Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Hi bewijst haer dat si weder gebracht sullen worden, ende dat in een hooch verstandt, te weten, in die verrijsenisse der dooder lichamen.

Dat .xxxvij. Capittel

1

⁺ENde die handt des HEEREN vatte mi, ende voerde mi henen wech inden geest des HEEREN, ⁺ ende stelde my op een breet effen veldt, dat vol dooder beenen lach,

+ A vers 1

+ Cor. xv ij.tes. iiij

2

ende hi voerde mi ouer al daer door rontsomme

3

ende siet des gebeents was seer veel opten velde, ende siet, si waren gansch verdorret, ende hi sprack tot mi, Ghy menschen kint, meenstu oock dat dese beenen weder leuendich moghen worden? Ende ick sprack O HERE God ghi wetet wel.

4

Ende hi sprac tot my, propheteert van dese beenen ende segt tot haer, O ghy verdorrede beenen hoort des HEEREN woort.

5

Also spreect die HERE God tot desen beenen, Siet, ic wil eenen adem in v brengen, dat ghi sult leuendich worden,

6

Ick wil v aderen gheuen, ende vleesch ouer v laten wassen ende v met eender huyt ouertrecken, ende wil v also eenen adem gheuen, dat ghi weder leuendich wordet, ende ghi sult beuinden dat ick die HERE ben.

7

Doen propheteerde ic ghelijck mi beuolen was, ende siet, ⁺ doen wert daer een groote rommelinge, als ic propheteerde, ende die ghebeenten quamen weder te samen, een yegelic tot sinen gebeente,

+ B vers 7

8

Ende ic sach, ende siet Daer wiessen aderen ende vleesch op, ende hi ouertoochse met eender huyt, Mer daer en was geenen adem in haer

9

Ende hi sprack tot mi, Du menschen kint, propheteert, ende segt den winde, Also spreect die HEERE God. O ghi wint coemt herwaerts van die vier hoecken, ende blaest oft waeyt desen dooden aen, dat si weder leuendich worden,

10

ende ic propheteerde, ghelijc hi mi beuolen hadde. Doen quam eenen adem in haer, ende si werden weder leuendich, ende stelden haer op haer beenen ende haerder was een seer groote menichte.

11

Doen sprack hi weder tot mi, Ghi menschen kint, Dese beenen sijn dat ganssche huys Israels, Siet, nv spreken si, Onse beenen sijn verdorret, ende onse hope is ghedaen, ende wi sijn verloren.

12

Daeromme propheteert, ende segt tot haer, also spreect die HERE God Siet, ic wil uwe grauen op doen, ende wil v, O mijn volc, wt uwe grauen halen ende v int lant Israels brenghen,

13

ende ghi sult weten dat ick die HERE ben. Als ick uwe grauen gheopent, ende v mijn volck, wt die selue gebracht hebbe,

14

ende ick wil mijnen geest in v geuen, dat ghi weder leuen sult, ende ick wil v in v lant setten, Ende ghi sult beuinden, dat ick die HERE ben, Ick spreect ende doet oock, spreect die HERE God.

15

Ende des HEREN woort gheschiede tot my, ende sprack,

16

Du menschen kint, Maect v een tafelken, ende schrijft daer op, van Iuda, ende vanden kinderen Israhels, sinen medeghesellen, ende maect noch een tafele, ende schrijft daer op van Ioseph, ende den stamme Ephraim, ende den ganschen huyse Israels, sinen medeghesellen,

17

Ende neemt die twee tsamen in dijn hant, also dat daer een tafele wt worde.

18

Als nv dye kinderen dijns volcx tot v sullen seggen, ende spreken, En wilt ghi ons niet bewisen, wat ghi daer mede meent? So spreect tot haer,

19

Also spreect die HERE God, Siet, Ic wil den stamme Iosephs, die welcke bi Ephraim is, nemen, met hare medegesellen, den stamme Israels, ende wilse totten stamme Iuda doen, ende wt hen beyden eenen stamme maken, in mijnder hant,

20

ende ghi sult also die tafelen daer ghi op ghescreuen hebt in dijn hant houden, dat sijt sien.

21

⁺Ende ghi sult tot haer seggen, Also spreect die HERE God, Siet, ick wil die kinderen Israels halen, wt den heydenen, derwaerts si getogen sijn, ende ic wilse ouer al versamen, ⁺ ende wilse weder in haer lant brengen,

+ C vers 21

+ een volc een rijc.

22

ende ic wil een eenich volck van haer maken, inden lande op dat geberchte Israel, Ende si sullen alle tsamen eenen eenigen coninc hebben, ende si en sullen niet meer twee volcken, noch in twee conincrijcken gedeelt zijn,

23

ende si en sullen haer ooc niet meer onreynigen met haren beelden ende grouwelen, ende allerley sonden. Ic wil haer daer wt helpen, wt alle die plaetsen ende wooningen, daer si gesondicht hebben, ende wilse reynigen, ende si sullen mijn volc zijn, ende ick wil haer God sijn.

24

Ende mijn knecht Dauid sal haer Coninck, ende haerder aller eenige Herder zijn, ende si sullen wandelen in mijne rechten, ende mijn gheboden houden, ende daer na oock doen,

25

Ende si sullen weder inden lande woonen, dwelcke ick Iacob mijnen knecht ghegheuen hebbe, waer in uwe vooruadern ghewoont hebben. Si ende haer kinderen, ende kints kinderen, die sullen daer in woonen eewelijck, Ende mijn knecht Dauid sal haer eewighe Vorst sijn,

26

ende ick wil met haer een verbont der genaden maken, dat een eewich verbont met haer sijn sal, ende ick wilse onderhouden ende vermeerderen, Ende mijn ^a Heylichdom sal onder haer zijn inder eewicheyt,

a Heylichdom dat is mijne gratie, gunste, weldaet ende ghebenedidinghe.

27

ende ick wil onder haer woonen, ende wil haer God sijn, ende si sullen mijn volc sijn,

28

alsoo dat ooc die heydenen sullen bekennen dat ic die HERE ben, die Israel heylich maket, Want mijn Heylichdom sal eewelijc onder haer sijn.