Leven van Lutgart
(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– Auteursrecht onbekendXXIII. Van din dat si ere vrowen oppenbart wart in visione ende ene nonne hare volgen hit.
Ga naar margenoot+Nu restt die magt van hogen prise
Daer boven in din paradise
4965[regelnummer]
Ende emmermeer regneren sal;
Nu hevet si verworven al
Daer si na poegde in haren dagen;
Nu es van commere ende clagen
Die sile ontkommert ende comen
4970[regelnummer]
Daer si der eeweliker vromen
En vol gebruken heft ontfaen.
Dat salie u betoegen saen
Met corten warden ende lichte,
Wildi volhoeren mijn gedichte.
4975[regelnummer]
Tin tiden dat Lutgart, die fine,
Beide alle nose ende alle pine
Was overleden sonder blame,
Ende in sijn graf lach die lichame
Besloten schone alse hem betam,
4980[regelnummer]
Ene edele vrowe, alsic vernam
Bi horen seggene over waer,
Die van Champagnen wilen daer
Van verren lande comen was,
Ende, alsic in die vite las
4985[regelnummer]
Ende ons die oudre noch verlijen,
Die varen lit van ere abdijen
Ga naar margenoot+Die digniteit daer si tevoren
Met eren groet toe was verkoren,
T Aiwires binnen droch abijt.
4990[regelnummer]
Ver Ysabeel, alse ons verlijtGa naar voetnoot1
Die vite, was genaemt die vrowe.
Dat si oe Gode was getrowe
In allen dogdeliken werken
Mach ondervinden ende merken
4995[regelnummer]
Wel hi hem selven die besiet
Dat si dabdië varen lit,
Lant ende mage, ende sonder ande
Quam dienen Gode in vremden lande.
Der selver nonnen, daer ic u
5000[regelnummer]
Dit bispel af begonste nu,
Onlange na der vrowen doet
Got dor sine edelheide groet
Dat hem hare ordenlike leven
Bequame, en teeken heft gegeven
5005[regelnummer]
Warbi sijs seker worden es,
Ende oc noch eens dis si gewes
Begerde wesen an din tide:
Dat was hoe Gods gebenedijde,
Lutgart, daer boven wart ontfaen
5010[regelnummer]
In hemelrike, ende also saen
Alse hir dat leven inde nam,
Ochte in die Gods presentie quam
Die gheest van hare, ochte it van pinen
Verladen bleef daer Got den sinen
5015[regelnummer]
Laett doegen commer ende leet
Eer hise in sinen rike ontfeet,
Ga naar margenoot+Die hir van dagelikschen sonden
Nit al ontkommert noch ontbonden
En schiden van din broschen live.
5020[regelnummer]
Nu hoert hoe Got din goeden wive
Des heft berechtt met groten goeme:
Ens nachts so vil in enen drome
Die vrowe aldar se onslapen lach
Op haren dormtere ende sach
| |
[pagina 196]
| |
5025[regelnummer]
Van boven comen enen schijn:
Dens! peinsde si, wat mach dat sijn
Dat van daerboven also clar
Gevlogen comt? Mar doe bat naer
Die schijn was comen, si vernam
5030[regelnummer]
Dat daer Lutgart gevaren quam
Van boven utin paradise.
Nu hoert in welkerhande wise
Quam ghachemeert die schone maget:
Al dat den ogen wel behagt,
5035[regelnummer]
Dat sach si bliken over hare;
Alse of si metter sonnen ware
Gecleedt, also was har abijt
Licht ende clar; en wit samijt
Dorwrachtt met selvere ende goude,
5040[regelnummer]
Daer menech steen din ic u soude
Qualic genoemen, binnen scheen,
Die so din dormtere over een
Verlichtten, dat negheen gewach
En helpt daertoe, want men ne mach
5045[regelnummer]
Die cracht van hen nit al gewarden,
Dat ommecleet was, dar Lutgarden
Ga naar margenoot+Die nonne in sach geselt so wale
Van boven toten voeten tale,
Dat noit hare ogen die gelike
5050[regelnummer]
Noch na, noch vore in erterike
En sagen. Mar dat schone anschin
Dat bloet hem selven lit besien,
Verstarde met so claren schine
Hare ogen, dat si sonder pine
5055[regelnummer]
Nit wale en conste dat beschowen.
Aldos quam gaende toter vrowen
Lutgart, die magt van hogen konne.
Doe wart die welgerakde nonne
Int herte binnen so vervroijt
5060[regelnummer]
Dat si dos sprac: ‘Die nu ende oit
Sijt ende wart gebenedijt
Ende emmermeer selt wesen, sijt
Hir willecome in dit ellende,
Die ic te goeder tijt bekende,
5065[regelnummer]
Lutgart, die Godes brut onss Heren!
Want dat gi met dos groter eeren
Gesalegt sijt in hemelrike,
Dis sal genieten sekerlike
Beide ic ende elc die u des an.
5070[regelnummer]
Nu biddic u dat gi mi dan
Van uwen state al dat bedit
Vertrekken wilt, ende ochte u it
Int purgatorie stont te sine
Eer gi met dosgedanen schine
5075[regelnummer]
Gesalegt wordt, dat gi mi nu
Berechten wilt, dis biddic u.’
Ga naar margenoot+Doe gaf antwerde al sonder beide
Der nonnen weder ende seide
Lutgart, die welgerakde magt:
5080[regelnummer]
‘Ver Ysabeel, dis gi mi vragt,
Dis salic u berechten gerne,
Want recht nit nes dat ics u werne.
Die staet van mi es soe gedaen
Dat ic dar boven hebbe ontfaen
5085[regelnummer]
Die lange blischap sonder seer,
Daer ic sal loven emmermeer
Din hogsten coninc van den trone,
Die mi der marteleren crone
Te spanne int eewelike leven
5090[regelnummer]
Met sente Agneesen heft gegeven.
Daer benic vro, daer benic blide,
Daer lovic Gode in allen tide,
Daer hebbic al dat ic begere,
Daer comt mi toe al sonder were
5095[regelnummer]
Dat hogste goet van allen sinnen;
Den Hogsten loven ende minnen
Met allen santen eewelike,
Dats mijn ambacht in hemelrike.
Nu willic u, ver Ysabeel,
5100[regelnummer]
Berechten voert ochte enech deel
Mi ane wis van selker pinen
Alse in dat vegevir den sinen
Got doegen laett ende ochtic it
Dis virs gevulde. Nenic nit,
5105[regelnummer]
Noch meer noch min, no groet no cleene,
Want ic was suver ende reene
Ga naar margenoot+Van alre sondeliker smetten.
Daeromme en conde mi geletten
Noch vegevir, noch ander leet.
5110[regelnummer]
Mar alsic daer beneven leet
Ende ic dat doegen van din sielen
Versach die broidenGa naar voetnoot1 ende wi(e)lenGa naar voetnoot2
Ende in tormente waren groet,
Ende ic se screijen dor die noet
5115[regelnummer]
Van commere ende van wewiten
Hoerde ende krisselen ende criten
Ende hare onsalechheit bekarmen,
Began mi hars so sere ontfarmen
Dat icse sechhonde altehant,
5120[regelnummer]
Warbi dat icker vele ontbant
Van groter pinen daer se in waren,
Die alle sijn met mi gevaren
Ter feesten wert van ghinder boven,
Daer si nu danken ende loven
5125[regelnummer]
Ende selen loven emmermeere
Den hogsten coninc, onsen Heere.’
Na dit vertrec so heft der nonnen
Die dit te schowene heft begonnen,
Gedochtt in haren drome voert
5130[regelnummer]
Dat si dos spreken heft gehoert
Die magt van eeweliken prise
| |
[pagina 197]
| |
Teere andre wert in derre wise
Ende seggen: ‘Machtelt, volget mi!’
Dos hit die nonne ende oc was si
5135[regelnummer]
Van ijaren kinsch ende ongedagt
Die hare volgen hit die magt.
Ga naar margenoot+Mar doe ver Ysabeel, die vrowe,
Dat hoerde, en lettelkijn van rowe
Har herte binnen wart beswart,
5140[regelnummer]
Bidis allene ver Lutgart
Machtelden hare volgen hit
Ende sise en noedde mede nit
Te volgene hare; ende omme dat
Ripse op die maget ende bat,
5145[regelnummer]
Ochte het die Godes wille ware,
Dat sise lite oc volgen hare
Ende seide: ‘Magt gebenedijt,
Die so met Gode gheenegt sijt
Dat hi u alles goedes an,
5150[regelnummer]
Seldi Machtelden laten dan
Allene u volgen ende mi
Begeven terre noet? Mar ghi,
Die oit wart al vol genaden
Ende allewege stondt in staden
5155[regelnummer]
So wien dat helpe sochte an u,
Dat gi mi, armer weesen, nu
Daer wert gi vart laett volgen mede,
Dis presenteric mine bede
U, maget schone ende utverkoren,
5160[regelnummer]
Ende dat ic hebbe an u verloren
Laett mi an u verhalen doch!’ -
‘Ver Ysabeel, des motti noch
Ontberen,’ sprac die maget fijn;
‘Want tesen tide en mach nit sijn
5165[regelnummer]
Dat gi mi volget. Mar van desen
Laett uwen moet terasten wesen,
Ga naar margenoot+Want ic u segge al sonder waen
Dat gi mi oc selt volgen saen;
Mar dit ne mach nu tesen tide
5170[regelnummer]
Gevallen nit.’ Doe wart so blide
Der nonnen moet van dire antwerden,
Dat si vil neder toter erden
In knigebede ende onsen Here
Met blider herten dankde sere
5175[regelnummer]
Al in din drome; ende eer die danc
Was al volcomen, so onspranc
Ver Ysabeel, ende oc Lutgart
Vor weder op te hemele wart.
Dos es dat vision volcomen.
5180[regelnummer]
Mar hoe men sider heft vernomen
In corten dagen dat bedit
Van desen drome, alse ons beghit
Die vite ende ic gescreven vinde,
Recht es dat ic u voert ontbinde
5185[regelnummer]
Met corten warden, ochtic can.
Nu helpt mi hir, ghi vrowen, dan,
Die in din closter wart begeven
Tin tide, ende ochtic hir teneven
U segge waer, so volgeds mi:
5190[regelnummer]
Sent dat Lutgart, die maget vri,
Die ijonge nonne hit volgen hare,
So segt die vite al oppenbare
Ende ons die vrowen noch verlijen,
Dat altehant ter fermeriën
5195[regelnummer]
Die ijonge Machtelt was gedaen;
Want eer it lane wart si bestaen
Ga naar margenoot+Met swarre socht so utermaten,
Dat si dat leven moste laten
In corten dagen, na die wart
5200[regelnummer]
Die profeteerde ver Lutgart
Van haren volgene in din drome.
Oc poegde met so groten goeme
Ter eeweliker rasten wert
Isent die nonne, al was ververt
5205[regelnummer]
Har herte binnen van der doet,
Dat si presumptie hadden groet
Die van din welgerakden kinde
So schone hem toegen sagen dinde,
Dat si Lutgarden sekerlike
5210[regelnummer]
Ter feesten wert van hemelrike
Gevloget ware ende emmermeer
Met volre blischap sonder seer
Soude eeren, werden ende loven
Din hogsten coninc ginder boven.
|
|