Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 179]

Willem Thies

^o Nijmegen, 1973

Recentste bundel: Na de vlakte (2008)

[p. 180]

Ontwaken

Een baby spert zijn gretige keel open, laat met grote schokken zijn

longen vol

stromen en lééft. Alles is op elkaar afgestemd, zelfs de stress is van

vitaal belang.

Adem, water, longen, lucht. Een bonzend hart. Haarvaten, aders,

bloedsomloop.

Geen futiele gedachte aan de dood haalt hem uit zijn slaap, alleen

plotse honger,

kramp in de darmen, een oprisping in de maag, schrikwekkend wijd
zwiepende armen, niet langer begrensd door de baarmoederwand -

de stem

van het leven, die iets vanzelfsprekends en eenvoudigs vraagt.
Niet die samenzweerderige smiespeltoon van de dood, dat sekreet,

dat zelf eigenlijk niets te zeggen heeft maar er een vals behagen
in schept de gesprekken van anderen te onderbreken.