Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 178]

Kunststof

Een man verkleed
als vuilniszak,
wijdbeens in het
dichtgevrozen venster
van mijn bedzicht,
werd al slapend
dus met plastic
nest en al
van zijn laatste leefplek
en geluk gelicht
door het molewiekend
kakement ener
vuilniswagen en
vermalen.

Alsof hij
Max en Morittz
zelf was.
Doch es
war nur
nachtelijke
camouflage.

Zwarte Piet
strooit pepernoten
op zijn kardinaals.

Meeuwen doen
zich dwaas te goed
aan nepgarnaals

[p. 179]

 

‘Opdat het strookt,

 

voor eeuwig strookt

 

met de gevoelswaarde.’