Leven van Lutgart

Inhoudsopgave

Inleiding. I. Een woord vooraf. II. Aywières. III. Sinte Lutgart. IV. Thomas van Cantimpré en zijne Vita Lutgardis. V. Dietsche vertalingen der Vita Lutgardis. VI. Willem van Afflighem. VII. Broeder Geraert. VIII. Het handschrift der Sinte Lutgart. IX. Ouderdom van het dichtwerk. X. de dichter. XI. het gedicht. XII. Verhouding tot Broeder Geraert's en tot Cantimpré's Lutgardis. XIII. De taal. XIV. De versbouw. XV. De Uitgave. XVI. Besluit.

Sinte Lutgart. Tweede boek. I. Tprologe.

II. Hir begint dander partie van den boke. Van din dat mense abdisse maken woude ende van din dat si te Gode bat dat his hare verdroge, ende van din dat onse Vrowe te hare quam ende sise trostede mettin dat si hare benam dat walsch te leerne.

III. Van din dat se onse Vrowe hit vasten VII ijar om te verwerne der Godes wrake.

IV. Hoe dat si mester Yacope van Vitri verloste van den bande van kranker minnen.

V. Van din dat si des abts Symoens sile van Foinni verloestte van den vegevire.

VI. Hoe si begerde wesen versekert van haren levene ende hoe si daeraf versekert wart.

VII. Van din dat si sterven begerde ende hoe dat geverstet was ende van den roepene der wonden Gods.

VIII. Van den paus Innocentiuse die te hare quam tire wilen dat hi verschit.

IX. Van mester Yanne die te hare quam tire wilen dat hi verscheeden was.

X. Van din dat hare anderwerf van Godes halven bevolen was te vastene VII ijar.

XI. Van din dat si met beden verloessede ene nonne die de viant bedroech met valschen visionen.

XII. Van din dat si verledegde ene nonne die metten viant beseten was ende ene andre die die alf bedrogen hadde.

XIII. Van din dat so Yolenden bekirde ende van din dat sise te hare weder hit comen na hare doet.

XIV. Van din dat hars selves suster te hare quam na hare doet.

XV. Van din dat hare verboden was dal sacrament tontfane ende hoe dat gewroken was.

XVI.Van din dat se die viant rampeneerde ende van din dat se die viande alle sere onssagen.

XVII. Van din dat se Onse Here verledegde van ongedoude van herten met enen schapere die van over XII milen verre quam.

XVIII. Van din dat ene nonne sach ene vlamme virs ut hare kele varen.

XIX. Van din dat si onsen Here bat dat hi hare name sine gracie van sutheiden ende hise en andre gave.

XX. Van din dat si Ysabelen genas met harre beden.

XXI. Van din dat hare Onse Here gaf martilie te dogene.

XXII. Van din dat si genas ene vrowe van harre doefheit.

XXIII. Van din dat si al bloetroet wart alsi pensede om de passie Onss Heren.

XXIV. Van din dat se en bruder van Haffelghem, die in hovetsonden was, en conste nit angesin.

XXV. Van din dat si bekirde heren Thimere met haren beden.

XXVI. Van din dat si verlogt wart ere nonnen in drome, die si sider genas met beden van coringen ende van sikheiden.

XXVII. Van din dat si Resplenden vorseide dat si van haren coringen genesen soude in goeden vriendage.

XXVIII. Van din dat si en kint genas van den groten evele.

XXIX. Van din dat hare vertogt wart ene schare van heilegen in visione.

XXX. Van din dat ver Sybilie van Gaijs berespt wart in drome om haren wille.

XXXI. Van din dat en sondere die sprac iegen hare sach enen groten schijn blaken boven hare.

XXXII. Van din dat hare onse Vrowe oppenbarde ende dankde hare.

XXXIII. Van din dat hare onse Here leerde hoe hare hars evenkerstens ontfarmen soude.

XXXIV. Van din dat si enen elijt van Godes halven troestte te varne dar hi abt gekoren was.

XXXV. Van din dat hare ene heilege ijonfrowe oppenbarde ende seide haren name.

XXXVI. Van din dat si vorseide van enen die ut der ordinen geronnen was dat hi weder comen soude.

XXXVII. Van din dat si der hertoginnen vorseide dat si sterven soude.

XXXVIII. Van ere die si van koringen genas ende seide wat hare derde.

XXXIX. Van din dat si bruder Damaese verloesde van koringen.

XL. Van din datse twe ingle leidden ten outare.

XLI. Van din dat si en wijf verledegde die onthopt was ende dat si walsch sprac.

XLII. Van din dat onse Here vegde de trane van haren ogen.

XLIII. Van din dat se die heilegen ende die ingle plagen te visiteerne.

Sinte Lutgart. Derde boek. I. Hir beghinnet tprologhe van der derder partien.

II. Van din dat si blent wart XI ijar vor hare doet.

III. Van din dat bruder Iordaen te hare quam na sine doet ende seide hoet met hem staet.

IV. Van din dat hare derdewerf was bevolen te vastene VII ijar.

V. Van din dat si mester Iacops sile van Vitri sach comen in hemelrike.

VI. Van din dat hare vertogt wart die dach van harre doet vif ijar eer si verschit.

VII. Van din dat se bruder Iordaen noch quam visiteeren ende seide hare dat si hem cortelinghe volgen soude.

VIII. Van din dat hare vertogt wart dat die Tatren in dit lant nit comen en souden.

IX. Van din dat hare vertogt wart hare Bouduins doet van Barbenchon.

X. Van din dat si ontdekde enen haren vrint hoegedaen si plach te beschowene Gods anschin.

XI. Van din dat ene stemme wart gesendt dar si lach, die seide: delicie mee esse cum filiis hominum.

XII. Van din dat onse Here te hare quam ende hare beval dat si besech ware met drin dingen.

XIII. Van din dat onse Here ende onse Vrowe te hare quamen ende sise trosteden.

XIV. Van din dat se onse Vrowe ende sente Yan Baptiste quamen visiteren.

XV. Van din dat si din nonnen vorseide dat si na hare doet geplagt souden siin ende warumme.

XVI. Van din dat si enen haren vrint verdingde met beden iegen Gode.

XVII. Van din dat si bleef sic liggende ende dat se dabt van Haffelghem quam visiteren.

XVIII. Van din dat si van erterike schit ende op welken tijt.

XIX. Van din dat die lichame slecht ende onbevlect was doe si verscheden was.

XX. Van din dat en wijf genas van haren minxle do si din lichame halp dwaen.

XXI. Hoe die lichame ter erden wart gedaen ende waer si begraven legt.

XXII. Van din dat si bruder Damase vorseide welken vinger hi behouden soude van hare.

XXIII. Van din dat si ere vrowen oppenbart wart in visione ende ene nonne hare volgen hit.

XXIV. Van der wraken dar si af hadde geprofeteert ende hoe si gestilt wart.

XXV. Van din dat Beatrijs van Ravia genas bi harre cracht van enen geswelle.

XXVI. Van din dat ere nonnen die hoftswere wart gesachtt ende hoe si van ere quetchingen genas.

XXVII. Van din dat Marie van Andene genas van enen gruweliken hovetswere.

Dit es de conclusie van desen boeken.

Lijst der verklaarde woorden en termen.