Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 237]

[Intussen in de jungle]

Intussen in de jungle
bidden kleuren om geluk
in rijm geklede stenen
straffen bomen de goden.
Wie schreeuwt er om een held
omwille van wat puin in woorden
prevelt tussentijds geweld
ter wille van verbeelding in bezit.
Silhouetten van tweelingen
harken weemoed tot aanzicht
in stukken, in rijen, de lucht
buigen voor wieken vol vreugde,
ontwijken gevlucht.
Maar hoe bewaar je
een stoel op een dak,
een vindplaats voor epiek
martelmuziek
voor spastische doden
op een brandend rijstveld
kreukt vingervlug
de muur de mortel.
Intussen in de jungle schuift
de modder het beton.