Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Hi vermaent dat volc tot beteringhe. Hy straftse om datse Gods lasteringhe aenhanghen, Ende dan inden tempel met wtwendighen dinghen meenen si reyn te worden, ende Gode te behaghen.

Dat .vij. Capittel.

1

⁺† DIt is dat woordt (dal welcke) tot Hieremiam geschiede vanden HERE.

+ A vers 1

2

Gaet inder poorten int huys des HEEREN ende predict aldaer dit woordt, ende segt. O alle ghi van Iuda, hoort dat woort des HEREN, dye tot deser poorten ingaet om den HERE aen te bidden. ⁺

+ Iere. i. Deu. vi.

3

¶ Also seyt die HERE der heyrscharen dye God Israels. Betert v leuen ende weghen, so wil ic bi v woonen in die plaetse.

4

En verlaet v nyedt op dye logenachtighe woorden, dat ghy segt Hier is des HEREN Tempel, Hier is des HEREN tempel, Hier is des HEEREN tempel,

5

Maer betert v leuen ende wesen, also dat ghi recht doet, deen tegen den anderen.

6

Ende dat ghi den vreemden weeskens ende weduwen gheen gewelt, oft onrecht en doet. ⁺ Ende dat ghy gheen onschuldich oft onnosel bloedt en stort op dese plaetse, Ende dat ghi gheen ander Goden na en volcht tot uwer eygender schaden.

+ iij.regum viij

7

So wil ic altoos ende eewelick in deser plaetse bi v woonen, inden lande dat ick uwen vooruaderen ghegheuen hebbe. *

8

Maer nv verlaet ghi v op loghenen, die geen profijt in en brenghen.

9

Daer en bouen zijt ghi dieuen, moorders ouerspeelders, ende meyneedige, ende ghy wierooct den Baal, ende ghi volcht vreemden Goden na, die ghi niet en kendt.

10

Daer na comt ghy dan, ende treedt hier voor mi, in desen huyse, dat na mijnen name genoemt is, ende segt, wi en hebben gheenen noot, hoe wel wi sulcke grouwel ghedaen hebben.

11

Dunckt v dan dit huys dat na mijnen name ghenoemt is een moordenaers cuyle te zijn? Siet, Ic siet wel seyt die HERE.

12

⁺Gaet doch henen aen mijne plaetse tot Silo, dien ick mijnen name voortijts ghegheuen hebbe. Ende besiet wat ick aldaer ghedaen hebbe, om die boosheyt mijns volcx Israels.

+ B vers 12

13

Wandt ghy dan alle sulcken grouwel bedrijft, seyt die HERE, ende ic v ghestadelijcken laedt prediken, ende ghi en wilt niet hooren.

14

Ick roepe, ende ghy en wilt niet antwoorden. Daerom wil ick desen huyse dat na mijnen name ghenoemt is, daer ghy v op verlaedt, ende die plaetse dye ick uwen vooruaders ghegheuen hebbe, effen also doen, gelijc ick Silo gedaen hebbe, ende wil v van mijnen aensichte verwerpen, ghelijck ic verworpen hebbe alle uwe broederen Ia dat ganssche zaet Ephraim.

15

Ende ghi en sult voor dat volc niet bidden, noch ghy en sult voor haer geen claghe noch ghebet voortbrenghen, noch haer verbidden voor mi. Want ick dit niet

[p. *]

hooren en wille.

16

En sietstu niedt, wat si doen inden steden Iuda? ende op dye straten te Ierusalem?

17

Die kinderen rapen hout, dan stoken die vaders tvier aen. Die vrouwen kneden dat deech, op dat si der Coninghinnen des hemels souden koecken backen, ende drancoffer den vreemden Goden gheuen, op dat si my souden torten.

18

Mer si en torten mi daer nyedt mede, maer haer seluen doen si veel meer leets, ende si moeten te schanden worden.

19

Daeromme seydt die HERE der heyrscharen. Syet mijnen thoorne ende mijn verbolgentheydt is wtgestort op die plaetse beyde ouer die menschen, ende ouer die beesten, ouer de boomen opten velde, ende ouer die vruchten des aertrijckx. Ende het sal bernen, dattet nyemant ghelesschen en sal connen.

20

Also spreeckt dye HERE der heyrscharen God Israels. Ghi hoopt uwe brandtofferen, ende ander offeren, ende etet vleesch.

21

Ick en hebbe met uwen vaderen doen ickse wt Egypten gheleyt hebbe, van brantofferen ende andere offeren, niedt een woordt ghesproken noch gheboden.

22

Maer dit gheboot ic haer lieden, weest mijnder stemmen ghehoorsaem, so sal ick uwe God zijn, ende ghi sult mijn volck zijn, Ende wandelt op alle de weghen dye ic v gebiede, op dattet v wel gae,

23

mer si en wouden nyedt hooren, noch haer ooren tot miwaerts neygen. Maer si wandelden na haren eygenen raet, ende na tgoet duncken haerder booser herten, ende ghingen achterwaerts, ende niet voorwaerts.

24

⁺Ia van dien daghe aen, doen ic uwe vooruaders wt Egypten landt gheleyt hebbe, tot op desen dach toe, so hebbe ic daghelicx tot v ghesonden, alle mijne knechten die propheten,

+ C vers 24

25

Mer si en wouden niet hooren, noch haer ooren tot miwaerts neyghen. Maer si zijn hertneckich gheweest, ende maecktent arger dan hare vooruaders.

26

Ende al ist dat ghy haer dit al segt, so en sullen si nochtans niet hooren. Ende al roept ghy haer, si en sullen v niet antwoorden,

27

daeromme segt tot haer Dit is tvolc dat den HERE haren God niedt hooren, noch hem beteren en wil. Dye oprechte leere is gansch wech, ende si en prediken daer niet af.

28

Snijdet nv dijn hayr af, ende werpet wech, ende huylt iammerlicken op die hoochte, want dye HERE heeft dit gheslacht, daer hi op ghestoordt is, verworpen ende verstooten,

29

⁺Want die kinderen Iuda bedrijuen boosheydt voor mijnen ooghen, seyt die HERE. Sy hebben haren grouwel ghesedt inden huyse dat nae mijnen name genoemt is, dat zijt veronreynigen.

+ D vers 29

30

Ende si stichten den outaer Tophet inden dale Benhinnom, op dat si hare sonen ende dochteren verbernen mogen, dwelcke ick noyt en heb gheboden, noch inden sinne gehadt.

31

Daerom, siet. Den tijt coemt seydt dye HERE, datment niedt meer heeten en sal Tophet, ^a ende tdal Benhinnom, Maer tdal der verslaghenen. Ende Tophet, ende in Tophet salt vol dooder grauen zijn,

a Tdal Benhinnon, was een plaetse daermen die doode prijen van Ierusalem werpe, in welcke plaetse die afgotiers hare kinderen offerden den god Moloch. Io. iij.c. Ie. xix b

32

ende dye lichamen van desen volcke, sullen dye voghelen des hemels, ende die beesten opter aerden verslinden, ende nyemant en salse daer af iagen.

33

Ende ick sal inden steden Iuda, ende op dye straten te Ierusalen wech nemen, dat gheroep der blijschappen ende der vruechden. Ende ooc dye stemme des bruydegoms, ende der bruyt, Want dat lant sal woeste zijn.

34

† Ter seluer tijdt seyt dye HEERE, salmen dye ghebeenten der Coninghen Iuda, dye ghebeenten der vorsten, dye ghebeenten der priesteren, dye ghebeenten der Propheten, die ghebeenten der boorgers tot Ierusalem, wt haren grauen werpen,

35

ende men salse verstroyen teghen der sonnen ende manen, ende allen den hemelschen heyre, welcken si ghedient, ende gheeerdt hebben, ende nagheuolcht, ghesocht, ende aenghebeden hebben, Ende si en sullen nyet weder op ghelesen ende begrauen worden. Maer si sullen opter aerden als slijck ligghen.

36

Ende alle dye ouerghebleuene van desen boosen volcke, soo waer si zijn sullen. Daer ickse henen verstooten hebbe, sullen lieuer doot dan leuendich zijn willen, seydt die HERE der heyrscharen. *