Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 107]

Te oordelen

Er zal niets meer zijn.
Ik hield van je onnodige en
achteloze spierspanningen

genetisch gemodificeerd katoen

genetisch gemodificeerde rijst

Ik weet dat mijn vrienden moeten blijven waar ze zijn en met wie ze

zijn.

Er wordt gegeten door beelden.
Dit wordt weergegeven.

Er ontstaat een recreatieve economie waar mijn ouders wonen.
Hier denk ik aan en zie Blondie op de fiets stappen.
Hoe moet ik het kromme krom lullen?
Wij lopen richting binnenweg. De Chinese kerk, een zaak met piano's
waar ook bladmuziek wordt verkocht, een verlaten cocktailbar,
een cocktailbar met een meisje erin. Het meisje zegt iets tegen iemand
die ik niet zie. Is het te vroeg om te drinken of te laat? Jongen,
ik ben hier niet voor jan lul, roept een vrouw. Er wordt gegeten door

beelden.

Dit wordt weergegeven.
Close-up van Kees 't Hart in zijn werkkamer. Ik heb mijn hang-ups,

zegt hij.

Precies op dat moment wordt een hoer doodgeschoten.
Er ligt een bleek cliché in een kist, het is droevig en mooi. Chinese

kerk, piano's bladmuziek,

een verlaten cocktailbar. Geloven om te begrijpen. Ik verlang soms

naar illusieloos advies

van iemand die al lang dood is. Geen industrie om je uit te buiten.

Regent het al?

[p. 108]

 

Ik ken de toekomst niet. Ik ken het verleden niet. Ik ken het heden,

 

ah nee, zeg het niet.

 

Ik ken het heden vooral als toerist. Het is fotogeniek, dat moet gezegd,

 

ook als het tragisch wordt.

 

Het heden zou een hoekig, stijlvol, licht verontrustend, album op

 

kunnen leveren.

 

De eerste zijn.

 

De laatste.

 

Ergens in het midden komen.

 

Biedermeierig, onverstoorbaar badpak. Het ene gat

 

na het andere boren, tot wat zich verschuilt begint

 

door te sijpelen.

 

Haar paarse tong krult zich om mijn oorschelp. Daar kwekt het

 

vogeltje interpretatie.

 

Ondertussen doe ik helemaal niets. Mijn handelingen zijn minder

 

dan esthetiek

 

of sadisme. De estheet en de sadist zijn dezelfde. Beiden zaten op een

 

Jezuïetenschool.

 

Beiden minachten alles wat leeft. Dan liever niets op niets, steeds

 

voortgaand. Dan liever nee.

 

Zo hard dat je ‘ja’ hoort, nog harder, zo hard dat je weer ‘nee’ hoort.

 

Najaren van vettig Europa. Breng mij in beweging. Laat me niet

 

wonen waar ik woon.

 

Verban me. Buiten mijn verblijf te ontwaken!

 

Het verblijf voor het eerst te zien zoals het is.

 

Zoals mijn verblijf er van buiten uitziet. Buiten te kunnen scheiden

 

van binnen.

 

Te oordelen. Was het een winterverblijf, was het groot?