Willem Barnard 80 jaar
Willem Barnard wordt op 15 augustus 80 jaar. Een mooie kans om eens aandacht te vragen voor zijn werk. Dat is natuurlijk al heel wat keren gebeurd. In kranten en tijdschriften verschenen talloze interviews met of artikelen over Barnard. Laatst werd hij zelfs door het Algemeen Dagblad journalistiek bevraagd!
Wat opvalt als je de artikelen en recensies over het werk van Barnard doorneemt, is de bewondering die vaak de boventoon voert. En juist nu hij de tachtigjarige leeftijd bereikt, is de kans groot dat menigeen in krant en tijdschrift blijk geeft van zijn hoge achting en vurige bewondering. Die bewondering kan ik natuurlijk wel meevoelen, maar werkelijk veel verder kom je niet met ‘bewieroken’. Daarom op de volgende bladzijden een aantal artikelen over aspecten van het werk van Barnard, waarin niet in de eerste plaats de bewondering, maar de nauwgezette lectuur van zijn werk centraal staat. Anderzijds: juist een serieuze kennismaking met de poëzie of met de lekespelen van Barnard, roept soms ook een persoonlijke reactie op. Ook dat is in de essays zichtbaar.
Henk van der Ent, Kees van der Zwaard, ikzelf en Arjan Plaisier schrijven achtereenvolgens over de stilte in Van der Grafts poëzie, over Barnards kerkliederen, over de poëzie uit de jaren negentig en over de lekespelen uit Schijngestalten. Jaap Zijlstra en Willem Jan Otten geven een persoonlijk reactie op het het werk van Barnard: Zijlstra schrijft over Barnards dichterschap, Otten maakte aantekeningen bij Stille omgang. Tot slot wisselen Barnard en Hans Werkman van gedachten over het gedicht ‘Heemse herzien’.
Wie de verschillende essays leest, zal tot de conclusie komen dat er slechts een fractie van het werk van Barnard serieuze aandacht kon krijgen. Hij publiceerde zóveel liturgische studies, gedichtenbundels, exegetische werken en andersoortig werk, dat je er niet snel mee klaar bent. Dat is tegelijk ook het mooie van Barnards werk: het blijft fascinerend en fris. Deze speciale aflevering van Liter beoogt niets anders dan dat besef bij de lezers wakker te maken en te houden.
Tjerk de Reus