Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Die Predicant Salomo. | |
¶ Alsmen alle dinghen ouermerct ende bedenct, So sijn si certeyn alle ydele. Mer onder alle den dinghen en is niet swacker ende onghestadigher dan die mensche. | |
1Ga naar margenoot+DIt sijn dye woorden des Predikers des soons Dauids, des Conincks te Hierusalem, | |
2Het is allet geheele ydel, sprack dye prediker, Het is allet gheheelijc ydel, wat heeft die mensche meer van al sinen arbeyt, daer mede hi omme gaet onder der sonnen, | |
3deen geslachte vergaet, Het ander comt, | |
4mer die aerde blijft eewelijck | |
5Die sonne gaet op, ende gaet weder onder, ende gaet weder tot hare plaetse, op dat si aldaer weder op ghae. | |
6Den wint gaet ten zuyden, ende coemt herwaerts omme ten noorden, Ga naar margenoot+ ende wederomme tot die plaetse, daer hi begonste. | |
7Alle wateren loopen in die zee, nochtans en werdes die zee niet te volder. Tot die plaetse, van daer si vloeyen, vloeyen si weder derwaerts, | |
8Alle dingen sijn swaer. Niemant en cant wtgespreken, Dat ooge en siet hem nemmermeer sadt, Ga naar margenoot+ Ende dat oore en hooret hem nemmermeer sadt. | |
9Wat ist, dat gheweest is, Effen dat noch sijn sal, Wat ist dat ghemaect is, Effen datmen noch maken sal, Ga naar margenoot+ Ende daer en is niet nyeus, onder der sonnen | |
10is oock yet daermen af segghen mochte, siet dat is nyeuwe? Want het al gheweest is in voorleden tijden die voor ons gheweest sijn, | |
11Men en ghedenct des voorledens niet meer, Alsoo oock des dat namaels comen sal, en salmen niet ghedencken byden ghenen die namaels sijn sullen. | |
12Ick prediker was Coninck ouer Israel, | |
13ende begaf | |
[pagina *]
| |
mijn herte te soecken, ende te ondersoecken wijslic, allet watmen onder den hemel doet, Sulcken onsaligen moeyte heeft God den kinderen der menschen gegeuen, dat si hen daer inne moeten vermoeyen, | |
14Ick aensach allet doen dat onder der sonne gheschiet, ende siet, het was ydel ende iammer, | |
16Ic sprac in mijnder herten, siet, Ic ben heerlic geworden, ende hebbe meer wijsheyt dan alle die voor mi geweest sijn te Hierusalem, Ende mijn herte hadde veel wijsheden ende kennissen ghesien, | |
17Ende ghaf mijn herte ooc daer toe, dat ic soude bekennen wijsheit ende dwaesheyt ende cloecheyt, Mer ic wert geware, dat dat ooc moeyte is, | |
18want waer veel wijsheyts is, daer is vele onmoets, Ende wie vele beuint, dye moet veel lijden. |
|