Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina *]
| |
Vander ghelijckenisse des saeyenden, ende hoe hi eenen beseten mensche verloste, ende die duuelen in die verckenen liet, Ende hoe hi eenen vander doot verwect, ende een vrouwe van haer cranckheyt ghesont maecte | |
1Ga naar margenoot+† HEt gesciede daer na dat hi reysde door steden ende casteelen, ende preecte, ende vercondichde dat Euangelium vanden rijcke Gods, ende die twaelf met hem, | |
2daer toe sommige vrouwen, die hi ghesont ghemaect hadde vanden boosen geesten, ende crancheden, namelijc Maria, die daer hiet Magdalena, van welcken waren seuen duuelen wtgeuaren, | |
3ende Iohanna die huysurouwe Cuse, des voechts Herodis, ende Susanna, Ga naar margenoot+ ende veel ander die hem hantreyckinge deden van haren goeden. | |
4† Doen nv veel volcx bi malcanderen waren, ende wt den steden tot hem haesten, Ga naar margenoot+ seyde hi door een gelijckenisse. | |
5Het ghinc een saeyman wt te saeyen sijn saet Ende doen hi saeyde, viel sommige byden wech, ende wert vertreden ende die vogelen der locht aten dat op, | |
6Ende sommige viel op die steenen, ende doen dat opginc verdorde dat om dattet geen vochticheit en hadde, | |
7Ende somighe viel midden onder die doornen, Ga naar margenoot+ ende die doornen ginghen mede op ende versticten dat, | |
8Ende sommige viel op een goet lant, ende dat ghinck op, ende droech hondertfout vrucht. Doen hi dat seyde, riep hi, Wie ooren heeft om hooren, die hore, | |
9Ende sijn discipulen vraechen hem ende spraken, wat dese ghelijckenisse ware, | |
10Ende hi seyde, V is gegeuen, te weten die verholentheit des rijcke Gods mer den anderen in gelijckenissen, op dat die siende niet en sien, ende die hoorende niet en verstaen. | |
11Dat is die gelijckenisse, Dat saet is dat woort Gods, | |
12ende die byden wege sijn, dat sijn die dat hooren, daer na coemt die duuel, ende neemt dat woort van haren herten, op dat si niet geloouende salich en worden. | |
13Ga naar margenoot+Mer die op den steen sijn die, als si dat horen, ontfangen si dat woort met vruechden, ende die en hebben geen wortelen, eenen tijt lanc gelouen si, ende inder tijt der aenuechtingen vallen si af, | |
14mer dat onder die doornen viel, sijn die dat hooren, ende gaen henen onder die sorgen, ende rijcdommen, ende wellusticheyt des leuens, ende verstickent, ende en brengen gheen vruchten, | |
15Mer dat op dat goede lant, sijn die, die dat woort hooren, ende behouden in haer goede herten, ende brenghen vrucht in lijdsaemheyt. * | |
16Nyemant en ontsteect een licht, ende bedect dat met eenen vate, oft settet onder een banc, maer hi settet op eenen candelaer, op dat, so wie daer in gaet dat licht sien mach. | |
17Want daer en is niet verborgen, dat niet openbaer sal worden, ooc niet heymelicx dat nyet bekent en sal worden, ende int openbaer of int licht comen, | |
18siet daerom, hoe ghi toe hoort. Want wie daer heeft, dien sal gegeuen worden, mer die niet en heeft, van dien sal genomen worden ooc dat hi meynt te hebben. | |
19Sijn moeder ende Ga naar margenoota broeders gingen tot hem, ende en consten om des volcx wille niet tot hem comen, | |
20ende dat wert hem gebootscapt, V moeder ende v broeders staen daer buyten ende willen v sien. | |
21Mer hi antwoorde ende seide tot haer, Mijn moeder ende broeders sijn dese, die Gods woort hooren, ende doen dat. | |
22† Ende het gesciede op eenen dach dat hi in een scip trat, ende sijn iongeren met hem, ende hi seide tot haer, laet ons ouer die zee varen, Si stieten van lande, | |
23Ende doen si voeren, Ga naar margenoot+ wert hi in slaep, ende daer quam enen storm op de zee, Ga naar margenoot+ ende die baren oueruielense ende stonden in groten pericule. | |
24Doen gingen si tot hem ende wecten hem op, ende seyden, Meester, Meester, wi verderuen, Doen stont hi op ende bedwanc den wint, ende die wagen des waters, ende het liet af, ende wert terstont stille. | |
25Hi seyde tot haer, Waer is v gelooue? si vreesden haer, ende verwonderden [afbeelding] haer ende seyden onder malcanderen, wie is dese? Ga naar margenoot+ Want hi gebiet den winde ende den water, ende si sijn hem gehoorsaem | |
26Ende si voeren voort in dat lant Gadarene, welc is tegen Galileen ouer. * | |
27Ende als hi wt trat op dat lant, ontmoete hem een man wter stadt, die had den duuel van langer tijt gehadt, ende en tooch geen cleeder aen, ende en bleef in geen huys, mer inden grauen. | |
28Maer doen hi Iesum sach, riep hi, ende viel voor hem neder, ende riep luyde. Wat heb ic met v te doen Iesu ghi sone des alder hoochsten? Ic bidde v, wilt mi niet quellen. | |
29Ende hi geboot den onreynen geest dat hi vanden mensce wt soude varen, want hi hadde hem lange tijt geplaecht, Ga naar margenoot+ ende hi wert met ketenen gebonden ende met boeyen geuangen, Ga naar margenoot+ ende hi brac dye banden, ende wert gedreuen vanden duuel inde woestine | |
30Ende Iesus vraechde hem, ende sprac, hoe heet uwen name? Hi seyde Legion, | |
31want het waren veel duuelen in hem geuaren. Ende si baden hem dat hi haer niet en soude gebieden inden afgronde te varen, | |
32Ende daer was een grote cudde verckenen in die weyden op den berghe, ende si baden hem dat hi haer oorlouen woude daer in te varen, Ende hi oorloofde haer dat. | |
33Doen voeren de duuelen wt vanden mensce, ende voeren in die vercken, ende de vercken vielen met eenen storm bottelinge in die zee, ende verdroncken | |
34Doen dat die herders sagen, wat daer gheschiet was, Ga naar margenoot+ liepen si ende vercondichden dat inder stat, ende in die dorpen | |
35Doen gingen si wt om te sien wat daer gheschiet was ende quamen tot Iesum, ende vonden den mensche van welcken die duuelen wtgeuaren waren, sittende tot den voeten Iesu, gecleet ende volstandich, ende si vreesden. | |
36Ende die dit gesien hadden die vercondichden haer, hoe die beseten vanden duuel was gesont geworden, | |
37Ende die gheheele gemeynte der omgelegen landen der Gadarenen baden hem dat hi van haer gaen soude, want haer was een groote vreese aengecomen, Ende hi tradt in dat scip, ende keerde wederom, | |
38Ende die man badt hem van welcken de duuelen waren wtgeuaren, dat hi bi hem mochte zijn. Maer Iesus lieten van hem ende seyde, | |
39gaet weder in v huys, ende segt wat v God gedaen heeft, Ende hi ghinc wech, Ga naar margenoot+ ende preecte door die geheele stat so wat hem Iesus gedaen hadde, | |
40Ende het geschiede doen Iesus weder quam, ontfinc hem dat volc, want si verwachten hem alle. | |
41Ende siet, doen quam een man geheeten Iairus, ende hi was een ouerste der scholen, ende viel Iesu ten voeten, Ga naar margenoot+ ende badt hem dat hi woude ingaen in sijn huys, | |
42Ga naar margenoot+want hi had een eenige dochter van xij. iaren, die lach in haer wterste ende si sterf. Ende doen hi henen ginc drang hem dat volc. | |
43† Ende een wijf hadde den bloetganc gehadt .xij. iaer, die alle haer goet aenden medecijn gehangen hadde, ende en conste van niemanden genesen worden, | |
44ende die ginc achter hem, ende roerde sijns cleets soom, ende terstont stopte haer den bloetganc. | |
45Ende Iesus seide, Wie heeft mi aengeroert? Doen si dat alle loochenden, seyde Peter ende die met hem waren, Meester, dat volc dringhet, ende | |
[pagina *]
| |
druct v, ende ghi segt, wie heeft mi aengeroert? | |
46Iesus seyde. Het heeft mi yemant aengeroert, Want ic voele dat een cracht van mi gegaen is. | |
47Mer doen dat wijf dat sach, dattet niet verborgen en was, quam si beuende, ende viel voor hem, ende vercondichde voor al dat volc, wt wat oorsake dat si hem aengeroert hadde, ende hoe si terstont was gesont geworden. | |
48Ende hi seyde tot haer, weest getroost mijn dochter, v gelooue heeft v geholpen gaet henen in vreden. * | |
49Ga naar margenoot+Ende doen hi noch sprac, quam een vanden gesinne des ouersten der scolen, ende seyde tot hem? uwe dochter is gestoruen, moeyt den meester niet. | |
50Doen Iesus dat hoorde antwoorde hi den vader des meyskens ende sprac? Vreest niet, mer gelooft alleen, so wert si gesont | |
51Mer doen hi in dat huus quam, en liet hi niemant daer met hem ingaen, dan Peeter ende Iacob ende Iohannes, ende des kints vader ende moeder, | |
52Si weenden alle ende beclaechden, Mer hi seyde? Weent niet, Si en is niet gestoruen, mer si slaept | |
53Ende si begecten hem, si wisten wel dat si gestoruen was, | |
54Mer hi dreefse alle wt, ende greep haer hant aen, ende riep ende seyde? Kint staet op. Ende haren geest quam weder, ende stont op, | |
55Ende hi beual datmen haer teten soude geuen, | |
56Ende haer ouders verwonderden haer. Ende hi geboot haer, dat sijt niemant en seyden wat daer gesciet was |
|