Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdEen ander visioen tegen die ghierighe, ende die verualschers des ghewichts ende der maten, Ende welcken iammer ouer haer gaen sal Vanden honger des woorts Gods | |
1Ga naar margenoot+DIe HERE God toonde mi een ghesichte, ende siet daer stont eenen korf met oefte ende fruyt, ende hi sprack | |
2wat siet ghi Amos? Ick antwoorde, eenen korf met oeft. Doen seyde die HERE tot mi, dat eynde comt ouer mijn volc Israhels, Ic en wil hem niet meer voorbi gaen. | |
3Ende den sanck des tempels sal in een huylen verkeert worden, ter seluer tijt spreeckt die HERE God, ende daer sullen veel doode lichamen op alle plaetsen liggen, diemen heymelijc wech draghen sal. | |
4O ghi die die armen verdruckt ende op eet, ende die allendige inden lande verderft, | |
5ende segt. Wanneer sal dan dese nieuwe maent een eynde hebben? dat wy koorn veyl hebben, ende vercopen? ende den Sabbath, dat wy onsen schat op doen mochten? Ende dat scepsel minderen, ende den Sikel oft die munte hogen, Ende dat ghewichte valschen mochten? | |
6Op dat wy die armen om ghelt, ende die behoeftigen om schoen onder ons mochten brenghen, ende kaf voor koorn vercopen, | |
7Die HERE heeft gesworen teghen die houaerdije Iacobs Wat gheldet. Oft ic sulcker haerder wercken ymmermeer vergheten sal? | |
8En soude om die saken wil dat lant niet beuen? ende alle die inwoonders bedruct zijn Ia en soude die verderuinge ouer haer niet comen gelijc een wateruloet? Ende haer ouerlopen, ende wech geuoert worden, ghelijc die vloet, Nilus Egipten oueruliet. | |
9Ter seluer tijt, spreect die HERE God, wil ick die sonne inden middach laten onderghaen, Ende dat aertrijc bi lichten dage verduysteren. | |
10Ic wil uwe vierdagen in droeffenisse, ende alle uwen sanc in clagen veranderen, Ick wil alle lantscappen met sacken gorden, ende alle hoofden caluwe maken, Iae alsulcken droefheyt wil ick haer maken, alsmen ouer eenen eenighen soon heeft, ende haer eynde sal vol iammers sijn. | |
[pagina *]
| |
11Ga naar margenoot+Siet die tijdt comt, spreeckt die HEERE God dat ic eenen hongher int lant seynden sal, Ga naar margenoot+ gheenen hongher des broodts, noch dorst na water, | |
12Maer eenen hongher na dat woordt des HEREN te hooren, Also oock dat si herwaerdts ende ghintswaerts, vander eender zee tot dye andere, van Tnoorden totten Oosten rontomme loopen sullen, ende dat woordt des HEEREN soecken, Mer nochtans niet vinden en sullen. | |
13Ter seluer tijt sullen die schoone ionghelinghen ende ioncfrouwen versmachten van dorst. Ga naar margenoot+ | |
14Die nv sweeren by den vloeck Samarie ende segghen, so waerlijck als dijn God tot Dan leeft. So warachtelijc als dijn God tot Berseba leeft. Wandt si sullen alsoo vallen, dat si nemmermeer meer weder opstaen en sullen |
|