Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Hi vermaentse datse die geboden Gods niet en souden vergeten. Maer ghedachtich souden sijn aller weldaden Gods, ende der moeyten, die si geleden hebben, Ende hoe God haer daer af verlost hadde. Hi prijst tlandt daer si in comen souden.

Dat .viij. Capittel

1

⁺ALle die geboden, die ic v heden gebiede suldi onthouden, dat ghi daer na doet, op dat ghi leuen moecht, ende vermenichfuldicht wordt, ende comen muecht in dat landt ende besitten dat, dat die HERE uwen vaderen gesworen heeft.

+ A vers 1

2

Ende weest ghedachtich alle des weechs, daer die HERE uwe God, v door gheleyt heeft dese veertich iaren lanc in die woestine, op dat hi v verootmoedighen soude ende proeuen soude om dattet blijcken soude watter in uwer herten waer, oft ghy sijn geboden houden sout oft niet.

3

Hi verootmoedichde v, ende hi liet v hongher hebben, ende hi spijsde v met Man, dat ghi, noch uwe vaderen niedt en kende, op dat hi v dat soude kenlic maken.

Dat die mensce niet bi den broode alleene en leeft Mer bi al dat, dat wt des HEREN mont gaet,

4

dat cleet dat ghi droecht, en verouderde niet Ende v voeten en hebben niet geswollen geweest dese veertich iaer

[p. *]

5

⁺So ouerlegt in uwer herten, dat die HEERE v God, v geleert heeft, gelijc een man sinen soon leert

+ B vers 5

6

so hout nv die geboden ws HEREN ws Gods, dat ghi in sijn wegen wandelt, ende hem vreest.

7

Wandt die HERE v God, leyt v in een goet lant, in een landt daer beken, diepten ende fonteynen in sijn, die aen dye berghen, ende inden leegen velde vloeyen,

8

Een landt daer terwe, gerste, wijngaert, vijchboomen, ende granaet appelen in sijn. Een landt daer olijfboomen ende honich wast.

9

Een lant daer ghi broot sonder gebrec eten sult, daer ooc niet en ghebreect, Een lant daer die steenen yser sijn, daer ghi metael wten bergen houwet.

10

Ende als ghi gheten sult hebben ende veruult sijt. Looft dan den HERE uwen God, voor tgoede lant dat hi v ghegheuen heeft

11

Daerom soo wacht v nv, dat ghi uwen HERE uwen God niet en vergeet, soo dat ghi sijn geboden ende sijn seden, ⁺ ende rechten, die ic v heden gebiede, niet en versuymt,

+ C vers 11

12

op dat, als ghi geten hebt, ende veruult sijt, ende scoon huysen gemaect hebt, ende daer in woont

13

ende uwe runderen, ende v scapen, ende siluer ende gout, ende al dat ghi hebt, vermenichfuldicht wordt,

14

dat dan uwe hert hem niet en verheffe, ende dat ghi dan vergetet den HERE uwen God, die v wt Egipten landt gheleydt heeft, wten diensthuyse,

15

ende die v gheleydt heeft door dese grote veruaerlijke woestine, daer slangen die vier spouden, ende scorpioenen in waren, ende daert seer dorre, ende geen water en was, ende hi liet v water wten herden steenen comen,

16

ende hi spijsde v met Man in die woestine, dwelc v vaders niet en kenden, om dat hi v soude verootmoedigen, ende proeuen, ende dat hi v daer na weldoen soude.

17

Ghi mocht anders seggen in uwer herten, mijn cracht, ende die stercheyt van mijnen handen, hebben mi dit goet ghegeuen

18

Maer ghi sult gedachtich wesen ws HEREN ws Gods, Want hi ist, die v cracht geeft, om yet te doen om dat hi dat soude volbrengen, dat hi uwen vaderen gesworen heeft, ghelijct heden blijct

19

⁺Mer ist dat ghi uwen HERE uwen God vergetet ende ander goden na volcht, ende hen dient, ende aenbidt, soe voorsegge ic v heden, dat ghi vergaen sult, Ghelijc die Heydenen,

+ D vers 19

20

die dye HERE verdoet voor uwen aensichte, so suldi ooc verghaen, om dat ghi onghehoorsaem sijt der stemmen des HEREN ws Gods