Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 111]

Boeken

Ik besloot vandaag
de boeken aan te doen,
als vers ondergoed.
Als een mens één kamer heeft,
één kamer voor haarzelf,
moet zij die goed besteden.
Mijn kleren heb ik weggesmeten.
Zij konden mij niet dragen.
Zij hingen maar om en zwegen minachtend.
Ik eiste hunkering.

De boeken keken,
ze keken en kleedden uit, aan,
uit, aan.

Ik moest ze wel scheuren,
ze vergaven mij dat,
plakten op me, vel op vel,
alsof het altijd
zo geweest was.
De woorden op mijn elleboog
riepen naar de woorden
in mijn knieholte,
en ik werd gedragen.