Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 93]

Op het land
Charles Ducal

^o Leuven, 1952

Recentste bundel: Toegedekt met een liedje (2009)

[p. 94]

Augustus

Regens geselen de graanvelden zwart.
De staldeuren klemmen, het vuur walmt.

In de wei staan de koeien urenlang bij het hek,
hun poten kniediep in de modder.

Een man trekt werkloos zijn ongeduld
door de longen, een vrouw mist de eenzaamheid.

Het huis is te klein voor gedwongen aanwezigheid,
een vuist slaat het kinderspel lam.

De zomer duurt eindeloos lang, de uren
sijpelen in de hersens tot misgewas.

In de schuur strijkt een hand lucifers af,
een riek prikt het paard tot het stampt.

Slijksporen lopen het huis in en uit.
De dweil volhardt.