Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Eene danck-segginge voor de over-winningetegen de vyanden. II. Een gebedt, dat Godt voorder de vyanden dempen wille. III. Eene beschrijvinge der vyanden des volcx Godts. Davids. | |
I.1GElooft zy de HEERE, Ga naar margenoot+ mijne Rotse, die mijne handen leert strijden, ende mijne vuysten krijgen. | |
2Mijne goetheyt, Ga naar margenoot+ ende mijne burcht, mijne beschuttinge, ende mijn verlosser, mijn schildt op dien ick betrouwe; Ga naar margenoot+ die mijn volck onder my dwingt. | |
3☜HEERE, Ga naar margenoot+ wat is de Mensch, dat Ghy u sijner aen-neemt? ende des Menschen-kint, dat Ghy hem soo achtet? | |
4Is doch de Mensch gelijck als niets; Ga naar margenoot+ sijn tijt vaert daer henen, gelijck eene schaduwe☞. Ga naar margenoot+ | |
II.5HEERE, Ga naar margenoot+ neygt uwe Hemelen, ende daelt neder: tast de bergen aen, dat sy roocken. | |
6Ga naar margenoota Laet blixemen, Ga naar margenoot+ ende verstroytse: schiet uwe stralen, ende verschricktse.. | |
7Ga naar margenoot+ Sendt uwe hant van de hooghte, ende verlost my: ende reddet my van groote wateren, van de hant der Ga naar margenootb vreemde kinderen. Ga naar margenoot+ | |
8Welcker leere en is geen nutte, ende hare wercken zijn valsch. | |
9Ga naar margenoot* Godt, ick wil u een nieuw liedt singen: ick wil u spelen op den psalter van tien snaren. | |
10Ghy die den Koningen over-winninge geeft; ende verlost uwen Knecht David van ’t moord-dadige sweert des boosen. | |
III.11VErlost my oock, ende reddet my van de hant der vreemde kinderen; welcker leere en is geen nutte, ende hare wercken zijn valsch. | |
12Dat onse sonen op-wassen in hare jeught, Ga naar margenoot+ gelijck de planten; ende onse dochteren, gelijck de uyt-gehouwene over-stecksels; gelijck als de paleysen. | |
13Ende onse kameren vol zijn, die uyt-geven konnen eenen voor-raet nae den anderen: dat onse schapen dragen duysent, ende hondert duysent op onse dorpen. | |
14Dat onse ossen veel arbeyts voort-brengen; datter geene schade, geen verlies, noch Ga naar margenootc klaghte op onse straten en zy. | |
15Wel den volcke, dien ’t alsoo gaet! maer wel den volcke, wiens de HEERE een Godt is! |
|