Liter. Jaargang 14

[Nummer 64]

[p. 1]

Van de redactie

Dit themanummer van Liter is een nummer over boeken voor kinderen van pakweg twee tot honderd. Zoals altijd zoeken we in Liter naar literaire verbeelding van God en het christelijk geloof, maar wij richten daarbij dit keer onze aandacht op de jeugdliteratuur in de breedste zin van dat woord. Van prentenboeken gaat het via kinderbijbels naar boeken voor jongvolwassenen, die tegenwoordig in veel boekhandels en bibliotheken te vinden zijn onder de noemer ‘young adults’.

Zoals altijd is er nieuw werk in de vorm van verhalen, gedichten en essays. Daarnaast wordt er ingegaan op het werk van anderen, in bijdragen die u gewoonlijk in de rubriek Maatwerk zou aantreffen. Maar de speelsheid van de jeugd sloeg op ons over, en omdat de waarde van tradities meestal des te duidelijker wordt wanneer ze af en toe doorbroken worden, leek het ons geen probleem voor een keer af te wijken van die gewoonte.

Toch is er orde, dit keer door een thematische vierdeling in het nummer. Omdat literatuur voor kleine en grote mensen helemaal niet zo ver uit elkaar hoeven te staan, hielpen vier grote mensen ons aan een citaat om de afdelingen te openen.

We beginnen in den beginne, met de schepping. Wim Hofman, met zijn open ogen voor de wonderlijke natuur, schept al associërend bij het scheppingsverhaal dichterlijke teksten waarin de zon glanst van vetkrijt, en waarin het krioelt van de krabben. Drie prentenboeken geïnspireerd op het scheppingsverhaal worden bekeken door Gesineke Veerman. Als lezer heb je al snel het idee dat in kinderbijbels de tekst uit Genesis nauwgezetter wordt gevolgd, maar is dat ook zo? Willem van der Meiden kijkt en vergelijkt.

Een vergelijking tussen verschillende kinderbijbels maakt Van der Meiden ook over de vertelling van Noach en zijn ark. Dat is het tweede thema in dit nummer. In De Arkvaarders, een roman voor jongvolwassenen van Anne Provoost, brengt Noachs ark de vraag van uitverkiezing met zich mee, beschrijft Hermen Hoek. Met deze grote vraag en nog veel meer grote vragen zit het boek Om acht uur bij de ark vol, laat Elizabeth Kooman zien. Ook in drie prentenboeken gaat Noachs ark te water, waarbij het prentenboek van Geert de Kockere er volgens scribent Teunis Bunt met kop en schouders bovenuit steekt.

Het derde katern kan worden samengevat onder de brede noemer geloofsbele-

[p. 2]

ving. Welk beeld kunnen kinderen van God hebben? Hoe bidden zij tot God? Wat is de invloed van grote mensen om hen heen op hun geloofsleven? In een verhaal van Hadewijch Griffioen komen dit soort vragen terug. In dit deel komen twee romans voor young adults aan bod: Janneke de Jong schrijft over Eén minuut eerlijkheid van Bjørn Sortland, een boek vol liefde, kunst, en bovenal vol (verlangen naar) geloof. Ger van Hoek neemt Nu weet ik het van Aidan Chambers voor zijn rekening, een boek met een stellige titel dat juist over onzekerheden gaat en aan het denken zet. Van redacteur Marlies Verwoerd zijn er twee betrokken bijdragen in dit katern, en collega Hilde Bosma neemt ons mee naar het bedritueel van haar dochter Isa, van wie bij dit essay een verdrietige tekening staat.

Over verdriet gaat het helemaal in het laatste katern van dit nummer. God kan een steun zijn in verdriet. Maar tegelijk is het soms juist lastig dat je je ook nog tot een God hebt te verhouden wanneer de wind je venijnig om de oren blaast. In een verhaal van Koos Meinderts stelt een kind vragen naar de berusting van opoe, die zich tijdens het bidden zelfs door de kat niet laat afleiden. Verdriet is in kinderboeken een groot thema. Minder vaak krijgt God daarbij een rol van betekenis. Hij is er wel in het door Ger van Hoek gelezen Het grote misschien, van John Green, een young adultroman waarin kostschoolleerlingen rouwen om hun omgekomen vriendin. Hij is er ook in Oscar en oma Rozerood van Eric Emmanuel Schmitt. Verwacht alleen geen antwoorden, want ‘alleen onbelangrijke vragen hebben een duidelijk antwoord’.

Begint u maar. Een goede raad, waarmee al veel mensen oud zijn geworden: dooft het kind in u niet uit.

*

Liter biedt veel kwaliteit voor weinig geld. Dat blijft ook zo, maar we zien ons wel genoodzaakt om voor 2012 een ander laag bedrag voor een abonnement te vragen, namelijk €36,00. Studerenden betalen per 1 januari €30,00.

Liter is nu ook online. We werken hard aan een nieuwe website, binnenkort te vinden op www.leesliter.nl. Daarnaast is Liter ook te vinden op Twitter (@Leesliter) en Facebook (Pagina ‘Liter - literair tijdschrift’). Hiermee hopen we elkaar nog vaker tegen te komen. Als u af en toe ook digitaal iets van ons wilt horen, kunt u ons uw e-mailadres geven. Wilt dat met vermelding van naam en woonplaats sturen aan administratie @leesliter.nl?