Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Vanden genooden totter bruyloft, die versmaden te comen, Datmen den Keyser gheuen sal dat hem toebehoort, Vander vrouwen die seuen broederen getrout hadde, Ende hoe Ihesus ghetempteert sijnde vanden Pharizeen, haer lieden vraechde, wiens sone dat Christus was

Dat .xxij. Capittel

1

† ENde Iesus antwoorde, ende seyde, weder door gelijckenisse tot hen, ende sprac,

2

Dat rijc der hemelen is gelijc eenen coninc die sinen sone een bruloft gemaect heeft,

3

ende sandt zijn knechten wt dat si die genoode totter bruloft roepen souden, mer si en wilden niet comen. ⁺ Wederom sant hi ander knechten wt, ende seide,

+ A vers 3

4

Segt den genooden, Siet mijnen maeltijt hebbe ic bereyt, mijn ossen ende mijn vette beesten zijn geslagen, ende alle dingen zijn bereyt, coemt totter bruloft.

5

Mer si verachten dat, ende si zijn wech gegaen, die een op sinen acker, die ander tot sijnder comen scappen,

6

Ende sommige hebben zijn knechten gehouden, ende haer smaetheyt aengedaen, ende hebbense doot geslagen

7

doen de coninc dit hoorde wert hi toornich, ende sant zijn heyr ende liet dese dootslagers te niet doen ende haer stat ontsteken

8

Doen sprac hi tot sinen knechten, De bruloft is bereit mer die genoot waren en waren des niedt weerdich,

9

Daerom gaet henen op der straten, ende roeptse alle totter bruloft die ghi vint.

10

Ende die knechten gingen wt opter straten, ende brachtense te samen, alle die si vonden, die goede ende die quade, ende die tafelen zijn veruult,

11

ende die coninc is daer ingegaen, om die gasten te ouersien, Ende hi sach daer eenen mensce die gheen bruloft cleet en hadde,

12

ende sprac tot hem, Vrient, hoe sidi hier in gecomen, geen brulofts cleet aen hebbende? mer hi sweech,

13

doen sprac de coninc tot sinen dienaren, Bint hem handen ende voeten, ende worpt hem in die wterste duysternissen daer sal sijn

[p. *]

weeninge ende crijsselinge der tanden,

14

Want veel sijnder geroepen, maer weynich wtuercoren. *

[afbeelding]

15

⁺† Doen gingen die phariseen ende hielden eenen raedt hoe si Iesum begrijpen mochten in sijn woorden. ⁺

+ B vers 15

+ luc. xx.d

16

Ende sonden tot hem haer discipulen met Herodes dienaers ende spraken, Meester, wi weten dat ghi warachtich sijt ende dat ghi den wech Gods recht leert, ende dat ghi niet en vraget na yemanden, Want ghi en acht niet dat aensien der menscen,

17

Daeromme segt ons, wat dunct v, Ist recht datmen den Keyser tchijns gheue oft niet?

18

Ende Iesus merckende haer scalcheyt, sprac hi, Wat temteert ghi mi, ⁺ ghi ypocriten?

+ mar. xij.b. luc. xx.c

19

Toont mi die tchijns munte, ende si langden hem daer eenen penninc,

20

Ende hi sprac tot hen, Wiens is dat beelt, ende dit opscrift? Si spraken tot hem, des Keysere.

21

Doen sprac hi, So gheeft den Keyser dat den Keysers toebehoort, ende God dat God toebehoort,

22

ende Doen si dat hoorden verwonderden si haer, ende si verlieten hem, ende si sijn wech gheghaen. *

23

⁺In desen seluen dage sijn tot hem gecomen die Saduceen, die daer houden datter geen verrijsenisse en is, ende hebben hem geuraecht, ⁺ ende spraken, Meester,

+ C vers 23

+ luc. xx.c

24

Moses heeft geseyt, Ist dat yemant sterft, ende en heeft gheen kinderen, so sal sijn broeder sijn huysurouwe trouwen ende sal sinen broeder een saet verwecken.

25

Nv sijn bi ons geweest seuen broeders, die eerste een huysurouwe hebbende sterf, ende geen saet hebbende, heeft hi zijn huisurouwe sinen broeder achtergelaten,

26

Desgelijcken die ander, ende die derde, totten seuenden toe,

27

Ten laetsten na allen, so is ooc dese vrouwe ghestoruen.

28

Hieromme wiens sal dese huysurouwe inder verrijsenisse zijn? want si hebbense alle gehat.

29

Iesus antwoorde, ende sprac tot haer, Ghi dwaelt, ende en verstaet die scrift niet, noch die cracht Gods.

30

Inder verrijsenisse so en trouwen si niet, noch si en werden niet te huwelijc besteet Maer si sijn ghelijc die engelen inden hemel

31

En hebt ghi vander verrijsenisse der dooden nyet gelesen, dat v geseyt is van Gode, daer hi spreect,

32

Ic ben die God van Abraham, die God van Isaac, ende die God van Iacob? Mer God en is niet een God der doden, mer der leuendigen.

33

Ende doen dat volc dit hoorde, so sijn si in sine leeringhe verwondert.

34

⁺Doen die Pharizeen hoorden dat hi den Saduceen den mont gestopt hadde, ⁺ sijn si te samen gecomen,

+ D vers 34

+ mar. xij c

35

ende een van hen, een scriftgeleerde, die tempteerde hem, ende sprac Meester, welc is dat grootste gebot inder wet? Iesus seyde tot hem,

36

Ghi sult lief hebben uwen HERE uwen God, wt gantscer herten, ende wt gantscher sielen, ende wt gantscer gedachten, Dit is dat eerste, ende dat grootste gebot

37

Dat tweede gebot is desen gelijc,

38

Ghi sult uwen naesten lief hebben als v seluen,

39

In dese twee gheboden, hangen die geheele wet, ⁺ ende die propheten

+ deu. xi.a

40

Doen die Pharizeen vergadert waren, heeft Iesus hen geuraecht, ende sprac Wat dunct v van Cristo, wiens sone is hi?

41

si spraken, Dauids. Hi sprac tot haer, ⁺ Waeromme noemt hem dan Dauid inden gheest eenen HERE, daer hi seyt, God heeft gheseyt tot mijnen HERE, sittet tot mijnder rechter hant, Tot dat ic dijne vianden legge tot eender voetbancke dijnre voeten

+ psal c.ix

42

Ist sake dat Dauid hem HERE noemt, hoe is hi dan zijn sone?

43

Ende niemant en conste hem een woort antwoorden noch niemant en dorste hem van dien dage meer vragen. *