Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 182]

[hoe het uiteindelijk is gegaan]

hoe het uiteindelijk is gegaan -

denk aan sledehonden die over het ijs hem langzaam aan het

zicht onttrekken,

en wij die nauwelijks willen zwaaien, we geloven er niet in.

aan een beeld hebben we geen nood.

of zie ons amper rond een bed staan, overduidelijk niet het zijne.

wit licht, kouwe koffie, een purper oog dat schettert.

misschien tot in den hemel, Jos.

we moeten ons aan de feiten houden.