Het Liegend Konijn. Jaargang 9



[pagina 256]
3 starend in spiegelglas denk ik haar hier ik streel lijnen op papier ik wuif met mijn trage hand het stof uit haar kieren ik blaas zachtjes in haar oor en luister naar stemmen uit een ver verleden naar een verhaal zoals haar lichaam dat vertelde hoe zij haar vragen in mijn gezicht borstelde hoe zij de antwoorden uit mijn gebeente zoog en nu zit ik weer voor leeg papier en twijfel over de eerste lijn als plotseling het besef doorbreekt dat vandaag woorden niet langer door woorden worden voortgebracht zelfs lijnen niet