Liederen der orde van St. Peter, voor de loge De zon



[pagina 94]
Glans van Peters Orde. Lang bloei deez Broederschaar, Die d'eeu_wen door moog' lee___ven En al__toos blij__ken gee___ven Van vriendschap aan el___kaêr! Lang bloei' deez Broederschaar! lang bloei' deez Broederschaar.
[pagina 95]
Laat vrij de wereld gissen! Zij doolt in duister missen Van stugge onweten- heid En eigenmin ver__leid. Wat moo__gen de Prophaanen Van Pe__ters Or__de waanen? He- laas! zij zijn verblind En tas_____ten naar den wind.
[pagina 96]
De Zon volge in de Zee Haar baan door 't Noord naar 't Oosten: Wy kunnen 't ons getroosten. De Zon, ter deezer steê, Ryst met een gouden vreê bis. En ligt ons met haar straalen, Daar de oogen in verdwaalen. Die Zon, die uit haar' trans Ons toelacht met haar' glans, Wil onzen pligt ons wyzen, Om moedig op te ryzen Uit 's werelds pekelbron, Gelyk een morgenzon.
[pagina 97]
ô Zielverheugend Licht, Daar onze Medgezellen Al hun vermaak in-stellen By 't volgen van hun pligt! Streel altoos ons gezicht! bis. Lang moet ge uw straalen geeven Voor 't welzyn van ons leeven In Peters Orde aan 't Y! Komt, laat ons, Broeders! 't zy, Gy, voor elkaêt geschapen, Of Ridders zyt of Knaapen, Verknocht zyn hand aan hand, Doot d'eelsten Vriendschapsband,