Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxij. Capittel.

Heeft ses deelen: I. Sanheribs krijgs-tocht tegen Hiskia. II. Hiskie helden-moet, overmits hy Ierusalem versterckt, ende het volck vertroost. III. Sanherib trotst Hiskia, ende lastert Godt. IV. Hiskie Gebedt, ende desselven werckinge. V. Hiskie kranckheyt, ende genesinge. VI. Hiskie doot. Siet 2. Reg. 18. 19. ende 20. capp. Jes. 36. 37. ende 38. capp.

I.1

NAe dese geschiedenissen ende trouwe quam Sanherib de Koninck van Assur, ⁺ ende trock in Iuda, ende legerde sich voor de vaste steden, ende dachtese tot hem te trecken.

+ 2 Reg. 18,13. Jes. 36,1. etc.

II.2

ENde doe Hiskia sagh, dat Sanherib quam, ende sijn aengesicht stont te strijden tegen Ierusalem:

3

So wiert hy raets met sijne Oversten ende Geweldigen, om de wateren van de fonteynen, die daer buyten voor de stadt waren, te stoppen: ende sy holpen hem.

4

Ende een groot volck vergaderde sich, ende stopten toe alle fonteynen, ende de vlietende wateren midden in den lande, seggende: Op dat de Koningen van Assur niet veel waters en vinden, als sy komen.

5

Ende hy kreegh eenen goeden moet, ende bouwde alle mueren, waer sy gescheurt waren, ende maeckte torens daer op; ende bouwde daer buyten noch een andere muere, ⁺ ende bevestigde Millo aen de Stadt Davids: ende maeckte vele wapenen ende schilden.

+ 2 Sam. 5,9. 1 Reg. 9,15.

6

Ende hy stelde de Hooft-lieden ten strijt neffen het volck; ende vergaderdese tot hem op de breede strate aen de poorte der stadt, ende sprack van herten met hen, seggende:

7

Zijt goets moets ende sterck, en vreest noch en verslaet u niet voor den Koninck van Assur, noch voor alle den hoop, die by hem is: ⁺ want daer is een Grooter met ons, dan met hem.

+ 2 Reg. 6,16.

8

Met hem is eenen vleeschlijcken arm; ⁺ maer met ons is de HEERE onze Godt, dat Hy ons helpe, ende onsen krijgh voere: ende het volck verliet sich op de woorden Hiskia, des Konincx van Iuda.

+ Jer. 17,5. 1 Joh. 4,4.

III.9

DAer nae sondt Sanherib de Koninck van Assur sijne knechten nae Ierusalem (want hy lagh voor Lachis, ende alle sijne heerschappye met hem) tot Hiskia den Koninck van Iuda, ende tot het gantsche Iuda, dat te Ierusalem was, ende liet hem seggen:

10

Soo spreeckt Sanherib, de Koninck van Assur: Waer op vertroostet ghy u, ghy die woonet in ’t belegerde Ierusalem?

11

Hiskia bekout u, ⁺ dat hy u geve in den doot, honger ende dorst, seggende: De HEERE onse Godt sal ons redden van de hant des Konincx van Assur.

+ 2 Reg. 18,17.

12

En is hy niet die Hiskia, ⁺ die sijne hooghten ende Altaren wegh-gedaen heeft, ende geseyt tot Iuda ende tot Ierusalem: Voor eenen eenigen Altaer sult ghy aen-bidden, ende daer-op roocken?

+ 2 Reg. 18,22.

13

En weet ghy niet, wat ick ende mijne vaders gedaen hebben allen volcke-

[fol. 198v]

ren in de landen? hebben oock de Goden der Heydenen in de landen mogen hare landen redden van mijne hant?

14

Wie isser onder alle Goden deser Heydenen, die mijne vaders verbannen hebben, die sijn volck heeft mogen redden van mijne hant; dat uwe Godt u soude mogen redden uyt mijne hant?

15

So en laet u nu Hiskia niet bedriegen, ⁺ ende en laet u niet bekouten, ende en geloovet hem niet: want is dat geen Godt van alle Heydenen ende Koninck-rijcken sijn volck van mijne ende mijner vaderen hant heeft mogen redden; so en sullen u oock uwe Goden niet redden van mijne hant.

+ 2 Reg. 18,30.

16

Daer-toe spraken sijne knechten noch meer tegen den HEERE den Godt, ⁺ ende tegen sijnen Knecht Hiskia.

+ 2 Reg. 19,10.

17

Oock schreef hy brieven om hoon te spreken den HEERE den Godt Israëls, ⁺ ende sprack van Hem, seggende: Gelijck de Goden der Heydenen in de landen haer volck niet en hebben gereddet van mijne hant; so en sal oock de Godt van Hiskia sijn volck niet redden van mijne hant. ⁺

+ 2 Reg. 19,14.

+ 2 Reg 18.26. 28.

18

Ende sy riepen met luyder stemme op Ioodsch tot het volck te Ierusalem, dat op de muer was, om die vreesachtigh te maken. ende te verschricken; dat sy de stadt mochten winnen.

19

Ende sy spraken tegen den Godt Ierusalems, gelijck tegen de Goden der volckeren op Aerden, die menschen handen werck waren.

IV.20

MAer de Koninck Hiskia, ⁺ ende de Propheet Iesaia de soon Amoz, baden daer tegen, ende riepen nae den Hemel.

+ 2 Reg. 19,15.

21

Ende de HEERE sondt eenen Engel. ⁺ die verdelgde alle Geweldigen des heyrs, ende Vorsten, ende Oversten in ’t leger des Konincx van Assur; so dat hy met schande weder in sijn lant trock; ende doe hy in sijns Godts huys ginck, ⁺ velden hem aldaer door ’t sweert, die van sijnen eygen lijve gekomen waren.

+ 2 Reg. 19,35.

+ Jes. 37,36. Sir. 48,24.

22

Alsoo holp de HEERE Hiskia, ende dien te Ierusalem, uyt de hant Sanheribs des Koninck van Assur, ende aller anderen; ende ^a onder-hieldtse voor alle ront-om:

a Onderhieldt) Gelijck een herder sijne schapen: onderhoudt tegen de wolven, ende hoedtse, dat sy hier ende daer ter weyde gaen: alsoo konden die van Ierusalem oock seker uyt- ende in-trecken, etc.

23

So dat vele den HEERE geschencken brachten te Ierusalem, ende kleynodien Hiskia den Koninck van Iuda; ende hy wiert daer nae verheven voor alle Heydenen.

V.24

^* TE dier tijt wiert Hiskia doot kranck: ende hy badt den HEERE; die beloofde hem, ende gaf hem een wonder-teecken.

* 2 Reg. 20,1. Jes. 38,1.

25

Maer Hiskia en vergoldt niet, gelijck hem gegeven was; ⁺ want sijn hert verhief sich: daerom quam de toorn over hem, ende over Iuda ende Ierusalem.

+ 2 Reg. 20.17, 18, 19.

26

Maer Hiskia verootmoedigde sich, om dat sijn herte sich verheven hadde, met dien te Ierusalem: daerom en quam de toorn des HEEREN niet over hen, terwijle Hiskia leefde.

27

Ende Hiskia hadde seer grooten rijckdom ende eere, ende maeckte hem schatten van silver, gout, edel-gesteente, speceryen, schilden ende allerley kostelijcke gereetschap:

28

Ende koorn-huysen, tot de in-komste van koorn, most, ende olye; ende stallen voor allerley vee, ende koyen voor de schapen.

29

Ende bouwde hem steden, ende hadde vee aen schapen ende runderen in menighte: want Godt gaf hem seer groot goet.

30

Hy is de Hiskia, die de hooge water-wellingen in Gihon stopte, ene leyddese recht af beneden nae ’t Westen tot de Stadt Davids: want Hiskia was voor-spoedigh in alle sijne wercken.

31

Maer doe de Gesanten der Vorsten van Babel tot hem gesonden waren, ⁺ om te vragen nae het wonder-teecken, dat in ’t lant geschiedt was; verliet hem Godt alsoo, dat Hy hem versochte: op dat kondt wierde al wat in sijn herte was.

+ 2 Reg. 20,12.

VI.32

WAt nu meer van Hiskia te seggen is, ende sijne barmhertigheyt; siet, dat is geschreven in ’t Gesichte des Propheten Iesaia des soons Amoz, in ’t Boeck der Koningen Iuda ende Israëls.

33

Ende Hiskia ontsliep met sijne vaderen: ⁺ ende sy begroeven hem boven de graven der kinderen Davids; ende gantsch Iuda, ende die te Ierusalem deden hem eere in sijnen doot: ende sijn soon Manasse wiert Koninck in sijne stede.

+ 2 Reg. 20,21.