Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 57]

Dimitri Casteleyn

^o Tielt, 1966

is ook prozaïst.

Recentste bundel: Omgekeerd (2005)

[p. 58]

Omgekeerd, het vervolg

I

Stel je voor dat de vogelgriep straks geen honderden miljoenen levens

opeist

en onze te snel groeiende wereldbevolking zichzelf toch niet uitdunt.

Maar omgekeerd dat we zelf het heft in eigen handen mogen nemen
en luchtig mogen blijven doen over genociden en de regeringen die ze

toelaten.

Stel je dus voor dat we zelf de aarde kunnen doen beven,
richten we ons dan op Iraanse of op Amerikaanse aarde?

Dat we ook zelf landen kunnen doen overstromen, vloeien we dan
naar Afrika of blijven we in onze eigen op het water gewonnen landen?

Dat we zelf breuklijnen kunnen breken, tsunamiën we dan
naar de vele vulkanen onder de zeespiegel of blijven we bovengronds?

Stel je voor dat wij anderen niet meer onrechtstreeks uithongeren
en allen gelijk zouden zijn, jij rijk en ik arm en omgekeerd.

[p. 59]

II

Stel je voor dat die ene ontvoerde hier niet belangrijker meer is
dan de duizenden doden wat verder hier vandaan.

Maar omgekeerd dat wij Europeanen anderen toch zouden toelaten
ook steden te bouwen in plaats van regenwouden te houden.

Stel je voor dat de corrupten van deze wereld geen zwijggeld meer
zouden mogen betalen om in Zwitserland hun geld te mogen

verstoppen.

Dat de kwade landen geen kernwapens zouden bouwen
zoals de goede landen dat wel gedaan hebben, op wie stemmen we dan?

Dat men blokken niet verpakt in belangen en partijen
en migreren gaat zien als een recht, op wie stemmen we dan?

Stel je voor dat wij de ander belangrijker willen vinden dan onszelf
en gaan zeggen hoe het echt zit, jij eerlijk en ik oneerlijk en omgekeerd.

[p. 60]

III

Stel je voor dat wij niet allebei stemmen in de tuin hoorden,
stemmen in het hoge gras, stemmen als van dieren.

Maar omgekeerd dat de dieren in het gras ons hoorden,
dieren konden lachen en wij niet meer.

Stel je voor dat stieren toch niet kleurenblind zijn en opgewonden
zouden raken door een kleur in plaats van door wapperende vlaggen.

Stel je voor dat wij mekaar zouden opwinden, huid op huid, laagjes

lichaam,

zouden we dan niet anders gaan ruiken en liefde leven?

Stel je voor dat we het allemaal niets zouden vinden,
kijken we dan nog wel naar de sterren in het heel al om ons heen?

Stel je voor dat plots niet alle Chinezen er hetzelfde uitzagen voor ons
en wij geen Chinezen meer waren voor mekaar, dan zag ik jou en jij mij

en omgekeerd.