Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Ierobeam versmaet die propheten des HEREN, Hi wort gestraft ende weder begracijt, Ende die propheet wort vanden leeuwe gedoot, als hi niet gehoorsaem en was der stemmen Gods. | |
1Ga naar margenoot+ENde siet een man Gods Ga naar margenoot+ quam van Iuda, door dat woort des HEEREN te BethEl, ende Ierobeam stont by den outaer om wierooc te werpen, | |
2ende hy riep tegen den outaer door dat woordt des HEREN, ende sprack Outaer Outaer soo seyt die HERE, Siet daer sal een soon den huyse Dauid geboren worden geheeten Iosia, die sal op v offeren dye priesteren der Hoochten, die op v wierooc werpen ende sal menscen beenen op v verbernen, | |
3Ende hy gaf in dien dage een wonder ende sprac, Dat is dat wonder dat sulc die HERE ghesproken heeft, Siet, den outaer sal scoren, ende die asschen sullen afgheschudt werden die daer op sijn. | |
4Mer doen die Coninck dat woort vanden man Goods hoorde, die teghen den Outaer te BethEl riep, Ga naar margenoot+ recte hi sijn hant wt biden Outaer, ende sprac Grijpt hem ende sijn hant verdorde, die hi teghen hem wtgerect hadde, ende en constese niet weder tot hem getrecken, | |
5ende den Outaer schoorde, ende dye asschen werden vanden Outaer verschuddet nae den wonder, dat die man Goods gegheuen hadde, door dat woort des HEREN, | |
6ende die coninc antwoorde ende sprac totten man Goods, Biddet dat aensichte des HEEREN ws Gods, ende bidt voor mi, dat mijne hant weder tot mi come, doen badt die man Gods dat aensichte des HEEREN, ende den coninc wert sine hant weder tot hem ghebracht, ende wert ghelijcse te voren was. | |
7Ga naar margenoot+Ende die coninc sprac totten man Gods, Coemt met mi thuys, ende laeft v, Ic wil v ghiften scencken, | |
8Mer die man Gods sprac totten coninc, Al waert dat ghi mi ooc v halue huys gaeft, soo en quame ic nochtans niet met v, Want ic en wil in dese plaetse geen broot eten, noch water drincken, | |
9Want alsoo is mi geboden door des HEEREN woort ende gheseyt, Ghi en sult geen broot eten, noch gheen water drincken, ende niet weder door den wech comen, dyen ghi gegaen sijt. | |
10Ende hi ghinc wech, door eenen anderen wech, ende en quam niet weder door den wech dien hi tot BethEl gecomen was. | |
11Ga naar margenoot+Mer daer woonde een oude Propheet tot Bethel tot dien quamen sine sonen, ende vertelden hem alle de wercken die die man Gods gedaen hadde, in dyen dage te Bethel, ende die woorden die hi totten coninc ghesproken hadde. | |
12Ende haer vader sprac tot hen, waer is den wech dien hi gereyst is? Ende sine sonen wijsden hem den wech, dien die man Gods ghereyst was, die van Iuda gecomen was. | |
13Hi sprack tot sinen sonen, Sadelt my den ezel, ende doen si hem den ezel sadelden, reet hi daer op, | |
14ende troc den man Gods nae, ende vont hem onder een eycke sitten, ende seide tot hem, Sijt ghi die man Gods die van Iuda gecomen is? Hi sprac, Ia. | |
16Hi sprac, ic en mach met v niet omme keeren ende met v comen, Ic en wil ooc geen broot eten, noch water drincken met v in dese plaetse, | |
17Want het is met mi gesproken geweest door dat woort des HEREN Ghi en sult aldaer noch broot eten noch water drincken, ghi en sult niet weder door den wech gaen, dien ghi gegaen sijt, | |
18Hi sprack tot hem, Ick ben oock een prophete gelijc ghi, ende een Engel heeft met mi gesproken door des HEREN woort, ende geseit, Leyt hem weder met v thuys, dat hi broot ete ende water drincke, Hi looch hem | |
19ende leyde hem wederomme dat hi broot adt, ende water dranc in sinen huyse | |
20Ga naar margenoot+Ende doen si ouer tafel saten, soo quam dat woordt des HEREN totten prophete die hem wederomme gheleyt hadde, ende riep den man Gods aen, dye van Iuda gecomen was, ende sprac, | |
21so spreect die HEERE om dat ghi den monde des HEREN ongehoorsaem hebt geweest, ende en hebt dat gebot niet gehouden dat v die HERE v God geboden heeft, | |
22ende sijt weder gekeert, ende hebt broot geten ende water ghedroncken in die plaetse, daer hi v af seide, ghi en sout noch broot eten, noch water drincken, so en sal v lichaem niet in uwer vaderen graf comen. | |
23Ende na dien hi broot geten ende ghedroncken hadde sadelde men den ezel den prophete, dien hy wederomme geleyt hadde. | |
24Ende doen hi wech troc, soo vant hem eenen leeuwe opten wech, ende doode hem ende zijn lichaem lach geworpen inden wech, ende dyen ezel stont neffens hem, ende den leeuwe stont neffens den lichaem, | |
25Ende doen die lieden voorbi gingen, sagen si den lichaem inden wech geworpen, ende den leeuwe inden lichaem staen ende quamen ende seydent inder stadt, daer die oude Propheet in woonde. | |
26Doen dat die propheet hoorde, dye hem wederom gheleyt hadde, sprack hi, Het is dye man Gods, die den monde des HEEREN onghehoorsaem geweest is, daerom heeft hem die HERE den leeu gegeuen, die heeft hem gebroken ende gedodet na den woorde dat hem die HERE geseyt heeft, | |
27ende | |
[pagina *]
| |
sprack tot sinen sonen, Sadelt mi den ezel, ende doen si dien gesadelt hadden | |
28trock hi derwaerts, ende vant sinen lichaem inden wege verworpen, ende den ezel ende den leeu neffens den lichaem staen. Die leeu en hadde vanden lichaem niet geten, noch den ezel niet ghebroken, | |
29Ga naar margenoot+Doen hief die propheet den lichaem des mans Gods op, ende setten opten ezel, ende voerden wederom ende quam in die stadt des ouden propheten, dat si souden clagen, ende hem begrauen, Ende hi leyde den lichaem in sijn graf, | |
30ende claechde hem, Och broeder, Ende doen si hem begrauen hadden | |
31sprack hi tot sinen sonen, Als ick sterue, so begrauet mi in dat graf daer die man Gods in begrauen is, ende legt mijne beenen neffens sine beenen, | |
32Want het sal gheschien, dat hi geroepen heeft, tegen den outaer te BethEl, door dat woort des HEREN, ende teghen alle huysen der hoochten, die inden steden Samarie sijn | |
33Mer na dese gesciedenisse en keerde hem Ierobeam niet van sinen boosen wege, maer hi verkeerde hem, ende maecte priesters der Hoochten vanden snootsten oft laechsten des volcx, tot wien hy lust hadde, dies hant vulde hi, ende die wert priester der Hoochten, | |
34Ende dit quam tot sonde den huyse Ierobeam dattet verdoruen ende vander aerden vernielt wert |
|