Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vijf deelen: I. David verhaelt voor de Gemeynte den voor-raet des Tempels, ende vermaentse tot vry-willigen bystant. II. Wat de Vorsten ende het volck vry-willighlijcken gegeven hebben. III. David danckt ende bidt den Heere. IV. Salomon wort ten anderen male tot Koninck gesalft. IV. De tijt van Davids regeeringe, ende sijn doot. | |
I.1ENde de Koninck David sprack tot de gantsche Gemeynte: Ga naar margenoot+ Godt heeft Salomo eenen van mijne sonen verkoren, die noch jonck ende teder is; maer dit werck is groot: want ’t en is niet eens Menschen wooninge, maer Godts des HEEREN. | |
2Ick nu hebbe uyt alle mijne krachten beschickt tot het Huys Godts, gout tot gouden, silver tot silveren, koper tot koperen, yser tot yseren, hout tot houten gereetschap: onych-steenen, in-gesettte robijnen, ende bonte steenen, ende allerlley edel-gesteenten, ende marmer-steenen in menighte. | |
3Daer-toe, uyt wel-behagen aen den Huyse mijnes Godts, hebb’ ick van mijn eygen goet, gout ende silver, | |
4Drie duysent centener gouts van Ophir, ende seven duysent centener louter silvers; dat geve ick ten heyligen Huyse Godts, boven alle ’t gene dat ick beschickt hebbe, om de wanden der Huysen te over-trecken. | |
5Dat gouden worde wat gouden, ende silveren wat silveren zijn sal; ende tot allerley werck door de hant der werck-meesteren. Ende wie isser nu vry-willigh, om sijne hant heden den HEERE te vullen? | |
II.6DOe waren de Vorsten der Vaderen, Ga naar margenoot+ de Vorsten der stammen Israëls, de Vorsten over duysent ende over hondert, ende de Vorsten over des Konincx wercken, vry-willigh: | |
7Ende gaven ten dienst in den Huyse Godts vijf duysent centener gouts, ende tien duysent gulden, ende tien duysent centener silvers, achtien duysent centener kopers, ende hondert duysent centener ysers. | |
8Ende by wien steenen gevonden wierden, die gaven sy tot den schat des Huyses des HEEREN, onder de hant Iehiëls des Gersoniters. | |
9Ende het volck wiert vrolijck, dat sy vry-willigh waren: want sy gaven ’t van gantscher herten den HEERE vry-willigh. | |
III.10ENde David de Koninck verblijdde sich oock hooghlijck; | |
10Ende loofde den HEERE, ende sprack voor de gantsche Gemeynte: ☜Gelooft zijt Ghy, HEERE Godt Israëls onses vaders eeuwighlijck. | |
11U behoort de Majesteyt ende gewelt, heerlijckheyt, over-winninge ende danck: want alles wat in den Hemel ende op der Aerden is, dat is Uwe. Uwe is het Rijck, ende Ghy zijt verhoogt boven alles ten Oversten. | |
12Uw’ is rijckdom ende eere voor U: Ghy heerscht over alles, in uwe hant staet kracht ende macht: in uwe hant staet het, yeder-man groot ende sterck te maken☞. | |
13Nu onse Godt, wy dancken u, ende roemen den Naem uwer heerlijckheyt. | |
14Want wat ben ick? wat is mijn volck? dat wy souden verkrijgen de kracht, om vry-willigh te geven, als dit gaet? want van u isset alles gekomen, ende van uwe hant hebben wy ’t U gegeven. | |
15Want ☜wy zijn vreemdelingen | |
[Folio 185r]
| |
ende gasten voor u, Ga naar margenoot+ gelijck alle onse vaders: ons’ leven op aerden is als Ga naar margenoot* eene schaduwe, ende daer en is geen op-houden☞. | |
16HEERE onse Godt, al desen hoop, dien wy beschickt hebben, om U een Huys te bouwen, uwen heyligen Name, die is van uwe hant gekomen, ende ’t is al uwe. | |
17Ick weet, Ga naar margenoot+ mijn Godt, dat Ghy het herte proeft, ende oprechtigheyt is u aen-genaem: daerom hebb’ ick dit alles uyt een oprecht herte vry-willigh gegeven, ende hebbe nu met vreugde gesien uw’ volck, dat hier voor handen is, dat het u vry-willigh gegeven heeft. | |
18HEERE Godt onser vaderen, Abrahams, Isaacs ende Israëls, bewaert eeuwighlijck sulcken sin ende gedachten in ’t herte uwes volcx, ende richt hare herten tot u. | |
19Ende mijnen sone Salomo geeft een oprecht herte, dat hy houde uwe geboden, getuygenissen ende rechten, dat hy ’t alles doe, ende bouwe dese Wooninge, die ick beschickt hebbe. | |
20Ende David sprack tot de gantsche Gemeynte: Lovet den HEERE uwen Godt. Ende de gantsche Gemeynte loofde den HEERE den Godt harer vaderen, ende neygden sich, ende aen-baden den HEERE, ende den Koninck; ende offerden den HEERE offerhanden. | |
21Ende des anderen morgens offerden sy brand-offeren, duysent varren, duysent rammen, duysent lammeren, met hare dranck-offeren: ende offerden in menighte onder ’t gantsche Israël. | |
22Ende aten ende droncken desselven daegs voor den HEERE met groote vreugde. | |
IV.ENde maeckten ten anderen mael Salomo den soon Davids ten Koninck, ende salfden hem den HEERE tot eenen Vorst, ende Zadok tot eenen Priester. | |
23Alsoo sat Salomo op den stoel des HEEREN, Ga naar margenoot+ een Koninck in sijns vaders Davids stede, ende wiert geluck-saligh: ende gantsch Israël was hem gehoorsaem. | |
24Ende alle Oversten ende Geweldigen, oock alle kinderen des Konincx Davids, begaven sich onder den Koninck Salomo. | |
25Ende de HEERE maeckte Salomo altoos grooter voor gantsch Israël; ende gaf hem een loflijck Koninck-rijck, Ga naar margenoot+ dat niemant voor hem over Israël [sulck een] gehadt en hadde. | |
V.26SO is nu David de soon Isai Koninck geweest over gantsch Israël. | |
27De tijt nu, Ga naar margenoot+ die hy Koninck over Israël geweest is, is veertigh jaer: te Hebron regeerde hy seven jaer, ende te Ierusalem drie-en-dertigh jaer. | |
28Ende sterf in goeden ouderdom, vol levens, rijckdoms ende eere: ende sijn soon Salomo wiert Koninck in sijne stede. | |
29De geschiedenissen nu, des Konincx Davids, beyde d’ eerste ende de laestste, siet, die zijn geschreven onder de geschiedenissen Samuëls des Sienders, ende onder de geschiedenissen des Propheten Nathans, ende onder de geschiedenissen Gads des Sienders: | |
30Met al sijn Koninck-rijck, gewelt ende tijt, die onder hem verloopen zijn, beyde over Israël, ende alle Koninck-rijcken in de landen. | |
Eynde des eersten Boecx der Chronijken. |
|