Het Liegend Konijn. Jaargang 9



[pagina 92]
Bij de dood van een stuntpiloot De groene specht 's zomers in onze tuin pikt de mieren vanaf het klinkerpad, waagt zijn delicate poten niet op het natte gras en bewijst zo: natuur houdt niet van natuur. Als vogels bouwen konden als wij, bouwden ze dezelfde appartementen en bungalows. Hoewel - gisteren lag buiten een geelgors te creperen. Stuntpiloot die met zijn toestel onder de brug doorschoot maar met een ‘pok’ terugveerde van onze ruiten (en een vetvlek achterliet als markering). Vriend nu van natuur noch architectuur, staakt de taak om grijze lucht op een vonk geel te trakteren. Bij het afvoeren dringt de uitnodiging tot me door: te leven als een potloodpunt die geen streep nalaat.