Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Hi verwijt haer sine weldaden, ende om der ondancbaerheyt wille van dien so worden si met recht verstooten ende die heydenen inhaer plaetse gheset, Ten anderen bewijst hi die dwaesheyt ende cieren der valscher goden, der beelderen, ende der geenre diese maken ende eeren

Dat .xliiij. Capittel.

1

⁺† DAeromme hoort nv mijne knecht Iacob, ⁺ ende Israel dien ic vercoren hebbe,

+ A vers 1

+ Hre xxx

2

Die HERE seyt alsoo. Die welck v gemaect, ende toebereet heeft. Ende die v bistaet. Ia van dijns moeders lichaem aen. O mijn knecht Iacob, en veruaert v niet Ende ooc ghi oprechte, dien ic vercoren hebbe.

3

Want ic wil ^a water op die die dorstige, ende stroomen op die dorre gieten.

a Door dit water, wort verstaen die geest Goods, want hy wast ende vermaeckt die dorre herten der menscen met sinen heyligen geeste. Io. vij.

4

Ic wil mijnen geest op dijn saet gieten, ende mijn seegeninge op dine nacomelinghen

5

dat si wassen sullen als gras, gelijc als die weyden aen die waterbeken Dese sal segghen. Ic ben des HEREN. Ende die gene sal genoemt worden metten name Iacobs, ende die derde sal hem met sijnder hant den HERE onderscriuen, ende sal metten name Israels genoemt worden

6

Also spreect die HERE die coninck Israhels, ende sijn verlosser, die HERE der heyrscharen. Ic ben die eerste, ende ick ben die laetste, Ende sonder my en is gheen God,

7

Want wye is mi ghelijc? die laet roepen, vercondigen, ende mi berechten, hoe ic die volcken van tbeginne der weerelt, tot noch toe ordinere laetse haer dat aenstaende ende dat toecomen sal vercondigen?

8

En weest nyedt versaecht, noch veruaert. En heb ict v niet altemael laten hooren, ende vercondigen? Want ghi sijt mijne getuygen. Isser ooc eenich God buiten mi? Daer en is geen steenrootse (noch sekerheyt) Ic en weet ooc gheenen,

9

Die beeldemakers sijn alle gader niet, haer costelicheit en brengt geen profijt in. Si sijn dies selue getuygen, ende om dat sijt noch en sien, ⁺ noch en mercken, daeromme moeten si beschaemt bliuen. *

+ Iesa. xi.

10

Wie sijnse dan die nv eenen God maken, ende een beelt gieten sullen, die tot geen profijt en coemt?

11

Siet alle haer gesinne moet tot scande comen, want het sijn meesters wt den menscen. Al quamen si alle gader te hoope, so moeten si haer nochtans vreesen, ende alle tsamen te scande worden.

12

Die smit nemet yser inder tangen, hi arbeyt in die gloeyte, hi bereetet metten hameren, ende arbeyt daer aen met ghansser cracht sijns arms. Ia hi lijdet ooc den honger, tot dat hi niet meer en can. Hi en drinct ooc geen water, tot dat hi crachteloos wort.

13

Die beeldtsnijder neemt hout, ende hi metet met dat rechtsnoer. Ende hijt teekenet met rooder aerde, ende hi behouwet, ⁺ hi metet na die winckel mate, hy passet metten passer, hi conterfeitet na eens mans beelde, na een scoon mensche, die inden tempel woone.

+ C vers 13

14

Hy gaet wt daer na onder den boomen in dat wout, op dat hi Cederboomen afhouwe, ende neme buecken ende eycken. Ia ooc eenen Cederboom die hi plante, die vanden regen gewassen is,

15

ende die de lieden te bernen dient, daer men af neemt daermen bi verwermen mach, ende datmen aenstooct ende bacter broot mede. Van tselue hout maect hi eenen God, ende bidt hem aen.

16

Ende hi maeckt daer een beelt af, ende knielt daer voor nedere. Deen helft verbernt hi int vier, ende bi die ander helfte kooct hi sijn vleesch, ende etet. Hi braet daer bi een gebraet, ende hy versaet hem. Ende hi wermt hem oock, ende seyt Hoia, Ick hebbe mi soo wel ghewermt. Ick hebbe bi tvier geweest,

17

ende dat ouergebleuen deel, dat maect hi tot eenen God, dattet sijn beelt (oft godeken si) Hi knielt daer voor, ende valt daer voor neder, ende hi doet sijn ghebet, ende spreect. Verlost mi, want ghi sijt mijn God.

18

⁺Si en weten niet, ende en verstaen niet. Wandt si sijn verblint, dat haer ooghen niet en sien, Ende haer herten, dat si niet gemercken en connen. Si en gaen niet in haer herten,

+ D vers 18

19

gheen verstant, noch wetentheyt en is daer, dat si doch dachten. Ic hebbe die helft met viere verbernt, ende ouer den kolen broot gebacken, ende vleessche gebraden, ende gegeten. Ende soude ic dat ouerschodt tot eenen grouwel maken? ende soude ic knielen voor eenen bloc?

20

Het sijn asscen, ende het bedrieghet herte, dwelck hem derwaerts neycht, ende het en can sijn siele nyet verlossen. Noch hi en can niet ghedencken, Souder ooc valscheyt in mijnder rechter handt sijn?

21

Daer op denct, o Iacob ende Israhel, want ghi sijt mijn knecht, Ic hebbe v lieden gemaect, dat ghi mijn dienaer sout wesen. Israel en vergeet mijnder niet

22

Ic verdrijue uwe misdaet, gelijc een wolcke, ende dine sonden gelijc den neuel. Keert v tot mi, so wil ic v verlossen.

23

Iuycht ghi hemelen, want die HERE heuet gedaen. Roept die aerde hier beneden Weest vrolic ende iuycht ghi berghen. Ia oock ghi wildernissen, ende alle boomen die daer inne sijn, want die HEERE heeft Iacob verlost, ende hi is in Israel heerlick.

[p. *]

24

⁺Also spreect die HERE dijn verlosser, die v van moeders lichaem aen onderhouden heeft. ⁺ Ick ben dye HERE, diet al doet, die den hemel alleen wt recket ende die daerde wijdt maeckt, sonder yemants hulpe

+ E vers 24

+ Gene. iij. Iesa. xl

25

Die der touenaers teykenen te niete make. Ende dye de waersegghers verdwase. Ende die de wijse te rugge keer, ende haer conste tot sotternie make.

26

Mer dat woordt sijns knechts beuesticht hi, ende den raet sijnder boden volbrenget hi Die tot Hierusalem spreect, wordt bewoont. Ende totten steden Iuda. Sijt ghebouwet, dat ic uwe verwoestinge oprechte.

27

Ick die spreke tot die diepten, verdroocht. Ende tot die waterstroomen verdwijnt.

28

Die spreke tot Cores (oft Cyro) Ghy sijt mijn herder, ende ghi sult alle mijnen wille volbringen, datmen segge tot Hierusalem wort ghetimmert, ende totten Tempel wort gefundeert.