Het Liegend Konijn. Jaargang 10



[pagina 133]
Nobelprijs het was op de dag dat tomas tranströmer de nobelprijs won dat ik een langer dan gebruikelijke middagpauze nam terug op de vloer vroegen jean-baptist en eleonore - mijn collega's dragen mooie namen maar stellen domme vragen - waar ik zo lang bleef ben een nobelprijs wezen halen zwanste ik kan niet zeiden ze een zweed heeft hem ik wist niet dat mijn collega's zich voor poëzie interesseerden sinds die dag hield ik niet meer van hen dan voorheen want in wezen blijven we ons hele leven ongeliefde nobody's behalve voor even die zweedse gesel voor stotteraars