Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 89]

Suburbia

Onder het dak van nummer zes ligt al dagen
een geplukte eend op een smetteloos aanrecht.

In het huis aan de overkant gluurt 's nachts
een meisje door het raam.

Uit het hoofd van de man op de hoek groeit ee
huisconcert. Op één sterft een hond.
Buitenwijken liegen niet.

Twee vergeelde vrouwen liggen op nummer negentien
in een la en zingen met naakte glans- en dansbenen
liedjes van vroeger.

Buiten sidderen de straten onder de augustuszon.
Geen beest kijkt op. Geen meter slaat hier uit.

Of het moet de viool bij de man op de hoek
zijn die 's nachts onder de verdonkeremaande sterren
zijn spijtliedjes jammert.

Of het meisje voor het raam. Dat uit zal breken. Ooit.