Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 247]

Massavaccinatie

Kreperen, nee, we zullen niet kreperen.
Die donderdag, niet zonnig en niet guur
(de dag ging open als een geurloos dekbed),
vertrok de halve wijk naar Rozenburg
en nam de rij voor sporthal De Rozet.

Een nieuwe pest. Wie nu niet ziek is kan.
Kalm waren de ampullen neergezet.
Mannen en vrouwen, vrouwen en kinderen,
ons bloed werd zwaar als stroop en rij na rij
lag zwijgend met het einde overhoop.

De naald gezet, de bovenarm gedept,
dan met een bloedgang weer de snelweg op.
En in de stenen huid van school, kantoor
of achterhuis ontwaren we een klok
en rusten van een zijden doodsstrijd uit.