Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Daer comt een groote sterft ouer alle die beesten, Ende daer na sweeren, bladeren, druesen, ende haghel. Pharao belooft haer oorlof te gheuen, mer hi en bewijset niet

Dat .ix. Capittel

1

⁺DIe HERE sprac tot Mose. Gaet tot Pharao ende segt hem, dit seyt die HERE die God der Ebreeuscer,

+ A vers 1

2

Laet mijn volc dat si mi dienen, Ist dat ghi dat weygert, ende noch hout,

3

siet so sal die handt des HEREN op v vee inden velden, op peert, ezel, kemel, ossen ende scapen sijn, met een swaer pestilentie

4

ende die HERE salt bysondert doen tussen der Israheliten vee ende der Egiptenaren, datter niet een en sterue, van al dat die kinderen van Israel hebben.

5

Ende die HERE stelde eenen tijdt segghende, morgen sal die HERE dit doen opter aerden

6

⁺Ende die HEERE dedet des morgens, ende alle dat vee der Egyptenaren sterf, maer vanden vee der kinderen van Israel, en sterf nyet een,

+ B vers 6

7

ende Pharao sandt daer na om te besien, ende siet, daer en was niet een van Israhels vee ghestorueu. Ende Pharaos herte werdt verhardt, ende hi en liet dat volc niet.

[afbeelding]

8

Doen sprack die HERE tot Mose ende Aaron. Neemt v hant vol asschen wt den schoorsteen, ende spreytse ten hemel waert voor Pharao,

9

datse ouer al tlant van Egipten stuyue, ende die menscen, ende dat vee sullen sweren ende wonden crijghen, in al Egypten landt

10

Ende si namen asschen wt den schoorsteen, ende stonden voor Pharao, ende Mose spreydese opwaert ten hemel, ende doen quamender sweren ende wonden, aen mensch ende vee,

11

also dat die toouenaers niet gestaen en conden voor Mose ouermits die sweren ende wonden, want aen die toouenaers waren so veel wonden als aen alle den Egiptenaren,

12

mer die HERE verstocte Pharaos herte, dat hise niet en hoorde, also die HERE tot Mose geseyt hadde

13

⁺Doen sprac die HERE tot Mose, Staet morghen vroech op, ende gaet tot Pharao ende spreect tot hem, Dit seyt die HERE, der Hebreeuscher God, Laet mijn volc dattet mi diene,

+ C vers 13

14

oft ic sal dese reyse alle mijn plagen op v seynde, op uwe knechten, ende op v volc, dat ghi weten sult, dat mijns gelijc niet en is in allen landen,

15

want ic sal nv mijn hant wtstrecken, ende v, ende v volc, met pestilentie slaen, dat ghi te nyeute ghedaen sult werden vander aerden,

16

daerom heb ic v verwect, op dat mijn cracht aen v blijcke, ende dat mijnen naem vercondicht wort in allen landen

17

Ghi behoudt mijn volc noch, ende ghi en willet niet laten,

18

siet, ic sal morgen tot deser tijt, eenen seer groten hagel laten vallen, Ia dat des gelijc in Egipten noyt gheweest en is, ⁺ sint dier tijt dattet ghefundeert is, tot noch toe,

+ D vers 18

19

daerom seynt wt ende vergadert v vee, ende al dat ghi opten velde hebt, want alle menscen ende vee, dat opten velde geuonden wort, ende in huys niet vergadert en is, als den hagel opten velde vallen sal, sullen steruen.

20

Alle die knechten van Pharao, die des HEREN woort vreesden, die deden haer knapen ende vee in huys vlyen

21

mer die gene, die haer herte niedt en keerden aen des HEREN woort lieten haer knapen ende vee inden velde

[afbeelding]

22

Ende die HERE sprac tot Mose steeckt v handt op ten hemele, dattet haghelt ouer alle Egypten

[p. *]

lant, op menscen, op vee, ende op alle cruyt inden velde in alle Egypten lant.

23

Aldus stack Mose sijn roede ten hemel, ⁺ ende die HERE liet donderen ende hagelen, dattet vier opter aerden scoot. Also liet die HERE hagel reghenen ouer alle Egypten lant

+ E vers 23

24

so datter hagel ende vier onder malcanderen voeren soo grouwelic, dat des gelijc in alle Egypten noyt gesien en was, sint dier tijt datter lieden in gheweest sijn

25

⁺Ende die hagel versloech in alle Egypten lant, al datter opten velde was, beyde menschen ende vee, ende versloech alle dat cruyt inden velde, ende brac alle boomen opten velde,

+ F vers 25

26

sonder alleen inden lande Gosen daer die kinderen van Israel waren, daer en hageldet niet.

27

Doen sant Pharao ende liet Moses ende Aaron roepen, ende sprac tot hen, Ic hebbe nv ooc gesondicht, die HERE is gerechtich, mer ic, ende mijn volc sijn godlosen,

28

Bidt den HERE dat Gods donderslagen ende hagel ophouwen, so sal ic v laten, dat ghi hier niet langer en blijft

29

⁺Mose antwoorde hem, Als ic wter stadt ben, so sal ic mijn handen wtbreyden tot den HERE, so sal die donder aflaten, ende daer en sal geenen haghel meer sijn, op dat ghi beuint, dat die aerde den HERE toebehoort

+ G vers 29

30

Ic weet ooc dat ghi ende uwe knechten v niet en vreest voor den HERE.

31

Aldus wert dat vlasch verslagen ende die gerste, want die gerste had gescoten, ende dat vlasch hadde bollen gewonnen,

32

Mer die tarwe ende den rogge, en werden niet verslagen, want si waren spade gesaeyt.

33

Doen ghinc nv Mose van Pharao ter stadt wt ende breyde sijn handen voor den HERE, ende die donder ende den hagel lieten af, ende den reghen en drupte niet meer opter aerden,

34

Als Pharao sach, dat den reghen, donder, ende haghel aflieten, besondichde hi hem noch voort, ende verherde sijn herte, hi ende sijn knechten

35

Also wert Pharaos herte verstoct, dat hi die kinderen van Israel niet en liet, so die HERE gheseydt hadde door Mose.