderen ende u-lieden tot een erf-deel te geven.

+ Gen. 12,7. cap. 17,8. cap. 26,3. cap. 28,13.

15

Dit is nu de lant-pale des lants tegen ’t Noorden, van de groote Zee af, van Hethlon, tot nae Zedad:

16

Namelijck, Hamath, Berotha, Sibraim, die met Damascus ende Hamath palen; ende Hazer-Tichon, die met Havran paelt.

17

Dit sal de Lant-pale zijn, van de zee af, tot nae Hazar-Enon: ende Damascus ende Hamath sullen ’t eynde zijn tegen ’t Noorden.

18

Maer de lant-pale tegen ’t Oosten sult ghy meten tusschen Havran ende Damascus, ende tusschen Gilead, ende tusschen ’t landt Israëls, aen de Iordane af-waerts, tot aen de zee tegen ’t Oosten. Dat sal de lant-pale tegen ’t Oosten zijn.

[fol. 77r]

19

Maer de lant-pale tegen ’t Zuyden is van Thamar af, ⁺ tot aen het twist-water te Kades, ende tegen ’t water aen de groote Zee. Dat sal de lant-pale tegen ’t Zuyden zijn.

+ Num. 20,13. cap. 27,14.

20

Ende de lant-pale tegen ’t Westen is van de groote Zee af, recht tot Hamath toe. Dat zy de lant-pale tegen ’t Westen.

21

Alsoo sult ghy-lieden het lant uyt-deelen onder de stammen Israëls.

22

Ende als ghy het lot werpet, om het lant onder u te deelen; soo sult ghy de vreemdelingen, die by u woonen, ende die kinderen onder u telen, houden, gelijck als de in-boorlingen onder de kinderen Israëls.

23

Ende sullen oock haer deel aen ’t lant hebben, een yegelijck onder den stam, daer hy by woont; spreeckt de Heere HEERE.