het doel heiligt de middelen
door bertus meijer
‘De inmiddels voor de tweede maal veroordeelde neger is in hooger beroep gegaan. Deze man en de medebeklaagden in het nieuwe geding, zijn natuurlijk in hechtenis en komen in de gevangenis wel bij elkaar. Niet altijd is het dan pais en vree, en zoo hebben gisteren drie van de mannen wat gevochten. De tweemaal ter doodveroordeelde kreeg een messteek.’
(Nieuwe Rotterdamsche Courant).
Na het schandaal van de terechtstelling van Sacco en Vanzetti, dat de geheele denkende wereld in beweging bracht; na de tragedie van Mooney en Billings, waarvan de eerste nu reeds 17 jaren in de kerker zucht - het monsterproces tegen de negerjongens van Scottsboro.
Onschuldig als Mooney en Billings!
Onschuldig als Mooney en Billings!
Maar schuldig voor het Amerikaansche kapitalisme!
De negers moeten hun straf ondergaan.
Dat moet voor het prestige van het Amerikaansche recht, dat al genoeg gecompromitteerd is; dat moet voor het bewijs van de blanke superioriteit over de zwarte; dat moet omdat socialisten en negers - schuldig of onschuldig - voor het kapitalisme altijd misdadigers zijn.
. . . . . . . . . . . . . . .
Maar de onschuld der jongens is bewezen!
Een van de kroongetuigen, een der meisjes die aangerand heette te zijn, en wien de stem van het geweten geen rust meer liet, sprak het openlijk voor de rechtbank uit
Wat nu? denken de rechters, die hun listig leugenweb verscheurd zien?
Opnieuw is het Amerikaansche recht in opspraak.
Opnieuw regent het protesten uit alle hoeken der wereld.
Opnieuw geweldige demonstraties van blanke en zwarte arbeiders in de groote steden van Amerika.
Wat nu?
De negers - althans een van hen - moet gestraft worden mèt de dood, dat is zeker!
Het prestige van de staat is in gevaar...... en moet gered worden, met alle ten dienste staande middelen!
En deze middelen? - zijn gemeener en geraffineerder dan van de jezuieten uit de middeleeuwen. Want vertel eens blanke rechter: wie beval de gevangenen bij elkander te laten?
Sinds wanneer is het in Amerika gebruik de medebeklaagden van één misdrijf samen te brengen, voordat hun definitief vonnis is geveld?
En sinds wanneer is het usance, dat men een terdoodveroordeelde met zijn van medeplichtigheid verdachte makkers alleen laat?
Is dat alles soms van wege de hooge opvatting der Amerikaansche democratie?
En het mes? Wie speelde deze onmenschelijke wreed gemartelde kinderen dit in hun toestand zoo gevaarlijke wapen in handen? Een wapen dat mochtans sneller en milder kan werken, dan de Amerikaansche justitie met haar kwelling van maanden en maanden. Een wapen, dat ook lucht kan geven aan een gevoel van opgekropte haat van gevangen en doodelijk gesarde jonge beesten. Een wapen, dat alleen daarom een der hunnen verwondde, omdat de rechters zich zonder politiebescherming niet vertoonen. Een wapen, dat eigenlijk bestemd was voor de beulen zelf en nu hun arme tot twee maal toe ter dood veroordeelde lotgenoot trof, een primitief kind van zijn volk, dat tijdens de rechtzitting met een hoefijzer in de hand, zijn vreeselijk lot poogde te bezweren.........
Maar het is waar o, edele blanke rechters: het doel heiligt immers de middelen!
Het prestige van de staat moet immers gehandhaafd!
De negers mòeten immers gestraft worden!
Men moet immers, op welke wijze dan ook, aantoonen, dat het werkelijk misdadigers zijn.
Daartoe moet men desnoods het uitgekozen offer, indien men het ontglippen ziet,
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd