Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Hoe dat God der Egiptenaren eerst gheborenen doode. Ende die sine dat paeschlam aten, mer die Egiptenaers bedreuen groote clachten. Inder woestenen sondighet dat volc, dwelck Godt ooc swaerlijcken straft. Mer Moses middelt, ende stilt den toorne Gods

Dat .xviij. Capittel

1

⁺ENde dat aldermeeste licht hadden uwe heiligen, ende die vianden hoorden haer stemme, mer si en sagen haer gedaente niet

+ A vers 1

2

Ende om dat si die selue dingen niet geleden en hadden, so maecten si v groot, en die te voren gequetst waren, om dat si nv niet gequetst en werden,

3

so dancten si v, ende op datter onderscheet soude zijn, so baden si v God, om welcx wille si een bernende columne des viers, tot eenen leyder des onbekenden wechs hadden, ende ghi hebt hen die sonne der quetsinge gegheuen tot eender vrier doren,

4

Die waren weerdich dat licht te deruen, ende den kercker der duysternissen te lijden, die v heylige kinderen besloten bewaerden, door welcken dat onbederffelijck licht der wet, der werelt begonst ghegeuen te worden

5

Ende als si der rechtuerdiger onsprekende kindren dachten te dooden ⁺ Ende als een kint wtgeset was tot een vonderlinc? ende ghi verlosser die wech hebt genomen die veelheyt haerder kinderen, in dier ouerleydinge, ende ghi verdeetse te gader in een groot water.

+ B vers 5

6

Want den nacht was te voren bekent van onsen vaderen, om dat si warachtelijc wetende, welcken eeden si gheloofden, te bet gemoet souden zijn.

7

Mer der gerechtiger gesontheyt is van dinen volcke ontfangen, ende der ongerechtiger verderuinghe

8

Want gelijc ghi onse vyanden hebt gequetst, also ons verweckende, maecte ghi ons groot.

9

Die rechtuerdige kinderen der goeder, offerden verborgelijc, ende si bescicten die wet der gerechticheit tot eendrachticheyt des gelijcx dat de gerechtige goet ende quaet ontfaen souden, den vader alre menscen lof singende

10

Daer tegen hoordemen een onbegrijpelike stemme der vyanden ende daer wert een weenlic gescrey der screyender kinderen gehoort.

11

Die knecht wert metten heere met geliker pijnen gestraft, ende die gemeyne mensce leet gelijc den coninck.

12

Aldus so haddense ooc alle in een maniere des steruens, ontallijke dooden. ⁺ Noch die leuende en waren niet genoech, ⁺ om die dooden te begrauen, want haer heerlijcste natie sterf in eender vren.

+ C vers 12

+ exo. xij. xiiij.

13

Want hoe dicwils Godt haer lieden, hier voormaels hielp, so en mocht hise nochtans niet geloouich maken, maer doen die verderffenisse der eerster geborenen quam geloofden si dattet een volc Gods was,

14

Want als alle dingen gerust geswijch hielden, ende den nacht int middel zijns loops was,

15

HERE so spranc v almachtige woort wt den hemel ende quam van uwen conincliken throon, ⁺ als een harde beuechter int midden des lants, dat verdoruen was,

+ D vers 15

16

ende dat scerp sweert vernielde v onwederroepelic gebot, ende staende, veruulde hi alle dingen metter doot, ende staende op die aerde, reicte hi totten hemel toe.

17

Doen verstoordense terstont die gesichten der quader droomen, ende die vreesen ouerquamen hen ongehoopt.

18

Doen lach deen hier, ende dye ander daer half doot, ende thoonden die oorsake haers doots,

19

Die dromen diese verscricten, vermaenden hen dese dingen te voren, om dat si niet vergaen en souden, wetende waeromme si dat quaet leden.

20

Maer die proeuinge der doot, raecte die gerechtige oock, ende inder woestinen gheschiede een beroeringhe der menichten, mer si en bleef niet langhe in uwe gramscap.

21

⁺Want daer liep een mensce haestende sonder clachce bidden voor tvolc voortbrengende dat gebet, den schilt zijns diensts, ende met wierooc te bernen, bracht hi die bedinge by, ende wederstont der gramschappen, ende maecte der noot een eynde, bethoonende dat hi v knecht was.

+ E vers 21

22

Want hi en verwan die scaren niet met crachte des lichaems, noch met wapinge der macht, maer hi onderwierp den genen, die hem quelden, metten woorde, gedenckende der vaderen eeden ende verbont,

23

Want als si nv te hoope deen op den anderen doot waren geuallen, so stont hi daer tusscen, ende hieu die duysterheyt af, ende scheyde dien wech, die totten leuendigen leyde,

24

Want in een priesterlick cleet dat hi hadde, was dat heele aertrijc, ende die grote daden des ouders, waren in vier rijen der steenen ghegroeft, ende uwe grootdadicheyt was in die croone zijns hoofts gescreuen.

25

Desen allen moeste die verderuer wijcken, ende hi verscricte van desen, want het was alleen een versoeckinge des thoorns weerdich.