Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdHi vercondicht den volcke die gramschap Gods, Ende hi vermaentse daer mede tot beteringhe | |
1Ga naar margenoot+WIlt ghi v O Israel bekeeren, seyt dye HERE, soo bekeert v tot mi. Ende als ghi dijne grouwelen (oft argernissen) wech van mijnen aensicht doet, soo en sult ghi niet verdreuen worden. | |
2Als dan sult ghi sonder geueynstheyt, recht ende heylichlic sweren. So warachtelic als de HERE leeft, Ende die heydenen sullen in hem geseegent worden, ende haer sijnder beroemen, | |
3want alsoo seyt die HERE tot die van Iuda ende tot Ierusalem, | |
4ploeghet op dat nyeuwe, ende en saeyt onder die doornen niet. Besnijdet v den HERE, ende doet wech die voorhuyt dijns herten, ghi mannen in Iuda, ende ghi lieden tot Hierusalem, op dat mijn gramschap niet wt en vare, gelijc als een vier, ende berne, also dattet niemant wtgelesschen en can, om uwer boosheits wille. | |
5Vercondiget in Iuda, ende roepet luyde te Hierusalem, ende segt, blaest die trompetten inden lande. Roept met luyder stemmen, ende segt, vergadert v, ende laet ons in die stercke steden trecken, | |
6Steect op een vaenlijn, tot Sion, hoopt v, ende en versuymt v niet, Want ick brenge een ongeluc herwaerts vanden Noorden, ende een groot iammer. | |
7Die leeuwe vaert daer henen wt sinen hole, Ende die destrueerder der heydenen trect daer henen wt sijnder plaetsen, op dat hi dijn lant mach verwoesten, ende dijne steden wtbernen, Ia datter ooc niemant in en woone. | |
8Daerom doet sacken (oft hayren cleederen) aen, claecht ende huylt, want den grammighen thoorne des HEREN en wil niet ophouden | |
9Ga naar margenoot+Op die tijt spreect die HERE sal den coningen ende den vorsten dat herte ontsincken, die priesters sullen vertwijfelt sijn, ende die propheten sullen haer verscricken. | |
10Doen sprac ic, ach HERE God, ghi hebbet desen volcke in Ierusalem verre laten missen, doen si seyden, datter by v soude vrede sijn, ende nv dat sweert aender sielen (oft leuen) reyct | |
11Op die selue tijt salmen segghen tot desen volcke ende Hierusalem, daer coemt eenen dorren wint van ouer tgeberchte herwaerts, oft vanden suyden, als wt eender woestijnen den wech totter dochter mijns volcx toe, nochtans niet te wannen, noch te suyueren. | |
12Ia daer coemt eenen wint, die haer te sterc sijn sal. Ende dan wil ick ooc met haer dat oordeel houden. | |
13Siet, hi vaert daer henen gelijc een wolcke, ende sine wagens sijn ghelijc eenen stoormwint, sine peerden sijn snelder dan aernen, Wee onser, wi moeten verdestrueert worden | |
14Ga naar margenoot+O Ierusalem wascht nv daeromme dijn herte vander boosheyt, Ga naar margenoot+ op dat v mach geholpen worden Hoe lange willen doch bi v bliuen die scadelike gedachten )oft leeringen) | |
15Want daer coemt eenen roep van Dan herwaerts, Ende een quade tijdinge herwaerts vanden geberchte Ephraim, | |
16hoe dat die heydenen haer beroemen (oft glorieren) Ende dat gerucht is al tot Ierusalem toe gecomen, Dat die hoeders wt verre lande comen, ende sullen roepen tegen die steden Iuda, | |
17si sullense rontomme beleggen als die hoeders opten velde, Want si hebben mi verthoornt, seyt die HEERE | |
18Dat hebt ghi te loon voor dijne gedachten ende wercken. Dan sal v herte gheuoelen, hoe groot dat dine boosheyt is, | |
19dan sult ghi segghen Ach mijnen buyc, mijnen buyck, hoe is mi soo herteliken banghe? Mijn herte clopt mi, ic en heb geen ruste, Want mijn siele der basuynen clanck, ende eens slachts alarme gehoort heeft, deen moortgecrijsch ouer dandere, | |
20Dat gantssche lant wort verdoruen, Mijne tenten ende boeyen worden onuoorsiens verstoort | |
21Och hoe lange sal ic doch dat vaenken sien? ende der trompetten geclanc hooren? | |
22Mer mijn volc is dul, ende si en geloouen mi niet, dwaes sijn si, ende en achtens niet. Si sijn wijs genoech quaet te doen, maer goet te doen, dat en willen si niet leeren | |
23Ic sach dat lant aen. Siet, ende dat was woest ende eensaem, ende ic aenschoude den hemel, ende hi was duyster | |
24Ga naar margenoot+Ic aensach die berghen, ende siet, si beefden, alle houelen, ende si verscricten. | |
25Ic sach, ende siet, daer en was niet een mensce, ende alle dat gheuogelt onder den hemel was wech gheulogen | |
26Ic sach, ende siet, dat boulant was in woestheydt, ende alle die steden daer in waren in stucken ghebroken, voor den HEERE ende van sinen grimmighen thoorne | |
27Want also seyt die HERE, dat gantssche lant sal woest worden, nochtans en wil ict niet heel te nyet doen. | |
28Daeromme sal dat aertrijcke bedroeft sijn, ende den hemel sal daerom truerich sijn. Want ick hebt | |
[pagina *]
| |
gesproken. Ick hebt alsoo besloten, ende het en sal my niet berouwen, ende ic en wil ooc niet aflaten. | |
29Alle dye steden sullen van dat ghecrijsch der reyseghers ende der schutters wech vlieden, ende in die dicke wildernissen loopen, ende in die steenrootsen cruypen. Alle steden sullen woest staen, datter nyemant in en sal woonen. | |
30Wat wilt ghi dan doen, o du verdestrueerde? Want al wout ghi v met scaerlaken (oft purpuren) cleeden, Ga naar margenoot+ ende met gulden clenodien vercieren, ende dijn aensicht blancketten, so palleert ghi v doch te vergeefs, Want die ghene die v nv seer groote reuerentie bewijsen, die sullen v verachten, Si sullen na dijnen leuen staen (om v te dooden) | |
31Want ick hoore een ghescrey, als eender die in arbeyt gaet, eenen ancxt, als eender die inden eersten kints nooden is, een gheroep der dochter Zion, die daer claecht, ende die handen wt werpt (segghende) Ach wee mijnder, Ic moet bi na vergaen om der verslaghenen wille. |
|