Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XXVI. Van din dat si verlogt wart ere nonnen in drome, die si sider genas met beden van coringen ende van sikheiden. Ga naar margenoot+Tin selven tiden was begeven, Alse in die vite staet gescreven 9135[regelnummer] In een godhus van grawen nonnen, Dat niwelinge doe begonnen Ende oc vermart van eren was, En nonnekijn, daer ic af las En schone exempel, dat ic nu 9140[regelnummer] Voert wille in didsche seggen u. Dat nonnekijn, dar ic af sal U seggen, beide liefgetal Ende gracieus, was an din tide Gesont, in hoegen ende blide 9145[regelnummer] Ende oc sijns selves wel gemeet; Want hem wel stont dat kovelkleet Ende oc die swarte wijl opt hovet. Hirbi so quam dat het geloevet Hemselven hevet sent so verre, 9150[regelnummer] Dat het darmede wart in sperreGa naar voetnoot1 Sent lange iegen din viant, Die okison dar ane vant Van lettenessen, dar hi mede Hem sider groten toren dede; 9155[regelnummer] Want hi, die fel es ende loes Ende allen menschen es altoes Gereet har ongevoch te doene Met enen maten okisoene, Hi enen saen bedrogen hevet 9160[regelnummer] Die hem consent van herten gevet,
[pagina 91]
Ga naar margenoot+Gelijc der nonnen daer ic af Began te telne, die hem gaf Dat okison van selker dinc Daer si sent doegen af ontfinc. 9165[regelnummer] Want cranke minne in herte dragen Began der nonnen so behagen Doe si der ijoget was in inne, Dat sijt hanterde in haren sinne Te lange sider boven mate. 9170[regelnummer] Mar doe si waende van verlate Die medicine weder vinden Ende haren sin daeraf ontbinden, En conde sijs nit wel geplegen; Want so die viant streer dar iegen 9175[regelnummer] Dat sijt geleesten nit ne conde. Dos bleef si sider lange stonde In sware pine ende in verdrit, Want se die viant nit ne lit Dis avestaen, daer si hem af 9180[regelnummer] Consent van herten wilen gaf. Dat was die cranke besechheide Van herten, daer hi omme leide Die lagen sijn so menechfout, Dat sijt wel ijammerlike ontgout 9185[regelnummer] Doe si dis ave wilde staen; Want dat si wilen hadde ontfaen Van selken dingen din consent, Dat moste si ontgelden sent. Wildi verstaen in wat maniren? 9190[regelnummer] Tirst dat die nonne waende kiren Ga naar margenoot+Har herte van din ongevoege, Die viant, die dat gerne onsloege Ende alle dogt hem pijnt bevellen, Hi ginc se stoken ende quellen 9195[regelnummer] Met coringen groet ende swar, Die dogde sider menech ijar Die arme nonne, want het was Die Godes wille, eer sijs genas. Aldos so bleef si lange sent 9200[regelnummer] In grote pine ende in torment Van herten; want se nit ne sparde Die viant, die se also verswarde Met coringen swar utermaten, Dis hem gewerden wilde laten, 9205[regelnummer] Mar nit te vollen, Got, die Here. Idoch, so was sire af so sere Getormenteert int herte binnen, Dat si ne conde nit verwinnen Din commer din sire ave droch, 9210[regelnummer] Die meerre was dan int gevoch. Dos es si tongemake bleven. Mar noch vindikker af gescreven, Hort hare, ic sal u seggen wat: Sent dat die viant so gohat 9215[regelnummer] Der nonnen wart, dat hare in pine Aldos van herten stont te sine, Want si verwinnen nit ne conde Die koringen daer si die sonde Tin tiden af onfruchtte so 9220[regelnummer] Dat si wel dikke was onvro, Ga naar margenoot+Got, die geboet die werelt al, Hi sendde en ander ongeval Hare over noch: dat waren twee Daer si af dogde oc menech wee. 9225[regelnummer] Ic sal u seggen welkerhande: Hi bantse met so swarren bande Van plagen die hare ane wis Bi sinen wille, dat si dis Gevulde sider oc mesquame 9230[regelnummer] Ende ongemac in din lichame. Dos was van buten ende binnen Beswart so sere in allen sinnen Die nonne, dire ic doe gewach, Dat si vermonden dikke plach 9235[regelnummer] Har ongemac met groter clagen Ende oc hars ongevals gewagen. Oc bat si Gode omodelike Met dro(e)ver herten dagelike Dat hi har clagen ende karmen 9240[regelnummer] Beschowede ende hem liete ontfarmen Dis overlastes, daer si mede Verladen was. Mar hare bede En wart van Gode nit so saen Na haren wille al noch ontfaen; 9245[regelnummer] Want over een, sal si genesen, Dat sal noch bi Lutgarden wesen; Also gedregt die Godes raet. Nu merket ende wel verstaet, Ic sal u seggen hoe die dinc 9250[regelnummer] Ten besten sider al verginc: Ga naar margenoot+Die nonne, daer ic ave seide, Si herdde grote besechheide Nacht ende dach met wille groet Met biddene over dese noet. 9255[regelnummer] Mar Got, die vader goedertiren, Die plegt die saken so bekiren Dat si te goeden pointe comen, Al leget hi maschin ons somen In versten meer en lettelkijn 9260[regelnummer] Dan ons gevoge dunket sijn Dis wi hem bidden, sijt gewes Dat ons die verste betes es Dan ons die haste ware, indin Dat wi die dinge, die geschin 9265[regelnummer] Bi Godes wille, ende dat hi doet, Algader houden over goet. Hibi so quam dat hi der nonnen En wilde noch so saen nit onnen Dat si genase, al was hem dat 9270[regelnummer] Wel cont dat sijs hem dikke bat. Idoch bi sire volre doeget
[pagina 92]
So hevet hi ens deels verhoeget Har herte sent op enen tijt, Gelikerwijs dat si gelijt 9275[regelnummer] Dis hevet selve, ic seggu hoe: Tin nameliken stonden, doe Si mettin leede was verladen Ende si aldos der Gods genaden Geclaget hadde har ongeval, 9280[regelnummer] Gevil dat ic u seggen sal. Ga naar margenoot+Op enen nacht so was gelegen Ende hars gemakes soude plegen Die selve nonne, ende also saen Alse igewelken was ontgaen 9285[regelnummer] Van haren sinnen sine cracht, Ende oc dat waken hare ontfacht, So sloch si lise in enen drome. Daer sach si in met groten goeme En vision schone ende waer 9290[regelnummer] Daer dat bedijt af oppenbaer, Diet wilde merken, wesen mochte; Want over waer der nonnen dochte Dat si quam gaende in ere stede Daert een wel sute wesen dede. 9295[regelnummer] Daer sach si heren ende vrowen Die waren vro ende alles rowen Vergeten hadden; mar den prijs Din gaf men daer, na har avijs, Vor alle dandre ere maget, 9300[regelnummer] Die hevet oc so wel behaget Har selven, dat si goeden dach Vor dandre alle, die si sach, Tirst hare boet, want dat si ware Dis werdech best, dat dochte hare. 9305[regelnummer] Doe sach si voert dat quam gestreken En ander, die se wilde spreken, Te hare wert al sonder heide. Nu mogdi horen wat hi seide; Hi sprac: ‘Yonfrowe, dat gi sijt 9310[regelnummer] Verladen nu op desen tijt Ga naar margenoot+Van qualen, dat es wale cont Ons somen, ende oc ongesont Van koringen int herte binnen. Mar over een, seldi gewinnen 9315[regelnummer] Der boeten it van allen desen, Dat moet hi derre maget wesen. Wildi oc weten wie si si, Ic segget u, geloeves mi: Het es Lutgart van Saintteron; 9320[regelnummer] Dor haren wille sal u don Got, die die werelt al bewart Ende sine gracie nit ne spart Daer hise wel bestaden welt, So groet die gracie, dat gi selt 9325[regelnummer] In corten tide al sonder waen Van uwen leede boete ontfaen, Daer gi noch mede sijt gehonden. Nu vart enwech, ende u van sonden Voertan gematet, ende sere 9330[regelnummer] Dankt alles goedes onsen Here. Oc seldi bidden hem met trowen Dat hi it schire toter vrowen U late comen; so seldi Ontladen werden ende vri 9335[regelnummer] Van allen stukken dar gi nu Al kroenende af beelaget u.’ Doe dese wart har inde namen Die wonderlike wel bequamen Der siker nonnen, die daer stont 9340[regelnummer] Van qualen noch al ongesont, Ga naar margenoot+Ende op die magt van hogen prise Hare ogen sloch, so waren lise, Eer sijs it moedde, enwech gevaren Lutgart ende die met hare waren. 9345[regelnummer] Oc es daerna in corter stonde Die nonne ontwaket, die ne conde Dis slapens langer nit geplin; Want so verhoeget wart van din Har herte binnen dat si sach 9350[regelnummer] Dat vision aldaer si lach, Dat sire met ontspranc ter vart. Mar hoe die droem sent wart verelart Salic u seggen, want het es Wel recht dat ies u doe gewes: 9355[regelnummer] Op enen tijt sent, doe din Here, Die alle dinc heft in bekeereGa naar voetnoot1, Tijt dochte, na dat hi versach Dat har gewijn daran gelach, Der siker nonnen wilde ontfarmen 9360[regelnummer] Ende ave leggen al dat karmen, Dat si met droever herten dede Wel dikke na dergerre sede Die van mesquamen sijn verladen, So hevet hi met goeden staden 9365[regelnummer] Beworpen lise en okison Daer hi met sal vererigen don Der nonnen dat si so begert; Want sider es t Aiwires wert Gevaren die met andren nonnen 9370[regelnummer] Daer u dit dicht af es begonnen. Ga naar margenoot+Ende alse quam in dat convent De nonne, daer si ombekent Tin tiden was (want noit eer En hadde si geweset meer 9375[regelnummer] T Aiwires daer se Got, die goede, Geweget hadde), al sonder hoede Began si mikken ende spin
[pagina 93]
Of si Lutgarden it gesin Ende oc bekennen soude mogen. 9380[regelnummer] So lange si dis heft geplogen Dat si die vrowe comen sach. Meer, dat men u te wondre mach Vertrekken, onder vremde liede Tin selven tide aldaer geschide; 9385[regelnummer] Want die ijonfrowe, tirst dat si Die maget edel ende vri Met ogen sach, began si saen In herte binnen wel verstaen Al sonder vragen oppenbare 9390[regelnummer] Dat het Lutgart, die maget, ware Die si in drome sach tevoren; Nochtan sent dat si wart geboren En hadde sise, al sonder daer, Met ogen nie gesin elwaer. 9395[regelnummer] Maer dat sire ave wart verhoeget, Dat wanic dat gi weten moeget Wel bi u selven sonder tale. Want sal die commer ende die quale Daer si noch sere af es verswart 9400[regelnummer] Vergangen, dat sal doen Lutgart. Ga naar margenoot+Daeromme en wondert nu nit sere, Al dankde si dis onsen Here, Dat si die vrowe sach met ogen. Nu salic u dan voert betoegen 9405[regelnummer] Hoe sent volcomen es die sake: Die nonne, dat si gerne sprake Die vrowe in heimelriker stede, Si vollic hare weten dede. Doe gingen wech al sonder beide 9410[regelnummer] Die vrowe ende, daer ic ave seide, Die cranke nonne, die van hare Wel gerne it saen vertrostet ware; Ende alse quamen daer si wouden Har parlament die vrowen houden, 9415[regelnummer] So ginc der maget hare noet Die nonne clagen, die si groet Gedoeget hadde lange stonde Van koringen, die si ne conde Verwinnen nit, mar al te swar 9420[regelnummer] Verdregen hadde menech ijar. Oc hevet si geclagt der vrowen Die quale, daer af was teblowen Sere utermaten al har lijf, Ende seide: ‘Ic, arm, onsalech wijf, 9425[regelnummer] Wel sute vrowe, u comic clagen Dat ongemac van mire plagen, Die beide buten ende binnen Mi tormenteert in allen sinnen; Want binnen benic so verladen 9430[regelnummer] Van koringen, dat mi der schaden Ga naar margenoot+(Want si mesvuget onsen Here) Verwasset utermaten sere; Oc toeget buten die lichame Dat hi wel gerne u helpe name 9435[regelnummer] Iegen den commer die hem dert, Want nit ne mach hi sijn verwert Dar iegen noch gewinnen spoet, Hen si dat gi hem helpe doet Met uwer beden, maget fijn, 9440[regelnummer] Ende oc geradech willet sijn; Want noch met dranke, noch met spisen Die ons die phisicine wisen, En canic weder mine cracht Vercrigen nit; want in ommacht 9445[regelnummer] So vastic dikke an minen danc, Want ic ben doesechGa naar voetnoot1 ende crane Ende ongebrukech mede lede. Nochtan so motic enen sede Hanteren dikke, ver Lutgart, 9450[regelnummer] Die mi dat herte meer beswart Dan enech commer din ic drage, Hoe groet hi si; want iegedage So motie breken, maget rene, Die abstinentie, die gemeene 9455[regelnummer] Es overal in die convente; Wan closterspise noch pulmente En conen mi nit so gestaen In staden, dat ic moge ontgaen Der qualen migel ende groet. 9460[regelnummer] Dis motic nutten dor die noet Ga naar margenoot+Dat vleesch in overtullechheiden, Want came can men dat gereiden So welkertiren dat het si, Dat ics gepaijt houde mi; 9465[regelnummer] Want alsic iwent dis ontbite En vuget nit din appetite; So es die cost daeraf verloren. Dis dogic sonderlingen toren, Die mi verswart dat herte meer 9470[regelnummer] Dan ander pine ochte ander seer Dat mi mescomt van andren saken. Mar gi, die moget blide maken Dengenen die bedroevet es, Wel sute vrowe, ontfarme u des, 9475[regelnummer] Dis biddic u dor uwe doeget; Want nit ne magic sijn verhoeget, Noch nit genesen, maget vri, Van minen commere, het ne si Dat ghire mi welt toe geraden 9480[regelnummer] Ende onstech sijn der Gods genaden.’ Doe gaf antwerde in derre wise Lutgart, die vrowe goet van prise, Der nonnen weder ende seide: ‘Die ewelike ontfarmechheide
[pagina 94]
9485[regelnummer] Dis Heren, die in allen dingen Al sinen wille mach volbringen, Mote uwes, lieve dochter mijn, Ontfarmen ende u onstech sijn Der baten die gi so begert! 9490[regelnummer] Mar hort en lettel harewert; Ga naar margenoot+Ic sal u seggen, so ic can Dat best volbrengen, watter an Te merkene es, dat u dos sere Gegheecelt hevet Got, die Here. 9495[regelnummer] Gi hebbet wel in somen stonden Gehoret seggen dat die sonden Die ons besmetten ende onssinen Dat herte binnen, dis verdinen Dat wi gegheecelt moten wesen; 9500[regelnummer] Oc hebbedi masschin gelesen Of horen seggen, alsic wane, Al si dat ic u dis vermane, Dat Got, die coninc van din trone, Die meest te gheecelne es gewone 9505[regelnummer] Hir in dit werellike ellinde Din hi die blischap sonder inde Ende oc dat ewelike leven Na sal in sinen rike geven. Daeromme en moet u varen nit, 9510[regelnummer] Yonfrowe, al doegedi verdrit Ende ongemac in din lichame; Want onsen Here es so bequame U quelen ende u doegen al, Dat hijt u wel vergelden sal. 9515[regelnummer] Nochtan, ijonfrowe, alsi dat sake Dat gi van groten ongemake Te meerre selt din loen gewinnen, Wildi te meer dis Gode minnen Ende oc met trowen hem te meer 9520[regelnummer] Dis danken, alse wilen eer Ga naar margenoot+Vor ons sine utvercorne daden, Die beide sieden ende braden Hen lieten ende villen mede; Dat hen die minne doegen dede 9525[regelnummer] Daer si so waren met verclart, Dat sire en conden nit en wart Geseggen iegen, mar al stille Dis swegen dor den Godes wille. Idoch, dis gi mi hebt geclaget 9530[regelnummer] Dat gi so groten commer draget Van koringen, die u verwegen Dat si u therte doen vertregen, So salic harde gerne don Na mine macht en orison, 9535[regelnummer] Wildijs mi helpen, tonsen Here, Warbi dat gi voertane mere In groten rasten leven selt Van herten. Mar dat gi mi telt Dat so beworpen es die eesch 9540[regelnummer] Van uwer saken, dat gi vleesch Moett nutten dikke an uwen danc, (Want gi sijt doesech ende cranc Ende oc sere in din lichame Onttempert, dat gi die mesquame 9545[regelnummer] En cont beschiwen anders nit, Daer gi wel dikke groet verdrit Af hebt te doegene, alse gi U hebt beclaget iegen mi), Wildi din raet, din ic u geven, 9550[regelnummer] Yonfrowe mijn, sal hir te neven, Ga naar margenoot+Ontfaen, so radic u met trowen, Sent dat u Got so heft tebloewen Met qualen groet, dat u in pine Bi sinen wille staet te sine 9555[regelnummer] Ende oec in commer, die u swart, Dat gi der spisen nit ne spart Die elken dage tidech es, No vleesch, no visch; want sijt gewes Dat u en soude nit te vromen 9560[regelnummer] Die abstinentie mogen comen, Mar meer te schaden, dochter mijn. Daromme en spart no bir, no wijn, No visch, no vleesch, mar nemet al Te vollen danke dat u sal 9565[regelnummer] Verleenen Got, tote an der stonde Dat gi u weder die gesonde Sal geven ende gi van desen Noch sijt en lettel bat genesen.’ Doe dese wart Lutgart, die goede, 9570[regelnummer] Ten inde brachte, in droeven moede Stont op die nonne al sonder beide Ende hare knin ter erden leide Ende op der vrowen schoet hare hande Tesamen, so dat wel bekande 9575[regelnummer] Lutgart, die vrowe, al oppenbare Dat si noch tongemake ware; Oc sprongen met ut haren ogen Die trane groet, diet wel betoegen Alleene mochten sonder tale. 9580[regelnummer] Dos heft si weder altemale HeranderwervetGa naar voetnoot1 hare bede Alnoch, die si tevoren dede, Ga naar margenoot+Ende seide: ‘Acharme, sute vrowe, En salic dan van minen rowe 9585[regelnummer] Genesen mogen nemmermere? En sal dan mines Got, die Here, Dor uwen wille ontfarmen nit? Motie dan vuren mijn verdrit Van mire qualen, die mi dert, 9590[regelnummer] Also geheel te lande wert Alse ic se doegde hir tevoren, Soo wee mi dat ic wart geboren! Mar gi, die vol sijt van genaden En al dengenen staet in staden 9595[regelnummer] Die u besuken, maget reene,
[pagina 95]
En latet mi van u alleene Nit scheeden sonder toeverlaet, Mar mi also in staden staet Alse andren lieden, die u clagen 9600[regelnummer] Of leet, of commer din si dragen; Want over een u cundech si, Magt utvercoren ende vri, Dat ic begere meer die doet Dan lange sijn in dese noet, 9605[regelnummer] Die beide singen ende lesen Mi al benemet ende wesen In mijn convent, dis ic ongerne Ontbere, al staet mi dis tontberne. Mar dor den coninc van den rike 9610[regelnummer] Dat emmermeer ende ewelike Geduren sal, so bid ic u, Wel sute vrowe, dat gi nu Ga naar margenoot+Mijn herte en letel bat verhoeget, Want gi dat bat geleesten moeget 9615[regelnummer] Dan enech ander din ic kinne.’ Do gaf aldos met suten sinne Der nonnen weder hare antwerde Die maget fijn, Lutgart, die werde, Ende seide: ‘So begerdi dan, 9620[regelnummer] Na din dat ic gemerken can, Van uwen commere, die u swart, Ontladen wesen? Want u vart Ende oc verweget, alsic hore, Dat gi te reftre noch te koere 9625[regelnummer] Mettin convente uit ne gaet, Ende u ne can noch dranc, noch aet Genugen, daer hen dandre mede Bedragen na den clostersede. Nu laett gesinken dan, ijonfrowe, 9630[regelnummer] Beide uwen vaer ende uwen rowe Ende u terasten weder doet. Al riedic u eer om u goet Dat gi die cracht van din lichame, Dat si te niwte nit ne quame, 9635[regelnummer] Onthildet so gi langest mochtt (Want ijammerlike es hi veriohtt, Si man, si wijf, die die verlieset: Ende u es cont dat hi meskisetGa naar voetnoot1 Die hem verdervet so dat hi 9640[regelnummer] Sijns selves ongebrukech si), Nochtan dis gi die closterpine Begert ende in convent te sine Ga naar margenoot+Daer gi die ordne houden moett, So hopic dat u sal geboett 9645[regelnummer] U commer werden eer it lanc, So dat gi dis selt weten danc Din coninc van din paradijse; Want noch pulment, noch closterspise En werdt u nemmermeer verleedt 9650[regelnummer] Na desen dach. Mar eer gi scheedt Van mi, so willic u noch meer Geloven; want en lettel eer So hordic u beclagen dis Dat u dis nuttens so verwis 9655[regelnummer] Van vleesche, dat ghire alle dage Daedt emmer over niwe clage Bidis dat uwen siken monde Die smak genugen nit ne conde Noch nit bequame gnoch gesijn. 9660[regelnummer] Nu sijt dis seker, dochter mijn, Dat gi van desen dage voert En werdet nemmermeer gekoert Van selker spisen; want u sal Die smak daeraf verleeden al. 9665[regelnummer] Nu vaert enwech ende emmermeere Dankt alles goedes onsen Here Dat gi hir hebt verworven nu; Want over waer so seggic u Dat ghijt van rechte hem schuldech sijt, 9670[regelnummer] Want hir u herte werdt gevrijt Van koringen die u mescomen; Daertoe so werdt u hir benomen Ga naar margenoot+Van langer qualen die mesquame Die u noch dert in din lichame.’ - 9675[regelnummer] ‘Owi, die nonne weder sprac, Nu hebbedi dat mi gebrac Metterre antwerden al volbrachtt; Nu hebbedi mijn seer gesachtt, Lutgart, gebenedijde maget; 9680[regelnummer] Nu hebbedi die noet verijaget Die ic bekarmde dagelike! Dat motu Got van hemelrike Vergelden, vrowe goedertiren! Nu blijft te Gode, ende ic sal kiren 9685[regelnummer] Te lande wert, want het es tijt. Got, die was ie gebenedijt Ende emmermeer oc wesen sal, Hi motet u vergelden al Ende ewelike hir over geven 9690[regelnummer] Met hem dat paradijsche leven!’ - ‘Dat lonu Got!’ die maget seide. Doe stonden op die vrowen beide, Die harre spraken int gevoch Geweset hadden rive gnoch. 9695[regelnummer] Mar nu willic u seggen voert Hoe sent van Gode was gehoert Der welgerakder vrowen bede Die si over die nonne dede: Doe sos die orlof was genomen 9700[regelnummer] T Aiwires ende wedercomen Die nonne was in hare abdie, So was si in die fermerie Ga naar margenoot+Gedaen, daer si tevoren plach Te wesene; ende op enen dach 9705[regelnummer] So sette men na die costume
[pagina 96]
En groet gerechte ende en gerume Van vleesche op haren tafeldisch Daer si toe sat; oc wasser visch Gesettet omme dat si soude 9710[regelnummer] Van welken eten dat si woude. Mar doe die nonne sach met ogen Dat vleesch, en conde si gedoegen Nijt langer dat het stonde aldaer; Want een verleeden also swar 9715[regelnummer] Tin vleesche wert dat si gewan, Dat noit eer no wijf, no man En hadde meerre in sinen live; Want so began die cranken wive Dat herte wassen iegen dat 9720[regelnummer] Tir selver stonde aldaer si sat Ende si dis hebben waende gheten, Dat sijs en hadde nit ontbeten Om al dat goet van enen rike. Dis moste men wel bastelike 9725[regelnummer] Dat weder dragen van vore hare Alse het vergheffenesse ware; Want sijs en hadde ontbeten nit Noch meer, noch mijn, wat hars geschit Geweset hadde. Oc es die sake 9730[regelnummer] So verre comen na die sprake Der vrowe, dat si noit sent No vleesch en conde no pulment Ga naar margenoot+Genutten, daer materie in Van vleesche was no meer no mijn. 9735[regelnummer] Voert willic u oc kundech wesen, Dat si so wale es sent genesen In corten stonden na dat si Die maget heilech ende vri Gesproken hadde, ende oc verclart 9740[regelnummer] Van allen daer af was verswart Har herte beide ende har lichame, Dat si noch commer, noch mesquame Negheene en dogde sent so groet, Dat si dis imene hare noet 9745[regelnummer] Of clagen dorste, och clagen woude. Oc hevet metter Gods gewoude Die selve sent so toegenomen, Dat si te meerre dinc es comen; Want sent daerna in corten dagen 9750[regelnummer] Die selve, dire wi gewagen, Abdisse wart gekoren daer Daer si met eeren menech ijar Droch dat ambacht van der abdiën. Dos heft die nonne doen bediën 9755[regelnummer] Die starke bede van Lutgarden Ende oc die cracht van haren warden, So dat si sent in haren tide Bleef wale in hoegen ende blide Ende oc met eren ende vromen 9760[regelnummer] Te groter dinc es sider comen.	[tekstkritische noot]9135 l. godshus. margenoot+ f.160v^o. voetnoot1 In sperre werden jegen, in vijandschap komen bij, den haat opwekken van; vgl. in sperre sijn jegen II, 9891, in vijandschap zijn met, niet de gunst genieten van; vgl. vs. 9214. De uitdr., welke hier voor het eerst voorkomt, behoort bij sperren, in den zin van zich verzetten. Zie Lexer op sperren, en vgl. gespar. [tekstkritische noot]9165 l. int herte. - 9174 l. street. 9186 l. hi. [tekstkritische noot]9261 l. sijts. - 9262 l. beter. - 9267 l. hirbi. margenoot+ f.161r^o. margenoot+ f.161v^o. margenoot+ f.162r^o. margenoot+ f.162v^o. [tekstkritische noot]9290 l. bediet of bedit. [tekstkritische noot]9358 l. gewiu. margenoot+ f.163r^o. margenoot+ f.163v^o. margenoot+ f.164r^o. voetnoot1 De uitdr. moet beteekenen ouder zijne macht hebben. Het znw. bekere (bekeer), dat tot heden slechts in de bet. bekeering was gevonden, zal gebracht moeten worden tot bekeren, in de het. wenden, richten, leiden. Bekere beteekent dan leiding, bestuur. margenoot+ f.164v^o. [tekstkritische noot]9388 l. Int herte. - 9401 l. u. [tekstkritische noot]9407 l. heimeliker. [tekstkritische noot]9447 l. mire lede. - 9456 l. Want. margenoot+ f.165r^o. margenoot+ f.165v^o. voetnoot1 d. i. suf, versuft; zoo ook 9542. Vgl. ndl. doezelig. Van dit woord was tot heden slechts één voorbeeld uit het Mnl. gevonden. Zie Mnl. Wdb. op dosich. margenoot+ f.166r^o. [tekstkritische noot]9543 l. so sere(?). - 9552 l. teblowen.-9566 l. hi. margenoot+ f.166v^o. margenoot+ f.167r^o. margenoot+ f.167v^o. voetnoot1 d. i. herhalen. Heranderwerven was tot heden in het geheel niet, en heranderen slechts in de bet. veranderen gevonden. Vgl. veranderwen, II, 10741. margenoot+ f.168r^o. [tekstkritische noot]9613 l. lettel. 9636 l. veriochtt of versochtt (?). margenoot+ f.168v^o. voetnoot1 d. i. eene slechte keus doen, een verkeerden weg volgen. Het woord was nog niet in het Mnl. gevonden. margenoot+ f.169r^o. margenoot+ f.169v^o. margenoot+ f.170r^o. [tekstkritische noot]9706 l. goet. - 9713 l. Nit. - 9718 l. din. 9728, 9734 l. min. margenoot+ f.170v^o.

Vorige Volgende

XXVI. Van din dat si verlogt wart ere nonnen in drome, die si sider genas met beden van coringen ende van sikheiden.