Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 122]

Niets zo randdebiel als twee mannen

die elk aan een kant van de straat naar elkander roepen

de roeper was een zwarte
wat zijn driftig gebaren verklaarde maar niet goedpraatte
yow man brodder koel en modderfukker dat kennen ze
maar travakken voor hun blingbling ho maar

ineens merkte ik uit roepers voordeur een dikke rookpluim
die kon wijzen op brand wat het ook bleek te zijn
en het gesticuleren verklaarde ja zelfs vergoelijkte

voor ik rechtsomkeert maakte merkte ik dat de andere man
naar de roeper toerende maar voor een serene op westerse
leest geschoeide babbel was dit niet echt het moment

als straks de vlammen zijn geblust zullen ze weer roepen
misschien wel harder dan ooit voorheen
over weet je nog brodder die niet zo koele modderfukker
van een brand en zo