Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 174]

Fluviatiel (imbosch 2)

heel de heuvel ziet jou voren trekken
in weerbarstig zand, steentjes gooien
het pad af, waar donkere takken loeren

je hunkert naar de groene verte
wilt wegkruipen in bemoste grond
schuilen bij geschubde stammen

op bergjes, in kuilen
van melkwitte kwarts
en dofgrijs lydiet

(rivieren uit de voortijd
legden neer de grond
waarop je zult slapen;
een bed fluviatiel)

kom zitten
kom liggen

vergeet de wereld
de mensen, het praten
rust alleen, met bladeren

in koppig gras, onder
verheven kruinen die
buigen, je meenemen

op de wind,
jouw nieuwe adem