Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Die doot is den godloosen een wter maten verscrickelick dinc, mer den geloouigen die hoochste vruechde. Van vloecken ende sweren der godlosen, Hoe edel ende goet dat eenen goeden name si, wat rechte schaemte si

Dat .xli. Capittel

1

⁺O Doot hoe bitter is v gedenckenisse, den mensche die rust ende troost soect in zijn haue ende rijcdom, den man dye niet en heeft dat hem becommert, ende dient wel ghelucket in allen sinen saken, ende die noch oock spijse mach ontfaen.

+ A vers 1

2

O doot hoe goet is v ordeel, den behoeuenden mensche, ende die gemindert wert van crachten, ende gebrekende van outheyt, ende die van alle sorge heeft ende ooc den vertwijfelden, die de wijsheit verliest.

3

En wilt dat ordeel der doot niet ontsien.

4

Gedenct welcke voor v geweest sijn, ende welcke na v comen sullen,

5

dat ordeele is vanden HERE allen vleesche, ende welcke v ouercomen sullen na den welbehaghen des alderhoochsten weder het thien, of hondert, oft duysent iaren zijn, want inder hellen en is geen besculdinge des leuens. ⁺

+ ge. iiij.c. philip. ij

6

Die kinderen der vereysinge, werden kinderen der sondaren, ende biden huysen der godlooser conuerserense.

7

Die erffenisse der godloser kinderen sal vergaen, ende met haren sade, eenpaerlicheyt des lachters.

8

Vanden godlosen vader clagen die kinderen, want om dien sijn si in lachter.

9

Wee v ghi godlose kinderen, die de wet des alderhoochsten HERE verlaten hebt.

10

⁺Ende ist dat ghi geboren wert, so sult ghi in vermaledidinge geboren werden, ist dat ghi sterft, so sal v deel in veruloeckinge sijn.

+ B vers 10

11

Alle dingen die vander aerden sijn, sullen weder totter aerden gekeert werden, also die godlose vander veruloeckinge in die verderffenisse.

12

Der menschen weeninghe is in haren lichaem, maer der godlooser naem sal wtghedaen werden.

13

Hebt sorge van eenen goeden name, want dyen sal v meer bliuen, dan duysent costelijcke ende groote schatten.

14

Des goeden leuens is een getal van dagen,

[p. *]

mer eenen goeden name sal eewelijc bliuen.

15

Mijn kinderen onderhout die wijsheit in vrede,

16

Want verborghen wijsheit, ende eenen verborgen schat, wat nutticheyt is in beyde? Een mensche die sijn sotheit verbercht, is beter dan een mensce die sijn wijsheit bedect.

17

Mer nochtans wert weder gekeert tot dien dat wt mijnen monde gaet Want het en is niet goet dat hem een altijt scaemt, ende alle dingen en welbehagen allen menschen niet int gelooue.

18

⁺Schaemt v voor vader ende moeder, der hoerderijen, ende voor den vorsten ende machtigen, vander luegene.

+ D vers 18

19

Ende voor den prince, ende voor den rechter vander misdaet

20

Ende voor die vergaderinge, ende voor dat volc van ongerechticheidt.

21

Voor den geselle ende vrient vanden ongelijcke. Ende voor den ghebueren, van dieuerie.

22

Maer vander waerheit Gods ende sijns verbonts en scaemt v niet.

23

Scaemt v metten elleboge opt broot te ligghen

24

Scaemt v datmen v besculdige int wtgeuen ende int ontfangen,

25

Scaemt v te swijgen als ghi ghegroet wert

26

Scaemt v die hoeren aen te sien,

27

Scaemt v dijn aensicht van uwen maech oft vrient te keeren.

28

En afkeeret v aensicht niet van uwen naesten, ende van dat deel wech te nemen, ende niet weder te keeren. En aensiet eens anders mans wijf niet, ende en ondersoeckt sijn dienstmaert niet, noch en staet aen haer bedde niet

29

Wacht v vanden vrienden, vander redenen des verwijts, ende als ghi gheeft so en verwijt niet.