Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdSimson draecht die stadtpoorten op den berch. Delila die vrouwe verdwaesde hem dat hi haer sine heymelicheyt ende sine sterckte te kennen ghaf, ende hoe hi van sijn vyanden verblint wert. Ende hoe hi tgansche huys om werpt daer sijn vyanden ende hi selue onder doot blijuen. | |
1Ga naar margenoot+SImson ginck tot Gasa, ende sach aldaer een hoere, Ga naar margenoot+ ende lach bi haer, doen wert den Gasiten geseyt, Simson is hier in gecomen, | |
2ende si omringden hem, ende lieten alle den nacht op hem loeren oft wachten inder stadt poorte, ende waren alle den nacht stille ende seiden beyt, morgen alst licht wert willen wi hem verwogren, | |
3Simson lach totter middernacht toe, Doe stont hi op ter middernacht ende greep beide die dueren aender stadt poorte met beyde den posten, ende hiefse wt metten grendelen, ende settese op sine scouderen, ende droechse op die hoochte des berchs voor Hebron | |
4Daer na creech hi een wijf lief aen die beke Sorek die hiet Delila, | |
5tot dier quamen der Philisteen princen op, ende seyden tot haer, Ga naar margenoot+ Troetelt hem, ende besiet waer inne hi sulcke grote cracht heeft, ende hoe wi sijns machtich mochten worden, op dat wi hem binden ende dwingen, so willen wi v geuen elck duysent ende hondert siluerlingen ofte silueren penningen. | |
6Ende Delila sprack tot Simson. Lieue segt my waer inne v grote cracht si. ende waer mede men v binden mach datmen v dwinge. | |
7Simson sprac tot haer. Waert datmen mi bonde met seuen verssche zeelen die noch niet verdorret en zijn, so soude ic onsterc werden ende als een ander mensch sijn. | |
8Doen brachten der Philisteen princen tot haer op seuen versce zeelen die noch niet verdorret en waren, ende si bant hem daer mede, | |
9mer men leyde hem lagen bi haer inder cameren, ende si sprac tot hem, Die Philisteen ouer v Simson, hy brac die zeelen als eenen gedraeyden of gesponnen draet breect, als hi aent vier riect, ende si en bekende nyedt waer sijn groote cracht ware. | |
10Doen sprac Delila tot Simson, Siet, ghy hebt mi bedroghen ende mi gheloghen. Nv so segt mi doch, waer mede machmen v binden? Hi antwoorde haer, | |
11Waert dat si mi bonden met nyeuwen stricken, daer noyt geenen arbeyt mede geschiet en is, so worde ic onsterc, ende als een ander mensch. | |
12Doen nam Delila nieuwe stricken ende bant hem daer mede ende seide Philisteen ouer v Simson, maer men leyde laghen op hem inder cameren, ende hi reetse van sinen armen als eenen draet. | |
13Delila sprac tot hem. Noch hebdy mi bedroghen ende mi gheloghen. Lieue segt mi doch waer mede cantmen v binden? Hy antwoorde haer, Waert dat ghy seuen locken mijns hoofts vlochtet in eenen vlechtbant, | |
14ende vestichdese met eenen nagel inde aerde Si dede also ende sprac tot hem, Philisteen ouer v Simson. Ga naar margenoot+ Hi ontwaecte van sinen slaep, ende troc dye geulochten locken met naghel ende vlechtbanden wt. | |
15Doen sprack si tot hem, Hoe cont ghi geseggen dat ghy my liefhebt, so dijn herte doch niet met mi en is. Driemael hebdy mi bedrogen, ende mi niet geseyt, waer inne v groote cracht is. | |
16Als si hem alle daghe met haren woorden quelde, ende en liet hem geen ruste, so werdt sijn siele luesich ofte crachteloos, totter doot toe, | |
17ende seyde haer alle sijn herte, ende sprack tot haer. Daer en is noyt gheen scheermesse op mijn hooft gecomen, want ick ben een Nasir Gods van mijns moeders liue aen, waert dat ghi mi scoert so soude mijn cracht van mi wijcken dat ic onsterc werde, ende gelijc als alle ander menscen | |
18Doen Delila sach dat hi haer alle sijn herte geopenbaert had, so seinde si ende dede der Philisteen princen roepen ende seggen. Coemt noch eens hier op, want hi heeft mi al zijn hert geopenbaert Doen quamen der Philisteen vorsten op ende brachten dat gelt met hen is haerder handt | |
19Ende si liet hem ontslapen op haren scoot, ende riep eenen die hem die seuen locken oft strangen sijns hoofts af scoer, ende si begonst hem te dwinghen, Doen was sijn cracht van hem geweken, | |
20ende si sprack tot hem, Dye Philisteen ouer v Simson, Doen hy van sinen slaepe ontwaeckte, | |
[pagina *]
| |
[afbeelding] so dacht hi. Ic wil gaen wt so ic dicmaels ghedaen hebbe, ick wil my wreken, ende en wiste niet dat dye HERE van hem geweken was. | |
21Die Philisteen grepen hem ende staken hem sijn oogen wt, ende leyden hem af tot Gasa, ende bonden hem met metalen boyen, ende hi moest malen in die geuangenisse, | |
22Maer dat hayr sijns hoofts begonst weder te wasschen daert af geschoren was. | |
23Doen der Philisteen vorsten hen vergaderden, om haerlieden God Dagon eenen groten offer te doen, ende hen te verblijden, seyden si, onsen God heeft ons onsen vyant Simson in onsen handen gegeuen, | |
24des gelijcx als hem dat volc sach, loofden si haren God, want si seyden, Onse God heeft onsen vyant in onsen handen gegeuen, die ons onse lant bederfde, ende onser vele versloech. | |
25Doen nv hare hert wel daer aen was, so seyden si. Laet Simson halen dat hi voor ons spele. Doen haelden si Simson wt die geuanghenisse, ende hi speelde voor hen. Ende si stelden hem tusschen twee calomnen oft pilaernen. [afbeelding] | |
26Simson sprac totten knecht die hem bider hant leyde. Ga naar margenoot+ Laet mi dat ic die calomnen aen taste, op die welcke dat huys staet, dat icker aen leyne, | |
27dat huys was vol mannen ende vrouwen. Ende der Philisteen vorsten waren ooc alle daer ende op dien dach bi drie duysent mannen ende vrouwen dye aensaghen hoe Simson speelde, | |
28Simson riep den HEERE aen, ende seyde HEERE, HEERE, ghedenct mijns, ende sterct mi doch God op dese tijt, op dat ic mi voor beyde mijn oogen eens wreke aen die Philisteen. | |
29Ende hi greep de twee middelste calommen op welcke dat huys geset was, ende daert hem op hielt, deene in sijn rechte hant, de ander in sijn slincker hant | |
30ende sprac. Ga naar margenoot+ Mijn siele sterue metten Philisteen ende buychdese crachtelic. Doen viel dat huys opten vorsten ende op allet volc dat daer inne was, also dat der dooden meer was die in sijn doot storuen, dan dye in sijn leuen storuen. | |
31Doen quamen sine broeders neder, ende al sijns vaders huys, ende hieuen hem op, ende droegen hem opwaerts, ende begroeuen hem in sijns vaders Manoah graf, tusschen Sarga ende Esthaol. Hi oordeelde Israel twintich iaer. |
|