Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdAls die ionghe Tobias een weenich tijts langer vertrect om des bruylofts wille, soo wort sijn vader seer bedroeft, desgelijcken weent ooc die moeder, ende claget iammerliken, ende en was niet te troosten. Na lange bidden, als Tobias die ionge niet bliuen en woude, So laet Raguel sinen swager Tobiam reysen met sinen wijue. | |
1Ga naar margenoot+ENde doen Tobias vertoefde, om der bruyloften wil, so was sijn vader Tobias sorchfuldich, seggende. | |
2Waerom meynt ghi dat mijn sone vertoeft? oft waerom is hi daer gehouden? Bi auontueren Gabelus is doot, ende dat hem niemant dat gelt weder en geuet. | |
3Ende hi selue begonst seer droeue te werden, ende Anna zijn huysurouwe met hem. Ende si begonsten beyde tsamen te weenen, om dat haer sone opten ghesetten dach niet weder en keerde tot hen. | |
4Sijn moeder weende met ontroostelike tranen, ende seide. | |
5Wee mi, mijn sone, waerom hebben wi v inden vreemden landen laten reysen, Ga naar margenoot+ ghi licht onser oogen, ende stoc ons ouderdoms, ghi troost ons leuens, ghi hope ons nacomenden geslachts. Alle dingen in v een hebbende, en souden v niet van ons hebben laten gaen. | |
6Tobias seide tot haer. Swijcht, ende en wilt niet gestoort werden, onse sone is gesont. De man is getrou genoech, daer wi hem mede gesonden hebben. | |
7Maer si en mocht in geender manieren getroost werden, mer si ginc dagelicx wt, ende sach al om, ende omginc alle die wegen, daer door hope des wedercomens was, op dat si hem (waert mogelijc) van verre mocht sien. | |
8Ende Raguel seyde tot sinen behouden sone. Blijft hier, ende ick sal eenen bode ter liefden van v, tot Tobiam uwen vader seynden, die hem segghe, dat het wel met v is. | |
9Tot welcken Tobias sprack, Ic weet dat mijn vader, ende mijn moeder, nv die dagen tellen, Ga naar margenoot+ ende haren geest wert in henseluen ghequelt. | |
10Ende als Raguel Tobiam met vele woorden badt ende hi hem gheensins en wilde hooren, so leuerde hi hem Saram ouer, ende die helft zijns goets, aen knechten, aen deernen, aen schapen, aen kemelen, ende coeyen, ende vele ghelts, ende liet hem wel varende, ende vrolick van hem trecken, seggende. | |
11Die heylige Engel des HEEREN si in uwen wech, Ga naar margenoot+ ende brenge v ghesont, ende dat ghi alle dingen recht bi v ouders moget vinden, ende mijn oogen moeten v kinderen sien, eer ick sterue. | |
12Ende die ouders grepen haer dochter, ende custense, ende lietense gaen, haer vermanende ter eeren haers mans ouders, | |
13haren man lief te hebben, haer gesinne te regeren, haer huys te bestieren, ende haer seluen onbegripelic te bewizen |