Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. d’ In-houdt van der Vromen saligheyt. II. Een sonderlingh verhael van de selve saligheyt. III. Eene belofte voor de geloovige, dewelcke barmhertigheyt oeffenen tegen den Naesten. NB. Dese Psalm is oock nae ’t Ebreeusch Alphabeth gemaeckt. Hallelu-ja. | |
II.2DIens zaet sal geweldigh zijn op aerden: het geslachte der vromen sal gesegent zijn. | |
3Rijckdom ende de volheyt sal in haren huyse zijn; ende hare gerechtigheyt blijft eeuwelijck. | |
4☜Den Vromen gaet het Ga naar margenoota licht op in de duysternisse, Ga naar margenoot+ van den Genadigen, Barmhertigen ende Rechveerdigen☞. | |
III.5WEl dien, die barmhertigh is, ende geerne leent; Ga naar margenoot+ ende richtet sijne saken uyt, dat hy niemant onrecht en doe! | |
6Want hy sal eeuwelijck blijven: Ga naar margenoot+ des Rechtveerdigen en wordt nimmer-meer vergeten. | |
7Wanneer eene plage komen wil, Ga naar margenoot+ so en vreest hy hem niet: sijn herte hoopt onvertsaegt op den HEERE. | |
8Sijn herte is getroost, ende en vreest sich niet; tot dat hy sijnen lust aen sijne vyanden siet. | |
9Hy stroyt uyt, ende geeft den armen: Ga naar margenoot+ sijne gerechtigheyt blijft eeuwighlijck; sijn hoorn wort verhoogt met eere.Ga naar margenoot+ | |
10De godt-loose sal ’t sien, Ga naar margenoot+ ende ’t sal hem verdrieten; sijne tanden sal hy te samen bijten, ende vergaen: want wat de godt-loose geerne wilden, Ga naar margenoot+ dat is verloren. |
|