Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 126]

5

Nu ik je toedek voor het laatst: vertel
(je glimt van tijd) hoe je als alles sliep
op het dorpsplein stil tussen luchtwortels zat
in brandnieuw vel en offergaven vrat

Het wordt licht Als je maar niet steeds uitviel (geen
vlammetje nog huppelt en de zee
van daar, die alle nachten vonken schoot
- gloeispoor achter je voeten - werkt niet mee)

Ik laat je hier, verstopt haarvatendiep