Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Als si thuys trecken doet hise achteruolghen ende vanghen, Ende brengtse in grooter anxte ende vreese.

Dat .xliiij. Capittel

1

⁺ENde Ioseph beual dien, dye ouer sijn huys was, ende sprack, vult den mannen haer sacken met spijse, so veel als si voeren mogen, ende legt yeghelijcken sijn ghelt bouen in zijne sacken,

+ A vers 1

2

ende mijnen silueren Nap, legt bouen in des ioncsten sack, met den ghelde dat hi ghaf voor die ware. Ende hi dede soo hem Ioseph gheseyt had.

3

Des morghens alst licht werde, lieten si die mannen reysen met haren ezelen.

4

Als si ter stadt wt waren, ende niet verre gecomen, sprack Ioseph tot dien die ouer zijn huys was, Op ende iaecht den mannen na, ende als ghise betraept, soo segt tot hen. Waerom hebdi lieden goet met quade gheloont,

5

⁺Is dat niet den nap daer mijn heere wt drinct, ende daer mede dat hi propheteert? Het is qualick ghedaen dat ghi lieden ghedaen hebt.

+ B vers 5

6

Ende als hise greep sprac hi met hen lieden sulcke woorden,

7

Si antwoorden hem, waeromme spreect mijn heere sulcke woorden, Het si verre van uwen knechten, alsulcken dinck te doene.

8

Siet dat ghelt dat wi vonden bouen in onse sacken, hebben wy weder bracht tot v wt den lande Canaan, Ende hoe souden wi dan wt ws heeren huys gestolen hebben siluere oft Gout,

9

Byden welcken beuonden wort onder uwe knechten, die sal des doots schuldich sijn, ooc willen wi mijns heeren knechten sijn.

10

Hi sprac, ia het si alsoo, so ghi lieden gheseyt hebt, Byden welcken dattet beuonden werdt, die sal sijn mijn knecht, mer ghi lieden sult vry sijn.

11

⁺Ende si haesten ende leyden haer sacken af opter aerden, ende een yegelick opende sinen sack,

+ C vers 11

12

ende hy socht ende begonsten vanden grootsten totten ioncsten, doen vant hi den Nap in BenIamins sack.

13

Doen schoorden si haer cleederen, ende leeden een yegelijck sinen ezele, ende trocken weder in die stadt.

14

Ende

[p. *]

Iuda ginc met sinen broederen in Iosephs huys, want hi was noch aldaer, ende si vielen voor hem opter aerden,

15

ende Ioseph sprack tot hen lieden, wat is dat, dat ghi lieden gedaen hebt, En wiste ghi lieden niet, dat een alsulcke man als ick ben, dit gheraden conde.

16

Iuda sprac, wat sullen wi seggen minen here, oft hoe sullen wi spreken, ende wat sullen wi voort stellen, God heuet die misdaet uwer knechten vonden. Siet daer, wy ende die ghene byden welcken den Napt gheuonden is, sijn mijns heeren knechten.

17

⁺Mer Ioseph antwoorde, dat si verre van mi, alsulcken dinck te doen, die man byden welcken die Napt beuonden is, sal mijn knecht sijn, ghy lieden trect wech met vreden tot uwen vader.

+ D vers 17

18

Doen ginc Iuda tot hem, ende sprac, Mijn heere laet uwen knecht een woort spreken voor uwen ooren, mijn heere, ende uwe gramschappe en verheffe hem niet ouer uwen knecht, Want ghi sijt gelijc Pharao,

19

Mijn heere vraechde sine knechten, ende sprac, Hebdy lieden ooc eenen vader oft broeder?

20

⁺Doen antwoorden wi, wi hebben eenen vadere, ende die is out, ende eenen ionghen knecht is hem in sijn oudtheyt gheboren, ende sine broedere is doot, ende hy is alleen ouerbleuen, van sijnder moeder, ende sijn vader heeft hem lief.

+ E vers 20

21

Doen spraecte ghi, brenghet hem hier af tot my, so sal ic mijn ooghen op hem worpen.

22

Ende wi antwoorden mijnen heere, die knecht en can van sinen vader niet gecomen, quaem hi van sinen vader, so soude sijn vader steruen.

23

Doen antwoorde ghi uwen knechten, waer dat uwe ioncste broeder niet mede hier en coemt, soo en suldy mijn aensicht niet meer sien.

24

Doen trocken wi af tot uwen knechte mijnen vader, ⁺ ende wi bootschaptent hem, uwe mijns heeren reden,

+ F vers 24

25

doen sprac onse vader, trect daer weder henen, ende coopt ons wat spijsen.

26

Wi seyden, wi en conden niet af getrecken, ten si dat onse ioncste broeder met ons reyse, so willen wi dan aftrecken, want wy en conden des mans aengesichte nyet gesien, ten si dat onse ioncste broeder met ons en si.

27

Ende v knecht mijn vadere antwoorde ons, ghi lieden wetet dat mijn wijf mi twee sonen gebaert heeft,

28

Die een ghinc wt wech van mi, ende men seyde, Hi is verschuert, ende ick en hebbe hem nyet gesien tot noch toe,

29

suldi lieden desen oock van mi nemen, ende hem een ongeual ouer coemt, so suldy lieden mijn grijs hayr, ⁺ met iammer ter hellen wech voeren.

+ G vers 29

30

Ende oft ic nv te huys quame tot mijnen vadere, ende dye knecht en waer niet met mi, want sijn siel aen dees knechts siel hanget, so soudt geschien, als hi sage dat die knecht daer nyet en ware, dat hy steruen soude.

31

Hoe souden wi uwe knechten, dat grijs hayr ons vaders dijns knechts, met iammere inder hellen brengen,

32

want ic v knecht ben borge worden voor den knechte, tegen mijnen vader, ende sprac, en brenge ic hem v niet weder, so sal ick mijn leuen lanc die schult draghen.

33

Daerom laet uwen knecht hier bliuen in dees knechts stadt tot eenen knecht mijns heeren, ende laet den knecht met sinen broederen op wech trecken,

34

Want hoe soude ic op reysen tot mijnen vader, als die knecht met my niet en ware, Ic soude dat iammer sien, dat mijnen vader ontmoeten oft oueruallen soude.