Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 155]

[Ik, van ons drie nog geladen met adem]

Ik, van ons drie nog geladen met adem,
nog in staat om de nacht van de nacht te herhalen
om de kou van de kou evenmin te verdragen

ik stond aan een ziekbed, gaf tulpen hun bloedrood,
ik had mijn handen op jullie handen gelegd,
ondanks koudwatervrees dieper dan water
verlatenheid slakend

van cynische lachbui
overstelpende vrolijkheid slagzij.